Give it a shot! (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 68

Νατάσα

Έμεινα μόνη στο σπίτι με την αγωνία να χτυπά κόκκινο. Την Άννυ δεν είχαμε ιδέα πού την έχει η Κλερ κι ο Τζάκσον έφυγε, ένας Θεός ξέρει για πού.

Με το κινητό μου στο χέρι περίμενα μόνη στο σπίτι μήπως πάρουν τηλέφωνο από την αστυνομία.

Άρχισα να περπατάω πάνω κάτω αλλά δεν μπορούσα να ηρεμήσω. Σκεφτόμουν συνέχεια την Άννυ.

Πόσο θα φοβόταν!

Πήρα τηλέφωνο τότε έναν καλό δικηγόρο που είχα κρατήσει το νούμερό του όταν με βρήκε για να μου πει ότι η κ.Άντριους, η μητέρα του Τζάκσον, μου είχε αφήσει το μαγαζί της.

Ναι, μόνο αυτός θα μπορούσε να βοηθήσει αυτή τη στιγμή.

- Ναι; Κ. Μπράιτ; Είμαι η Νατάσα Χόλντεν. Σας πήρα για μια υπόθεση μπορείτε να έρθετε στη διεύθυνση που θα σας δώσω; Είναι επείγον!

Ωραία. Θα είναι εδώ σε μια ώρα. Κάτι είναι κι αυτό!

Μόλις έκλεισα το τηλέφωνο, σχεδόν αμέσως χτύπησε το σταθερό του σπιτιού.

Ποιός να παίρνει στο τηλέφωνο του σπιτιού;

Έτρεξα και το σήκωσα κατευθείαν. Ίσως να είναι αστυνομικοί...

Με το που το σήκωσα, άκουγα ομιλία.

- Πού με πας;

Θεέ μου! Η Άννυ!

- Άννυ; Άννυ! Πού είσαι; Μίλα μου!

Φώναξα γεμάτη αγωνία. Η ομιλία όμως συνέχιζε σαν να είχε πατηθεί η κλήση χωρίς να το καταλάβει. Έχε γούστο η Άννυ να πήρε το κινητό της Κλερ και να πήρε από εκεί κρυφά το νούμερο του σπιτιού...Άκουγα προσεκτικά.

- Σπίτι μου!

- Και πού είναι το σπίτι σου;

Η Άννυ το έκανε για να ακούσω από το τηλέφωνο πού είναι. Η Κλερ πιθανότατα να μην το έχει καταλάβει ακόμα.

- Πολλά ρωτάς Άννυ.

- Ρωτάω για να μαθαίνω.

- Και μόλις θυμήθηκα έναν από τους λόγους που σε άφησα στον Τζάκσον.

Δεν πίστευα στα αυτιά μου με αυτά που άκουγα.

- Αν δε ρωτάω πώς θα μάθω; Είμαι παιδί.

- Με κουράζεις.

- Αφού με άφησες στον μπαμπά γιατί με ξαναπήρες;

- Για να ρωτάς πολλά.

- Ωραία λοιπόν. Πού πάμε; Ποιά είναι η διεύθυνση; Πού κοντά είναι το σπίτι; Είναι μακριά από εδώ; Πού είναι το εδώ;