7. bölüm (1) 'babalı gün'

95 9 0
                                    

4 yıl sonra

Bugün şirkete geçmiyorum çocukların ilk okul günü bebeklerin büyüdü ve okula başlayacaklar tabiki de onları yanlız bırakmak biraz alışana kadar tabiki. Derin üzerini giyinmeye başlamış saçlarını toplamaya çalışıyordu.

"Yardımcı olabilir miyim pirensesim."

Elindeki tokasını bana uzattı. Güzeller güzelim sarı saçlarını bir araya topladım.

"Ama anne yukarıdan topuz yap saçım enseme gelmesin."

Enseni yerim senin. Özenle saçlarını topladıktan sonra yanağından öptüm.

"Oh prensesin ne güzel oldu. Bir bakayım Doruk ne yapmış sende çantamı hazırla. İlacını unutma."

Odadan çıkıp Doruk'un odasına girdim hala uyanmamış. Ben ne yapacağım bu çocukla.

"Doruk. Doruk kalk hadi bak Derin hazırlanmış."

"Hııı. Tamam anne."

Hala uyuyor. Ama nasıl uyuyor çok tatlı.

"Doruk ilk günden yapma hadi kalk üzerini giyin okula geç kalacaksın."

Sürünerek yataktan kalktı.

"Emredersin matmazel."

Matmazel ne nereden öğreniyor bu çocuk bunları?

"Matmazel ha. Kim öğretti bakalım bunu?"

Çok merak ettim bunu öğretmeni bulursam bir daha çocuklarına anlamlarını bilmediği kelimeleri öğretmemesi konusunda üzerine basa basa uyaracağım.

"İsa dayım anne."

Afferin İsa afferin bütün gün çocuklarıma bunları öğret.

"Sen hazırlan hemen aşağıda bekliyorum."

Odadan çıkıp aşağıya indim prensesin kahvaltısında başlamış bile afferin benim güzel kızıma. Bende sandalyeye oturup kahvaltı yapmaya başladım. O sırada merdivenlerden Yakışıklım indi saçlarını jolelemiş o tişört ve siyah kot pantolonuyla Derin ve ben gözlerinizi alamıyorduk.

"Ooooooo bu ne yakışıklılık Doruk Bey."

Sandalyesini çekip bütün çabalarıyla oturdu bende tabağına bitirmek zorunlu olarak kahvaltılık koydum.

"Okulun ilk günü ya anne ondan."

Yakışıklım benim daha beş yasında ama sanarsın ergen. Derin kahvaltısını bitirip koltuktan çantasını aldı içinede astım ilacını koydu.

"Anne ben ayakkabılarımı gidiyorum oğlun yemeğini çabuk yesin."

Emredersiniz prenses. Sandalyenin üzerine çıktı ne yapıyorsun der gibi baktım.

"Derin Hanım o elbise ile hiç bir yere gidemezsiniz."

Ben gülmemek için zor yürüyordum kendimi. Derin sandaletlerini giyiyordu.

"Bak bakalım nasıl çıkıyorum?"

Meydan okuyan kızım kime çekmiş. Doruk sandalyesine geri oturdu.

"Anne birşey de kızıne ben onun abisiyim ben ne dersem o."

Ben ilk hangisini çıkarttım lan! Her neyse konu bu değil.

"Doruk bak kardeşin senin yanında elbise veya etek giyebilir çünkü sen hep onun yanında olacaksın ve koruyacaksın belki dışarıya kendi başına gitmek isteyebilir büyüyünce o zaman karşı çıkabilirsiniz tamam mı?"

Bir dilek tut 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin