Chapter 14

408 17 13
                                    

Lhyra's POV

Why do we even have the ability to love when it'll just hurt us back? Why do we even have to feel the pain from it?

If Love is Happiness, If love is good...then why is it breaking me apart?


"Lhyra!" Someone shouted from my back.

I smiled. I faced him only to find out that he is literally in his pajamas and sleeping shoes.

Hindi ko tuloy maiwasang hindi mapatawa. "T-Thad? Talagang pinaghandaan mo talagang pumunta dito 'no." I teased him.


Mabilis naman siyang lumapit sa akin para batukan ako sa noo. "Aray naman. Nasaktan na nga ako, tapos masasaktan ulit."


"It's your fault why I dressed like this! Paano nalang kung bigla kang magpakamatay sa dagat na'to?" He said and brushed his hair.


"Don't you know how scared I am?" He frustratedly asked me. Namumula siya sa galit.


Mabilis namang namuo ang mga luha ko. This is the first time where Thad scold me like this. Ngayon lang din ako na guilty ulit. "I-I'm sorry--"

He shook his head and surprised me with a hug. A hug with full of comfort.


"T-Thad, I'm sorry. I'm sorry." Humahagulgol at paulit ulit kong sambit.


He is always there for me, bakit kasi hindi nalang siya ang unang nakilala ko?



Hinimas himas naman niya ang likod ko. "It's okay to cry, hon. Pero 'wag lang grabe ha?"

"Papanget ka niyan." Banat pa nito dahilan para mapatigil ako sa pag iyak ko.

Tumingala ako sa kaniya. He was just way too tall that I look like a smurf beside him. "So hindi na ako maganda ngayon?"


He smirked. "Oo. Ayan, may sugat pa yang labi mo."


"Okay sana kung ako ang gumawa niyan, wag mo na ulit kakagatin yan ha?" Banat niya ulit para kurutin ko siya sa tagiliran niya.



"Gago ka talaga ,Thad!"


"Kung gago talaga ako, aba matagal na kitang tinanan kahit na may asawa ka pa." Mabilis niyang sambit.


I cracked a chuckle. "Are you really serious? Sikat ka pa naman na abogado."


"This is not good for your image, you know."


"Image? Do I really care about that when it comes to you? Ikaw ang dahilan kung bakit tumitibok tibok ang malungkot kong puso, uwu."


"BWAHAHA, that's so cringe Thaddeus!" Natatawa kong sambit. He really never failed to make me laugh and smile again.


"Yeah. Atleast, it made you smile." Seryoso niyang sambit.

"You know what, let's do something." He smiled.

Mabilis ko namang tinakpan ang katawan ko. "A-Anong gagawin natin?"

He just rolled his eyes. "Not that thing."

Hinila niya naman ang kamay ko at pumunta kami sa dagat. "H-Hoy, mababasa tayo nito."


"I know. Kaya nga tayo nandito sa dagat." He sarcastically said.


Nasa bewang ko lang ang tubig nang tumigil na kami. "So ano na? Wala pa naman akong damit." At wala rin muna akong balak umuwi ng bahay.


His Rebound WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon