Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Konuşması hızlıca bittiğinde açıklama yaptı. "Hoseok,tanışmışsındır belki." "Flört?" "Sanırım,Taehyung hyung?" "Uzun hikaye." "Yarın?" "Yarın?" Böylece odamın önünde yaptığımız bu konuşmayla Kim Yugyeom resmi bir şekilde en yakın arkadaşlarım arasına hızla dalmıştı.
****** Ertesi sabah diğer günlerin aksine Jimin'in bağırtıları ile değilde kendi başıma kalkmıştım.Sanırım gece sohbet eşliğinde içtiğimiz papatya çayları rahatlatıp düşünmeden uyutmuş,bu da sabahına dinç kalkmama ön ayak olmuştu.Jimin ile tahmin edebileceğimin ilerisinde yakınlaşmıştım.Eh sanırım kayıp kardeşini bulmuş gibi davranmasıydı bunun sebeplerinden biri.
Dün fazlaca geçmiş hakkında konuşmuştuk,ailesinden bahsetmişti bana.Ben de biraz Taehyung ile olan gecmişimi açmış çok da detay vermeden ne olduğunu anlamasını sağlamıştım.O da anlayışlı davranmış sıkıştırmamıştı beni.
Bugün sözleştiğimiz gibi Yugyeom'a yardım edecektik.Her ne kadar Jimin kaytaracak gibi dursa da.Beklemeden onu da uyandırırken erken uyandığı iki dakika için söylenmesi sabah sabah gülmeme yetmişti.Yüzümdeki gülümseme ile hızlı bir duş alıp ağrıyan bacaklarımın izin verdiği ölçüde hızlıca duş alıp giyinmiştim.şükürler olsun Jimin çıkmadan da yetişmiştim,bu da demek oluyordu ki antreman başlamamıştı.
İkimiz birlikte iri yarı adamların arasında adeta küçük Heidiler gibi dururken çok da sorun etmedik.Jimin sevgilisinin ben de sevdiğim adamın yakınında olmayı seviyorduk.Yani en azından kısmen.Bazı askerler oldukları yerde belki uyanmak için belki de ısınmak için ufak ufak hareketler yaparken neredeyse ayakta uyuklayan Yugyeom direkt gözüme çarpmıştı.Üzülmüştüm bu kadar yorulmasına.Üstelik rütbesi de yüksekti ve ona rağmen eğitimlere katılıyordu.Kim Taehyung disiplini bu olsa gerekti.Acımasız.
Yanına ilerleyip dünkü yerime yerleşirken Jimin de diğer yanıma geçip ortalarına almıştı beni.Gözleri gerçekten kapalı olan Yugyeom'u hafifçe dürtüp gözlerinin açılmasını sağlarken en son beklediğim şey kafasını omzuma yaslayıp mırıldanarak uyumaya devam eden Yugyeomdu. "Yugyeom,komutan Kim gelecek hadi." "Beş dakika daha." "Beş dakika daha parkur koşarsan görürsün kalk."
Omzumu silkip uyandırana kadar devam ederken ayıldığında,Taehyung da bu tarafa doğru gelirken görünmüştü.Tam zamanında uyandırmıştım.Kızabilirdi çocuğa uyuduğu için.Bugün de kısa kollu giyinip gene bir eşofman ile gelmişti.Her seferinde iyi diyip durmak istemezdim elbette ama öyleydi.Bakışları askerlerde sırasıyla gezinip durum kontrolü yaparken bir saniye olsun fazla durmamıştı ben de.Her seferinde açıtmayacağına emin olup gene de içim burkulurken kendime acımadan edemiyordum.
