Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
⭐salvadore/lana del rey ⭐consume/chase Atlantic ⭐slow down/selena gomez
Çok çok uzun bir bölümle geldim ve yorum bekliyorum,bir sürü İyi okumalar:)
🔮
"Lan ben sebze nasıl seçeyim? Benim market alışverişimi bile başkası yapıyor." "Çok haklısın Jungkook bu işlerden anlar gibi görünüyor.Beraber gidersiniz.Benim işlerim var bak gidiyorum güzel seç her şeyi.Hesabına para attım.Hava da güzel Jungkook'a da dondurma ısmarlarsın.İyi eğlenceler." Bu sefer tek şok olan Taehyung değildi.İkimizde ayağındaki topuklularla koşan kadına bakıp birbirimize dönerken ortamı yumuşatmak istedim.Yoksa Taehyung birilerinin üstüne atlayabilirdi.
"Gerçekten dondurma alır mıyız?" "Tanrım sen sabır ver.Alırız Jungkook üstünü değiştirip evimin önüne gel.İşlerimiz var." "Emredersiniz konutanım." Ufak bir asker selamının ardından hoplaya zıplaya yanından ayrıldığımda arkamdaki dikkat et nidalarına kulak asmadan üzerimi değiştirmek için locaya koştum.Hayatımın geri kalanında kaç kere Taehyung ile markete gitme fırsatı bulacaktım ki?
🍒
Beraber markete gideceğimiz için ne kadar heyecanlı hissetsem de umutlanıp kendimi kaptırmak istememiştim lakin odama gidip dolaptan en sevdiğim kıyafetleri seçip Taehyung'un hoşuna gitmeye çalışmayı da engelleyememiştim.Sarı dar bir tişört altınaysa açık renk bir kot giymiş takılarımı takıp,lip balmımı da yanıma aldığım gibi hemen lojmandan çıkmıştım.Taehyung onu bekletmeme sinirlebebilirdi.Bu ufak şeyi başlamadan bitirmek istemiyordum.
Saçlarımı Taehyung'un yanına koşar adımlarla ilerlerken parmaklarım yardımıyla düzeltmeye çalışıyordum.Bir yandan da gözlerim onu arıyordu.Evinin önündeki araba ile mi gidecektik ya da nerede bekliyordu? Kendi kendime düşünmeye devam ederek Taehyung'un evine yaklaştığımda siyah arazi aracının önünde arabasıyla uyumlu siyah tişörtü ve aynı renk pantolonuyla geldiğimi fark etmiş olacak ki kafasını çevirmişti.
O çok güzel görünüyordu.Tanrı şahit ya gerçekten mükemmeldi.
Arka cebime koyduğum telefonum ve cüzdanım dışında yanıma bir şey almadığımdan hareketlerim kısıtlanmadan rahatça Taehyung'un yanına ilerledim.Biraz çekiniyordum ondan elbette ama ilk halimden daha azdı. "Geldim,komutanım." "Görebiliyorum asker." Hâlâ kabaydı ama en azından kalbim kırılmıyordu değil mi? Yanına vardığımda gözleri kıyafetlerimi süzmüş ardından tek bir mimik bile göstermeden arabanın ön koltuğunu kaşıyla göstermişti.Binmemi istiyordu.
İşaretini ikiletmeden arabanın kapısına doğru ilerlediğimde Taehyung cebinden çıkardığı siyah anahtar ile arabanın kapılarını açıvermişti.Gördüğüm şeyse,Tanrım nefesimin teklediğine emin olmuştum.Ailelerimizle beraber çıktığımız tatilde ona aldığım,üzerinde takımı ve kuruluş tarihi olan anahtarlığı kullanıyordu.Üstelik sadece arabanın değil evinin anahtarı da asılıydı.Bunca zaman değiştirmemiş miydi?
