9. bölüm(1)'Gözlerim doluyor'

76 9 0
                                    

Yorucu bir günü atlattık sabah hasta haneden çıktığımızda hepimiz susuyorduk arabada kimse konuşmuyordu. Eve geldiğimizde teyzem va anneannem ediyorlardı bütün gün düşündüğüm tek şey eğer ona birşey olsaydı ne yapardım.Ceyhun'da en az benim kadar kötüydü.

Biz çocuk sahibi olmak için çok erken davrandık daha ailenin ne olduğunu bilmezken birbirimizi de sürükledik hata yaptık en başında pişmanmıyım? Hayır. Değer verdiğim sevdiğim iki çocuğum var hayatıma anlam katanlarım onlar benim gibi olmayacak ben kendi mutluluğum için onları hiçe saymayacağım.

Derinin odasının kapısını yavaşça araladım prensesim uyuyordu yanına oturup biraz onu izledim saçları ilimin arasında kayıyordu saçlarının arasına bir öpücük bırakıp battaniyesini biraz daha yukaruıyas çektim odadan çıkıp aşağıya indim Ceyhun telefonuyla uğraşıyordu.

"Sen uyumadınmı?"

Olumsuzca başımı salladım derin bir nefes alıp kandime geldim ve karşısındaki koltuğa oturdum.

"Uyku tutmadı"

Telefonunu cebine koydu ve başını ellerinin arasına alarak geriye yasladı.

"Nerede hata yapıyoruz Toprak?"

Bilmiyorum. Cevabını bilmediğim soruları soruyorsun bana son zamanlarda bunu yapma çünkü verecek ne mantıklı bir cevabın var nede cevapları umursamaya.

"En başından hataydı belki de."

Ciddileşerek bana baktı en son bu ciddiyeti dört yıl önce boşanma kararı aldığımızda göstermiştin.

"Belki de."

Böyle mi düşünüyorsun gerçekten bunu yapma Ceyhun. Katlanamıyorum böyle bakışlarına.

1 hafta sonra

Herşey eski düzenine dönmüştü Ceyhun üç gün önce geri döndü yine yokluğunda boşluktayım yine suskun,sessiz,pes etmiş,özlemini içine gömmüş Toprak.

"Günaydın bakıyorum erken kalkmaya alışmışsınız."

Sabah uyanıp hazırlanıp kahvaltılarını tek başlarına yapan çocuklarım evet büyüdükleri anlaşılıyor.

"Günaydın anneciğim."

Hayatımda tek doğrum sizmisiniz? Hayatımda cevabını kesin bhildiğim soru.Evet.

"Bugün işim var erken çıkmalıyız"

Avukat ile bugün konuşacağım bu iş daha fazla uzamamalı çocukların üzerlerine ceketlerini giydirip çantalarını aldım Derin ile bu yeni arkadaşı hakkında daha detaylı konuşmadık belki Doruk ile problemleri kalmamıştır

"Bugün işim erken bitebilir dedeniz akşam yemeğine davet etti oraya gideceğiz."

"Tamam anne dayımlarda gelecekmi?"

Başımla onayladım belki bu güzel bir haber olmuştu onlar için.

...........................

Avukat Haluk Bey odada bekliyordu bu hisselerden haberi olmadığını bilmiyorum genellikle benim işlerimle o ilgilenirdi. Odaya girdiğimde ayağa kalktı yanına gidip elini sıktım.

"Haşgeldiniz buyrun oturun."

Başıyla onaylayarak yerine oturdu bende karşısındaki koltuğa oturdum.

"Haluk Bey uzun zamandır benim islerimi siz idare ediyorsunuz..."

Sekreter odaya elinde tepsi,kahvelerle geldi biz bir yandan kahvelerimizi içerken bir yandanda bu konu hakkında konuşmaya başladık.

Bir dilek tut 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin