Taşıyıcı Annelik (BxBxg)

~6.Bölüm

Heeelooo

2bin olmuşuzzz 🥳

✨

(1 buçuk ay sonra)

Elimi hafif çıkıntı olan karnıma koyup okşadım uyanalı bi süre oluyordu ama hiç yataktan çıkasım yoktu.

1 buçuk ay olmuştu bu 1 buçuk ayda birbirimize çok alışmıştık sanki kırılıcak bişeymiş gibi davranmışlardı bana yanlarında huzurlu ve güvende hissediyordum.

Odanın kapısı açılmasıyla o tarafa döndüm karan gelmişti,beni uyanık görünce şaşırdı erken kalkmıştım bugün niyeyse, beni uyandırmak için gelmişti büyük ihtimalle kapıyı kapatmadan yatağa doğru geldi ve köşeye oturdu.

"Bugün kendini nasıl hissediyosun bakalım"

Tebessüm ettim,

"İyiyim biraz mide bulantım var ama çok değil yemek yemediğim için galiba (yemek yemeyince oluşan o mide bulantısı iğrenç)"

Gülümseyip elini karnımdaki elimin üstüne koyup okşadı artık izin almıyolardı onlara istedileri gibi dokunmalıra izin veriyordum yüzlerinde ki gülümseme ve huzur herşey için değerdi.

"Hadi kalk bakalım kahvaltıya inelim baran başımıza üşüşmeden"

Kıkırdadım aşırı tatlıydılar,Karan başlarda hiç gülmeyip konuşmasada zamanla düzelmişti ve baranla ilişkileri o kadar güzeldi ki bazen onları izlerken dalıp kalıyordum beni farkedip yanıma gelip benide eğlendiriyolardı gerçekten çok güzellerdi 21 yıllık hayatımda ilkez değer görüp her gün gülüyordum mutluydum,mutluyduk gerisi önemli değildi.

Yataktan kalkıp karana baktım oda bana bakıyodu 'inşallah bugün çıkıcakta giyinicez' sus sus adama rezil olmayalım gözlerimle kapıyı işaret ettim gözlerini kırpıştırıp bana bide kapıya baktı sonra aklına tank etmiş gibi hızlı hızlı odadan çıktı arkasından kıkırdayıp kalktım lavobaya gidip elimi yüzümü yıkadım odaya dönüp dolabın önüne geldim,
Üstüme dizime kadar gelen bedene yapışan beyaz bi elbise giydim aşağıya inmeye başladım.

Mutfaktan gelen seslerle oraya ilerlerdim Baran tezgahta bişeyler yaparken Karan arkadan ona sarılmıştı alışık olduğum bi manzaraydı artık yanlarına ilerledim ve tezgaha yaslandım Baran hemen bana dönmüş ve gülümsemişti sonra karnıma bakmış ve gülüşü büyümüştü elini karnıma koyup okşadı

"Bebeğimiz kendini belli etmeye başladı"

Ve karnımı okşamaya devam etti Karanda elini onun elinin üstüne koyup okşadı ikiside gülümseyip karnıma bakmıtılar, gözlerimin dolucağnı hissedince ellerimi cırpmış ve masaya geçmiştim onlarda kendilerine gelip oturmuştular Karan hemen tabağımı alıp
Doldurma ya başladı, önüme koyunca bişeyler atıştırdım ama iştahım yoktu.

Çatalımı bırakıp geriye yaslandım ve elimi karnıma koydum,ikisde bana dönmüş kaşlarını çatmış bakıyolardı tabi her sabah dolu dolu yediğim için garipsemiştiler Karan konuşmaya başlamıştı,

"Neden yemiyosun"

"İştahım yok midem bulanıyo biraz"

Karan daha çok kaşını çatıp bakmış ve zorla da olsa bişeyler daha yemem için ısrar etmişti, ısrar etmeyip ağzıma peynir atmıştım ama midemden yükselen sıvıyla çatalı bırakıp hızlıca lavobaya gitmiştim kapıyı kapatıp klozete çoktüm bi yandan gözyaşlarım akıyodu boğazım yanıyodu.(bu his)

Kapı ardımdan hızla açılmış adım sesleri dolmuştu birisi Saçlarımı tutmuştu biride belimin iki yanından beni ayağa kaldırmıştı arkadamdaki bedene yaslanıp ağlamaya devam etmiştim önümü bulanık görsemde Karan beni laboya yaklaştırmıştı Baran da hemen avucuna su doldurmuş ağzıma getirmişti eğilip suyu tükürdüm ve arkamdaki göğüse yaslandım Baran elini ıslatıp boynuma ve yanaklarıma sürmüştü.

Karan beni kucaklayıp koltuğa oturdu kucağındaydım ama bunu umursamayacak kadar yorgun hissediyordum Baran su getirmiş içirmişti bende Karanın göğsüne kafamı koyup gözlerimi kapatmıştım baya yorucu geçecekti...

🐙

Hello ballarım bi kaç gündür rahatsızdım o yüzden bölümü atamadım💕

Benden istediğiniz sahneler varsa yazabilirsinizz💖

Oyalrınızı görünce çok mutlu oldumm🧸

Diğer bölümde görüşmek üzere💞💞