NUTELLA MI?

Bölüm 1

Terasta matematiğin doğaya yansımasını izliyordum.Sırtımdaki battaniye ve kahveyle tatilin tadını çıkarıyordum.Odamdan gelen seslerle yerimden kalkarken abimde terasa gelmişti.

"Ne yapıyorsun burada. Kar Delirdin mi ? Hava soğuk hasta olucaksın" dedi.

"Ali Atahan bi rahat bıraksan. Hem sen neden doktor arkadaşlarınla değilsin." dedim 5 kişilik doktor ekibiyle Bursaya gelmiştik. Önümüzde yeşillik dolu orman vardı. Küçük üçgen evlerde kalıyorduk. "Aydınla kardeşi geldi kahvaltı ediceğiz. Seni bekliyoruz" dedi.Aydın abinin kardeşimi vardı lan.Ben neden bilmiyorum.Aydın abiyle çok yakındık ama şahsıyla ailesi ve yakınları hakkında bir şey bilmiyordum.

"Tamam geliyorum " dedim elimdeki kahveyi sehpaya koyarak odama girdim.

Abim odadan çıkmadan "Çabuk ol açım" dedi. 

Üstüme cropla eşofman giyinirken saçımı dağınık toplamıştım. Hava ne kadar soğuk olursa olsun Kardelen Doğan hep yaz kombinleri yapar.

Aşağıya indiğimde Aydın abiyi görmemle koşup sarıldım. "Aydın abicimm. Nerdesin allah aşkına neden birlikte gelmedikki ayrıca. Tüm gün bunun suratını çektim." diye söylenince. Aydın abi kahkaha atarken.Abim yastık atmıştı "Doğru konuş " diye uyardı. anne terliği yemedim ama hiç bitmesen abi yastığı yedim sağolsun beni hiç mahrum bırakmadı.Aklıma kardeş gelince etrafa baktığımda üçümüzden başka birini göremiyordum. Abim düşüncelerime tercüman olarak "Kardeşin nereye gitti Aydın" diye sordu. "Markete gitti Beyaz ekmek yoktu mutfakta ben gönderdim" dedi koltuktan kalkarak."Ben beyaz ekmek yememki" dedim.Gerek yoktu yani kepekli ekmeğe alıştırılmıştım."Sen yemezsinde fındık faresi Abinle bizim vazgeçilmezimiz"dedi.

Gözlerimi devirip masaya baktığıma her şeyi hazırlamıştı abim maşallah ama çay bardakları boştu."O zaman çaylar benden" diye bağırmamla abimin yüzü buruşurken Aydın abi telefonuyla ilgilenmeye başladı.

Mutfakta bardakları doldururken en sağdaki bardağa 1 kaşık bal koydum. Çünkü abim baldan nefret eder. Kusar hatta o derece sevmez.Masaya çayları dizerken abimin benim yanımda oturacağına emindim. Başta oturmayı sevmezdi."Hadi herkes masaya" diye bağırdım yine."Senin normal ses ayarın yok mu. Yeter ama sinir oluyorum." dedi huysuz abim.

"Ayrıca daha herkes burada değil." diye devam etti. Aydın abi bir şey diyecekken. Kapı açıldı içeriye siyah saçlı biçimli kaşlarıyla aydın abiye benzeyen keskin yüz hatlarıyla kendine özgü bir ifadeye sahipti. 

Aydın abi ona yaklaşarak " İşte kardeşim Asaf." dedi tanıtarak. elindeki poşetleri aydın abiye verirken. Bana yaklaşarak elini uzattı "Merhaba" dedi gayet normal bir şekilde. Gülümseyerek elini sıktım." Merhaba bende Kardelen" dedim.Abim "Hadi o zaman herkes tanıştığına göre masaya geçelim." dedi.Masaya oturduğumuzda Abim karşıma Asafsa yanıma oturmuştu. Ballı çayım gitti heder oldu.

Odağım Aydın abinin ekindeki poşetlere yöneldiğinde NUTELLA görmemle gözlerim dolu abime baktım. 1 haftadır hasretindeydim. Ayrılık acısı yanında hiç kalır.Abim olayın farkına vardıkta başını iki yana sallayarak sen iflah olmazsın diyordu.Aydın abi nutellayı masaya koyarken bana bakarak güldü ve " Oğlum sen büyük bir hata yapmışsın. Bunu neden alıyorsun bu masada Kardelen var." dedi. Tamam çok fazla hastanelik olmuştum Çikolata yüzünden. Ama şu an büyük boy kavanozu kaç kaşıkta bitirmem gerektiğini hesaplıyordum. Asaf anlamsızca bakınca konuyu dağıtmamak adına. Kavanozu avuçlarıma almaya çalışırken abim benden önce davrandı.

 "Hayır. sadece 1 dilim ekmeğe sürücem onu yiyeceksin." dedi otoriter sesle.

Kollarımı bağlayarak arkama yaslandım. Abim nutellayı ekmeğe sürerken fazla cimri davranıyordu. Herkes yemeğe başlamışken bana uzatılan çikolatalı ekmeği yiyordum. Asafın öksürmesiyle gözlerimi devirdiğimde şu an abim olmalıydı senin yerinde diyordum içimden."Bu çaya bal mı kattınız" dedi yüzü buruşurken. 

Ben tabağıma diğer yiyecekleri doldurarak sadece yemeyime odaklanmıştım.Abimden yediğim tekmeyle kafamı kaldırdığımda sinirli bir yüz görmüş ola bilirim.Sesim içime kaçarak "efendim" dedim.O ayağa kalkarak yanıma geldiğinde kaçacak alanım yoktu.Kalkmak istediğimde omuzumdan bastırarak beni olduğum yere sabitledi.

"Ama ayıp oluyor abicim misafir var" dedim götüme kaçan sesle.

Aydın abi dudaklarını birbirine bastırarak gülmesine engel olmaya çalışıyordu."Ali sen biz yokmuş gibi devam et " dedi.Ona kınayarak baktığımda aramızdaki ilişkiyi düşünmem gerektiğini düşündüm. Hainlik kokusu alıyordum çünkü. Aydın abiyle Asaf masadan kalkmıştı.Abim yanıma oturarak peynir tabağını eline aldığında gözlerim şokla açılmıştı."Ama haksızlık sen içmedinki o çayı zaten. Suçsuzum hem..." diye lafım yarıda kaldı ağzıma giren peynirle. Tükürecekken ağzıma kapanan elle yutmak zorunda kaldım.

"O yüzden tabağın hepsini yedirmedim Karcık" dedi. Meyve suyunu fondip yaparken ağzımdaki tadı yok etmeye çalışıyordum. "Ayrıca masayı sen toplayacaksın.Ve o nutellaya bir kaşık bile dokundurmayacaksın. Bu konuda ciddiyim Kar." dedi kötü adam. Aydın abiyle abim evden çıkmadan önce "Biz bi leylalara bakalım" demişlerdi. İkisinide tanımıyordum aslında Aydın abi dışında kimseyi tanımıyordum burada. Yarın bahçede mangal yaparken tanışıcaktım. Ben masayı toplamaya başlarken Asafta yardım etmişti. Bulaşıkları yıkamaya başlarken  yanıma elinde çikolata kavanozuyla gelerek çekmeceden kaşık aldı.Bir kaşık nutellayı bana uzatırken kaşlarımı çattığımda "Abine söylemem ufaklık" dedi.Yüzümü buruşturarak "Ergen misin be ufaklık ne" dedim."Çocuklara verilen ünvan ufaklık ve yarım saatte senin 5 yaşındaki Çocuktan farkın olmadığını anladım diyelim" dedi kaşığı kavanozun içine koyarak mutfak tezgahına yaslandı.Ellerimi kuruttuktan sonra acayip gıcık olmuştum ona."18 yaşım var. Sen ne okuyordun.Üzüldüm bir an okuluna. Reytingini düşürüyorsun." dedim.

"Diş hekimliği okuyorum ve 21 yaşındayım." dediğinde bana ne der gibi baktığım için "Yaşlarımızı söylüyorduk ya ufaklık"dedi.Derin bir nefes alarak."Gitsene evine "  dedim kabaca. Beni şaşırtarak laf söylemeden gitti. Nutellayı elime alarak televizyon başına geçtim. Titanları açarak pür dikkat izlemeye koyuldum.

Akşam 8di ve abimler hala yoktular. Sinem ablayla Gizemi getirmeye gitmişlerdi. Yolu bulamıyorlamış.Benide Göktuğya emanet etmişlerdi.Geldiğinde fazla cana yakın ve eğlenceli biri olduğunu fark ettim. Kulak burun boğaz uzmanıydı.Benimle birlikte titanların son sezonunu izliyordu. Nutellama da karışmıyordu.Hunharca yememe şaşırıyordu sadece.

Kapının çalmasıyla Göktuğ kanepeden kalktığında ben rahatımı hiç bozmamıştım.Diziyi durdurdum ayıp olmasın diye. Asaf gelmişti yanında Leyla vardı.Abimin toplu fotoğraflarından tanıyordum onu. "Göktuğcum benim evde ışıklar gittide bir bakar mısın arıza tam olarak nerede" dedi. Salaktı bu abi. Tıp neden bu kadar salak barındırıyor anlamıyordum. Göktuğ zaten mimikleriyle ayak üstü elli kız sikiyor. Onlara göz devirim dizimi devam ettirdim.
Leyla ve Göktuğ çıktıklarında Asaf yanıma oturarak "Merhaba. Abimler bugün benzinliğe yakın bir otelde kalıcaklar arabaları arızalanmış. Yalnız kalma diye abin rica etti." dedi.Sehpadaki boş kavanozu gördüğünde şaşkınlıkla bana baka kalmıştı."Gerçekten yedin mi hepsini" diye sorunca. Onu umursamayarak dizimi izlemeye devam ettim.                                                                                          Uykum gelmeye başlayınca kanepeye kıvrılmıştım.Üstüme örtülen battaniyeye sarılarak dahada mayışmıştım. 

                                                                              ♡

Telefonumun çalmasıyla gözlerimi araladığımda solumdaki kanepede Asafın uyuduğunu gördüm.İki büklüm olmuştu. Boyu 190dı kanepe 160 sm anca vardı.Abimin çağrısına yanıt verene kadar oda uyanmıştı .

"Alo.Efendim abi."dedim uyku mahmurluğuyla.

"Kar gelmek üzereyiz onu haber vericektim.Anahtar yok üstümde. Uyuma."dedi.Telefonu kendimden uzaklaştırarak saate baktığımda 06:34 gösteriyordu.

"Tamam. dikkatlı olun" diyerek kapattım telefonu. Asafın bana baktığını fark edince "Geliyorlar onu haber verdi.Sende git Aydın abi kapıda kalmasın" dedim kibarca. "İkidir kovuluyorum ufaklık derdin ne senin"dedi sinirlerimi zıplatarak.Omuz silkmem bir cevaptı bence.Sehpadaki boş kavanozu alarak mutfağa gittiğimde oda evden çıkmıştı. Salonu toparladıktan sonra Çay koymuştum. Zil sesiyle ocağın altını söndürerek kapıya gittim.Abim içeri girer girmez "Yorgunum.Banyo yapıp uyuyacağım. Akşam mangal var. Ona kadar uyandırmayın beni" dedi uykulu sesle.