Het zusje van... // bankzitters

Deel 1

'Myra!! Eten!!' Hoor ik mijn moeder vanaf de trap roepen. 'Ik moet gaan.' Zeg ik tegen Noa. 'Jammer weer.' Zegt ze teleurgesteld. 'Hey niet zo kijken. Je ziet me morgen weer op school!' Zeg ik lachend. Ze lacht ook. 'Je hebt gelijk! Tot morgen!' Zegt ze. 'Tot morgen!' Zeg ik. Ik druk op de rode ophang knop. Ik klap mijn laptop dicht en loop mijn kamer uit.

Ik ren snel de trap af. Als ik de kamer in kom zie ik dat de hele familie al aan de eettafel zit. Ik ga naast Jesse zitten. 'Dat duurde lang.' Zegt mijn moeder chagrijnig. Ik zucht. 'Ik moest nog even mijn werkstuk opslaan, anders was al mijn werk voor niets geweest.' Zeg ik met de nepste glimlach die er bestaat.

Bij mij thuis hebben we allemaal vaste plekken aan de eettafel. Ik ben best blij met mijn plek. Aan het hoofd zit mama. Aan de ene kant van de tafel zitten pap, Matthy en Ezra. En aan de andere kant zitten, Jaïr, Jesse en ik. Ik zit altijd naast Jesse en tegenover Ezra. Prima plekje. Lekker rustig.

We eten vandaag zuurkool. Ik vind zuurkool echt het goorste wat er bestaat, maar dat maakt mama niets uit. Iedereen vind het lekker, behalve ik. 'Morgen ga ik weer terug naar casa del huts. Volgend weekend kom ik ook niet naar huis.' Zegt Matthy. 'Gelukkig.' Zeg ik zacht. Onder de tafel krijg ik stoot van Jesse.

Matthy haten doe ik niet, maar hij is zeker niet mijn favoriete persoon. We hebben nooit echt een klik gehad. Ik heb eigenlijk met niemand van mijn gezin een goede klik. Misschien komt dat door het leeftijdsverschil of omdat ik het enige meisje ben op mijn moeder na. Het lijk soms wel alsof ik alles verkeerd doe en iedereen alleen maar in de weg loop.

Ik heb vaak het gevoel dat mijn ouders mij niet wilde. Mijn broers hebben mij vanaf mijn geboorte al zitten pesten. Altijd als we een potje gingen voetballen was het jongens tegen de meiden. Heel grappig. Gelukkig zijn de nu allemaal een stuk ouder en kunnen ze nu wel normaal doen.

Matthy is de oudste. Hij is 27 en woont in een groot huis samen met een paar gare vrienden. Hij word steeds bekender op YouTube. Ik ben blij dat niemand weet dat ik zijn zusje ben. Al die aandacht, ik zou er gek van worden.

'Myra, eet jij ook nog wat?' Vraagt mijn vader. 'Ik heb buikpijn.' Hij kijkt me bozig aan. 'Je moeder kookt niet voor niets hè.' Zegt hij streng. 'Nee zeker niet! Ze kookt voor de jongens.' Zeg ik lachend. De rest kan er niet om lachen. Mijn glimlach verdwijnt weer. 'Prima, dan eet je niks.' Zegt papa boos. 'Prima!' Antwoord ik vrolijk.

Ik zak onderuit op mijn stoel en luister naar de verhalen van Matthy over YouTube, van Jaïr en Ezra over hoe goed het gaat op school en van Jesse die gepromoveerd is op zijn werk. Het kan me weinig interesseren.

'Heb jij nog cijfers terug, Myra?' Vraagt mijn vader. Ik kijk om en zucht. 'Een 2 voor mijn boektoets van Nederlands.' Antwoord ik nuchter. Pap en mama zuchten. 'Dat krijg je ervan als je het boek niet leest.' Zegt Matthy terwijl hij naar zijn bord kijkt. Ik kijk hem boos aan. Hij had belooft niks te zeggen...

'Je zei dat je het boek wel uit had.' Zegt mijn moeder boos. Mijn boze blik verandert weer in een nuchtere blik. Ik kijk mijn moeder aan en glimlach. 'Leugentje om eigen bestwil.' Zeg ik. De stoom komt nog net niet uit haar oren. Ze blijft stil. Ook papa zegt niets. Iedereen is stil, behalve Ezra. 'Nou gezellig.' Zegt hij zacht op een sarcastische manier. 'Dat heb je aan je zusje te danken.' Zegt mijn moeder boos. 'Ga alstjeblieft naar je kamer!' Zegt mijn vader boos. 'Prima!' Zeg ik. Ik sta op en loop naar mijn kamer.

Ik laat me op mijn bed vallen en pak mijn telefoon erbij. Ik scroll door tiktok en zie een edit van de bankzitters. Snel zet ik tiktok uit. Ik leg mijn telefoon weg en sluit mijn ogen. Ik denk aan van alles.

Jahoorrrr, een nieuw boekje. Ik ben echt heel veel boeken aan het schrijven op dit moment, maar ik weet niet welke ik online ga zetten. Ik weet ook niet of ik al mijn boeken af ga schrijven, maar geniet maar gewoon van dit deeltje.

Xx mij