Ambivalans | taekook +18

0.9

Dudaklarıma kapanıp beni suyun içine çekti. Şuan suyun altında sınırlı nefesimizle öpüşüyorduk.

Jeon Jungkook

Nefesimiz tükenene kadar suyun altında durduk. Dudaklarımız ayrıyken sanki çöldü, biz birleşince suya kavuşmuş gibiydi.

Nefes alamayacağımız anlayınca yukarı çıktık.

"Bu anı... Asla unutmayacağım.. "

"Emin misin? "

"Evet. Söz. "

"Ne sözü? "

"Kim Jungkook sözü. "

Gülümsedi. Dünyalar benim oldu.

Havuzdan çıkıp havlulara sardık bedenlerimizi. Yukarıya çıkıp üstümüzü değiştirdik ve aşağıda tekrar buluştuk.

Bugün bizim günümüzdü sanki.

31 Ağustos

Bugün hayatımın mahvoluşunun 13. Yılıydı. 13 yıl önce bugün babamı kaybetmiştim. Aslında tam olarak 1 Eylülde kaybetmiş sayılmazdım. O son nefesini verdiğinde saat gece yarısını geçmemişti.

Yataktan kalkıp üstüme düzgün şeyker giyinip kahvaltı için aşağıya indim. Taehyung çoktan hazırlanmış ve masaya oturmuştu.

Beynime yerleştirilen çip tümörün küçülmesini sağlamıştı. Ameliyat olabilirdim. Olacaktımda.

Masaya geçip oturdum.

"Günaydın bebeğim. "

"Günaydın."

"Bugün senin için üzücü bir gün, biliyorum. Ama bu kabusları bitirmek için elimden geleni yapacağım. Bu gece sen 18 olacaksın, ve bu senin hayatında geçirdiğin en güzel doğum günü olsun diye çabalayacağım. "

"Teşekkür ederim. Benim yaralarımı sarıyorsun. Farkındasındır umarım. "

Kahvaltıya devam ettik. Bugün iş yerine gideceğini söylemişti. Gece yarısı gelip benimle doğum günümü kutlayacaktı.

Evden çıkarken onu uğurlamak için yanına gittim. Kapıdan çıkmadan önce bana kredi kartını verdi.

"Bugün git ve güzel bir alışveriş yap. Ne istiyorsan onu al. Anlaştık mı? "

"Gerek yoktu. "

"İyi eğlenceler bebeğim. "

Evden çıkıp kapıyı kapattı. Elime verdiği kredi kartına baktım. Black karttı. Dünyada nadir verilen kartlardandı.

Üzerime düzgün şeyler giyinip aşağıya indim. Korumayla beraber evden çıktık.

Arabayı alışveriş merkezine sürerken onun durmasını istedim.

"Seul Akıl ve Ruh Sağlığı hastanesine gidelim. Ama lütfen Taehyungun haberi olmasın. "

"Peki efendim. "