geluk

213 9 0
                                    

Matthy pov

Ik haal het mes weer over mijn pols, ik moet het vergeten, gaat er alleen maar door mijn hoofd. Onze vriendschap is kapot door mij. Milo haat mij. Robbie haat mij. Raoul haat mij. en vooral Koen haat mij. Bij elke naam gaat het mes weer over dezelfde plek heen.

Ik zak in elkaar. Ik ben zo erg moe, moe van alle problemen. moe van iedereen en moe van mijn hoofd. het liefst zou ik gaan slapen en nooit meer wakker worden zou worden, iedereen is toch gelukkiger zonder mij.

Huilend val ik in slaap, mijn hele dekbed rood van het bloed. Als ik de volgende ochtend wakker wordt hoor ik geklop op mijn deur. Snel zorg ik ervoor dat ik er acceptabel uit zie, ik ruim mijn rommel op en loop naar beneden toe. Als ik de deur open doe zie ik Milo staan.

"Milo? wat doe jij hier." zeg ik bang. "Mat, het spijt me. Het spijt me zo erg en ik hou echt van jou en niet alleen als vrienden, ik dacht gewoon dat jij mij nooit leuk zou vinden, geen enkele man eigenlijks en de andere jongens waren ook niet boos, we verwachten het allemaal gewoon niet en hun spijt het ook heel erg. Maar alsjeblieft Matthy vergeef het me en laat me bewijzen dat ik van je hou." ratelt Milo. "Miel, ik vergeef je en echt ik hou nogsteeds van je." zeg ik in tranen maar deze keer van geluk.

one shotsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu