Taşıyıcı Annelik (BxBxg)

~13.Bölüm

Heeelüoo

Medya:Mahperi
______________________________

(1 ay sonra)

Koltukta oturmuş televizyon izliyodum yarım saat önce kahvaltı yapmıştık Karan işe gitmişti Baran da çalışma odasında kağıtlarla uğraşıyodu.

O aşırı kötü günden sonra çok şey değişmişti asla yanımdan aryılmıyolardı merdivenleri onlarla çıkıp iniyodum ve artık birbirimizin arasında çok engel yoktu birbirmize baya yakınlaşmıştık.

Dilimi dudaklarımda gezdirdim bide şu vardı canım aşırı erik istiyodu aslında dün geceden beri çekiyodu,tam gözlerimi kapatmışken gözlerimin önüne erik gelmişti ve ben asla onlara söyleyememiştim aşırı çekiniyodum ilk kez aşermiştim.

Merdivenlerden ayak sesleri gelince o tarafa baktım Baran yavaş yavaş inmiş ve gelip beni kucağına alarak koltuğa yerleşmişti,bide bu vardı artık hep kucaklarında geziyodum ve bundan hiç şikayetçi değildim.

Ata biner gibi iyice kucağına yerleştim ve tişortünün yakalarıyla oynamaya başladım boynuna bakıyodum.

Elini çeneme atıp kafamı kaldırdı,

"Sabahtan beri çok hiç sesin çıkmıyo bebeğim bişey oldu da bizemi söylemiyosun yoksa"

Gözlerimi yakasına dikip oynamaya devam ettim ve utana sıkıla konuştum,

"Aslında bişey var ama söylemeye çok utanıyorum"

Ellerini belime sıkıca sarıp kafasını eğerek altan bana baktı,'bekliyorum der gibi bakınca utana sıkıla söyledim,

"Erik"

Anlamaz gözlerle bana bakınca oflayıp bi çırpıda söyledim,

"Erik istiyorum"

Bi süre bana bakmış sonra gözleri kocaman olup,

"Sen aşerdinmi"

Gözlerimi kaçırıp kafamı salladım,Baran yavaş bi şekilde beni bırakmış ve heycanla telefonunu açmıştı anlamaz gözlerle onu izlerken telefonu kulağına koyup konuşmaya başlamıştı,

"Karaann Mahperinin canı erik çekmiş hemen bul gel çabuk çabuk"

Söyleyip telefonu kapatmıştı sonra önüme eğilerek ellerini karnıma koyarak konuşmaya başlamıştı,

"Benim bebeğimin canı erik mi çekmiş hm"

Diyip karnımı okşamıştı,elimde olmadan gülümseyip onu izledim.

Heycanla geçen bi kaç dakikanın ardından kapı çalmıştı heycanla doğrulmaya 'çalıştım Baran bana gülüp kalkmama yardım etmişti onu takmadan hızlı adımlarla kapıya ilerledim.

Kapıyı açıp elinde erik pöşetiyle bekleyen Karana bakmadan poşeti kaptığım gibi içeriye ilerledim.

Tam koltuğa oturacakken erik pöşeti elimden alınmıştı Baranın elindeki poşete dudak büzerek baktım,

"Yıkanmadan yenmez bebeğim"

Hala dudaklarım büzülü bi şekilde onu takip etmeye başladım mutfağa girip muslukta erikleri yıkamaya başladı dibine girip beklemeye başladım.

Sonunda bitince hızlıca elinden aldım,yanağını öpüp içeriye ilerledim Koltukta oturan Karanı görünce suçlu çocuklar gibi ona bakmaya başladım.

Bana gülümseyip bacaklarına vurmuştu yavaş yavaş ilerleyip kucağına yerleştim.

Erikeri ikimizin arasına koyup altan altan ona baktım bana gülümseyip bi tane erik alıp ağzıma yaklaştırmıştı ağzımı açıp aldım parmaklarıda ağzıma girmişti ama elini hemen çekmişti.

Ağzımdaki eriği hızlı hızlı çiğnedim benden mutlusu yoktu şuan.
______________________________

Yataktan hızlıca kalkıp nefes almaya çalıştım bi yandanda hıçkıra hıçkıra ağlıyodum.

Biraz toparlanınca yastığımı alıp odadan çıktım ve karşı odaya ilerledim kapıyı çalıp biraz bekledim ses gelmeyince bidaha çaldım bi kaç hışırtıdan sonra uykulu gözlerle Karan çıkmıştı.

Hemen kollarımı ona uzattım halime bakıp beni hızlıca kucağına aldı yastığım parmak uçlarımda sallanıyodu Karan yatağa ilerleyip benimle birlikte oturmuştu,

"Noldu bebeğim"

Şefkatli sesiyle gözlerim yeniden dolmuştu o sırada Baran gözlerini açmış beni görmüştü gözlerimin dolu olduğunu görünce hızla oturur hale geldi ve yaklaşıp elini sırtıma koydu,

"Noldu güzelim yine mavilerin dolu dolu"

"Kabus gördüm çok korkunçtu"

İkiside rahat bi nefes almıştı Baran hala elimde olan yastığımı alıp orataya koydu Karan beni ortaya yatırınca iki yanıma uzandılar.

İkiside ellerini karnıma koymuştu ellerimi ellerinin üstüne koydum ve başımı Baranın omzuna yasladım Karan daha çok yaklaşıp başını boynuna gömdü derin bi nefes aldım az önceki halimden eser yoktu sakin ve huzurluydum.

"Anlatmak istermisin bebeğim"

Gözlerimi tavana dikip gerçekten kabusum olan şeyi düşündüm.

İrkilip ellerimi daha sıkı karnıma sardım,ikiside üstelemeyip bana daha çok yanaştılar.

Bişeyler anlayabildiklerini biliyorum ama nasıl anlatırım ben bile bilmiyorum hiç kimseye bişey anlatmamıştım şimdiye kadar anlatırsam eski halime dönersem diye çok korkuyorum.

Derin nefesler alarak gözlerimi kapattım ağladığım için acıyodular iki tarafımdan aldığım güven ve huzurla uykuya daldım.
______________________________

Aslında bu yoktu öyle bi içimden geldi🙊

Diğer bölüme göre kısa oldu ama düzelicez inşallah.

Yazım yanlışım olursa söyleyin lütfen yazdıktan sonra bin kere okuyorum ama gözümden kaçıyo olabilir.

Diğer bölüme görüşmek üzere💗💗