Değişik | Barış Alper Yılmaz

1.0

İyi Okumalar 🖤

..

Gözlerim boş duvarlarda gezinirken hiç durmadan akıyordu yaşlar.

Beni sevdiğine inandırmıştı binbir takla atarak. Aylarca peşimden koşmuştu. Gözümün içine bakmıştı.

Bunun için miydi Hepsi?

Ben mi sevmemiştim yeterince, Sevgim ilgim yetersiz mi gelmişti?

Yutkundum. Boğazıma takılmıştı ihanetleri.

Yastığın altında ki Telefonum titreyip dururken elimi oraya attım ve derin bir nefes aldım.

Ekran aydınlandığında annemin mesajları düştü.

Bu saatte mesaj atmış olması beni korkuturken oturduğum yerde dikleştim ve Sohbetine girdim.

Annem: Nazlım,

Annem: Rüyamda seni gördüm annem, üstünü güzelce ört tamam mı?

Annem: Seni çok seviyorum, ipek saclarindan öpüyorum annecim.

Mesajlarla ağlamam sesli hale geldiğin de telefonu kenara bıraktım.
Nedenini nasılını düşünmekten aklım iyice çorba olmuştu artık.

telefona yeniden bildirimler düşerken oflayarak kafamı kaldırdım ve telefonu elime aldım annemdir diye. Ama Annem değildi.

Barış: Şt

Barış: Sesin çıkmıyor cidden yorganın altında mı ağlıyorsun?

Nazlı: Ağlamıyorum.

Barış: Aynen çiçeklerde uçuyo.

Nazlı: Ya git uyusana. Yarın idmanım var diyordun.

Barış: Hiç de unutmuyorsun söylediklerimi bakiuorum🙂

Barış: Çıksana balkona az

Nazlı: Niye?

Barış: Hiç de unutmuyorsun söylediklerimi bakiuorum
Nazlı: Tabi, harfi harfine ezber yapıyorum.

Barış: Hiç bağırış çağırış duymadım ben,

Barış: Kıza hiç bir şey yapmadan gönderdin mi merak ediyorum.

Nazlı: Hiç bişey yapmadım.

Barış: Bari Yatak odasının Camına cik hadi haklılığımı görmek istiyorum.

Nazlı: Pislik.

Yataktan bacaklarımı sarkıtıp bir iki saniye bekledim ve camın oraya gittim.

" Bakim şişmiş mi gözlerin?" Goz devirip başımı yukarı çevirdim.

" İyiyim ben," yüzümde gezen bakışları ikna olmuş gibiydi.

" Cidden iyisin. Aferin. Sürdür bunu."

" Bitti mi eğlenmen? Yalnız kalabilir miyim artık?"