Need 2

122 11 0
                                    

Robbie pov

Ik word langzaam wakker door het geluid van gedempt gesnik. Ik draai me om. Ik zie Matthy zijn hele lijf kleine bewegingen maken bij elke snik die ik hoor.

"Matthy, gaat het?" vraag ik. Ik krijg geen reactie. "Matthg?" vraag ik nog een keer. Langzaam draait hij om. "Wat is er aan de hand?" vraag ik. "Het is niks, ga maar weer gewoon slapen Robbie." zegt Matthy. "Nee, wat is er aan de hand, ik ben der voor je." zeg ik.

Ik klik het nachtlampje aan. De hele kamer word verlicht. Het licht is niet heel fel, maar ik zie aan Matthy dat er iets meer aan de hand is dan een nare droom of een gestoten teen. "Matthy? alsjeblieft vertel wat er aan de hand is." zeg ik. "Het is gewoon alles van vorig jaar. Het pesten, alles wat ze zeiden, het was allemaal zoveel, ik begon erin te geloven. Misschien ben ik wel gewoon echt zo vreemd en misschien moet ik maar voor de trein springen, daar zou ierereen toch veel blijer van worden." zegt Matthy.

"Matthy. Jij bent niet mislukt, je bent het tegenovergestelde zelfs. Je bent zo mooi en echt perfectie. Mijn hele leven is beter sinds dat jij er bent. Door jou heb ik eindelijk echt goeie vrienden. Door jou weet ik eindelijk wat zo fout voelde bij mezelf, waarom ik niet zag wat andere jongens zagen in meisjes. Door jou weet ik wie ik ben. Matthy, door jou is mijn leven veranderd in de beste manier mogelijk en niemand zal gelukkig worden als jij voor die trein zou springen. Denk aan Koen, hij zou zijn beste vriend kwijtraken of Raoul die zijn grootste inspiratie kwijtraakt. Echt Matthyas je bent zo mooi en niemand maar dan ook echt niemand wil je kwijtraken." Matthy zijn zachte snikjes zijn veranderend in grote tranen en luid gesnik.

Ik geef hem een knuffel. "Alsjeblieft vertel me als het niet gaat. Ik wil er voor je zijn, ik ben er voor je. Voor altijd." fluister ik. Matthy laat me los.

"Ik wil gewoon niet dat ik kapot ben, dat er iets mis is met mij dat jij aan me vast zit. Ik wil niet een last zijn net zoals jou andere vrienden." zegt Matthy zacht. "Matthy, jij bent geen last en dat zal je nooit zijn voor mij of voor iemand. Ik ben er echt voor je maakt niet uit wat er gebeurd." zeg ik.

"Alsjeblieft beloof me dat je iets zegt als het niet meer gaat." zeg ik zacht. "Ik-." hij stopt even. "Oke." zegt Matthy. Ik sluit mijn armen weer om hem heen. "Je bent het mooiste, liefste, meest perfecte vriendje waar ik ooit voor zou kunnen wensen." zeg ik.

"Ik moet gaan Robbie." zegt Matthy zacht. "Je slaapt bij mij, weet je nog." zeg ik. Matthy lijkt iets kalmer. "Kom op, we gaan weer slapen." zegt Matthy.

Ik klik het nachtlampje weet uit en ga naast Matthy liggen. "Lekker slapen schatje." zeg ik en ik sluit mijn armen om hem heen.

Dit is een korte one shot geinspireerd door het nummer van de titel en misschien een beetje door een bepaalde serie die ik maar zo'n 8 keer heb gekeken. (if yk, yk)

Heel erg bedankt voor het supporten en lezen van deze one shots en ik hoop dat ik weer wat actiever kan zijn, maar ik beloof niks.

one shotsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu