23

6.5K 402 26
                                    

(Abi's version)

Mi día empezó gracias a una llamada de la agencia de modelaje,¿es legal llamar a las 7 de la mañana?.

Mi novio se prepara para entrenar y yo para llevar a mi hija a el jardín,después iría a la agencia,no se que es tan urgente como para llamar tan temprano.

-me voy yendo amor,cuando salgas avísame,te paso a buscar,tenemos que hablar sobre algo- se despidió dejándome con cierta intriga.

-vamos gordita- lleve a oli al jardín,tenia bastante tiempo de sobra,asique pase por Starbucks.

-Como estas abi?- hablo mi jefa después de dejarme entrar

-bien,vos como andas?

-me alegro hermosa,todo bien. Te cite muy temprano,discúlpame -asentí riendo

-Bueno,nunca esta de más recordarte que sos nuestra modelo estrella.Por esta misma razón te tengo una propuesta. La próxima semana tenemos una campaña en Grecia,dura dos meses y te necesitamos allá. -no lo podía creer,era una locura,sin dudarlo acepte.

Me despedi feliz y le avise a mi novio que me pase a buscar. En mi cara había una sonrisa gigante, no podía estar más feliz.

Enzo paso por mi y espere a estar en la casa para hablar.

-Te tengo que contar algo -el se adelanto y asentí para que siga hablando. -Acabo de firmar con el benfica.

-AMOR- grite feliz y me tire a sus brazos,estaba demasiado feliz por el,la felicidad me duró poco cuando caí en cuenta de algo,el benfica es un equipo de Portugal.....

-y esa cara?

-amor,te vas a tener que ir a Lisboa

-no vas a venir con nosotros?- su sonrisa desapareció y mi cabeza se llenaba de dudas.

-enzo,no puedo -me dolía tanto no poder hacerlo,no era porque no quería,es por miedo y por el hecho de que mi trabajo ahora estaba en Grecia.

Sus ojos se llenaron de lagrimas. -Amor,tengo una campaña en Grecia,voy a estar allá hasta septiembre.

Lloramos los dos juntos,no podía decirle que no se vaya,como yo no podía dejar de trabajar,no me permitiría a mi misma ser una mantenida.

-No se si estoy lista para irme de acá,pero no es un no- tome sus manos y lo mire a los ojos. -tengo dos meses para pensarlo bien,y te juro que en cuanto este decidida, voy a Lisboa con vos.

-Te voy a esperar toda la vida si es necesario.

A veces creía que el destino nos odiaba,siempre había algo que nos hacía separarnos,pero siempre volvíamos a estar juntos,se que esta vez volverá a pasar. o eso espero.

Después de almorzar,enzo se fue a entrenar,hoy tenia doble turno,aproveche para desahogarme,necesitaba llorar. ¿Tan hija de puta fui como para que la vida nos quiera siempre lejos?.

Por más odio que le tenia a las relaciones a distancia,estaba totalmente dispuesta a intentarlo con el,No me permitiría volver a perderlo y perder a nuestra familia.

-Estas hecha mierda boluda- hablo mari cuando le abrí la puerta de casa,mis ojos estaban rojos e hinchados.

-Enzo se va a vivir a Lisboa y yo me tengo que ir a Grecia- hable antes de volver a estallar en llanto.

-Se aman y la distancia no es un impedimento para su amor,te lo juro.

Si mi trabajo gustaba,debía quedarme en Grecia a vivir y Enzo seguiria en Lisboa. Era el fin de nuestra historia de amor.

Así se termina esta historia,siendo presos de la distancia,aún cuando nos amamos como a nada.






















A veces los finales felices no terminan siéndolo del todo,terminas llorando,con los sueños rotos y sin saber como seguir adelanté. Hasta que comprendes que puede que no haya sido el final feliz que tanto esperabas,porque,en el fondo,la historia no ha llegado todavía a su fin

porque es así,aunque mis pensamientos negativos me consuman. Este no es nuestro final,esta historia continúa.

 Este no es nuestro final,esta historia continúa

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.


No me odien,lxs amo.

nos leemos pronto.

120 VOTOS Y ACTUALIZO.

Olivia - Enzo Fernández Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon