It's LOVE

Now, You're mine!

kookie တစ္ေယာက္ ရွက္ျပီးထြက္ေျပးလာလိုက္တာ ေက်ာင္းအျပင္ေတာင္ ေရာက္မွန္းမသ္ေရာက္လာသည္။

သူမေျခဖဝါးတစ္ဖက္နာေနလို႔ ငံု႔ၾကည့္မိမွ ဖိနပ္တစ္ဖက္ပါမလာတာကို သတိရသြားတယ္

ဟင္း ငါဒီေန႔ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိဘူး

အရင္ဆို ဒီေလာက္ရင္မတုန္ပါဘူး

အာ မသိေတာ့ဘူး

ပဲေခါက္ဆြဲ ႏွစ္ပြဲေလာက္စားရင္ေကာင္းသြားမယ္ထင္တယ္

သူမလည္း က်န္တဲ႔ ဖိနပ္တစ္ဖက္ပါခၽြတ္ျပီး လက္က ကိုင္ကာ ပဲေခါက္ဆြဲစားရန္ ထြက္လာေတာ့သည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~

ထိုအခ်ိန္ ေက်ာင္းေခါင္မိုးထပ္တြင္

Yeollie ။ ။ ဟို ဟို ေလ ေရာ့

သူမ ဆီကအသံၾကားတာေၾကာင့္ သူလည့္ၾကည့္လိုက္တယ္

သူမၾကည့္ရတာ စိုးရိမ္ေနပံုပဲ လက္ထဲက plaster ေလးကို ထိုးေပးေနတယ္

Woohyun ။ ။ ဘာလဲ

Yeollie ။ ။ ဟို ေသြးထြက္ေနလို႔ ကပ္ ကပ္ထားပါလား

Woohyun ။ ။ မင္း ကပ္ေပး

Yeollie ။ ။ ရွင္

Woohyun ။ ။ ဘာလဲ မလုပ္ေပးခ်င္ဘူးလား

Yeollie ။ ။ မ မ မဟုတ္ပါဘူး

Woohyun က သူ႔မ်က္ႏွာကို ေရွ႕တိုးေပးလိုက္သည္

သူမလဲ plaster ေလးကိုခြာျပီး သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ဒဏ္ရာေလးကို ကပ္ေပးလိုက္တယ္

ျပီးေတာ့ ေနာက္ကိုႏွစ္လွမ္းေလာက္ ဆုတ္လိုက္တယ္

သူကေရွ႕တိုးလာျပီး သူမနားကပ္လိုက္တယ္

Yeollie ။ ။ ဘာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ

Woohyun ။ ။ မင္းက Lee Yeollie ဟုတ္ျပီ

သူေျပာျပီးေတာ့ လြယ္အိတ္ထဲက တစ္စံုတစ္ခု ကို ထုတ္လိုက္တယ္။

ေဘာပင္တစ္ေခ်ာင္း

ျပီးေတာ့ သူမလက္ကိုဆြဲလိုက္တယ္

လက္ခံုမွာ ေဘာပင္နဲ႔ေရးလိုက္တယ္

"Nam Woo Hyun"

Yeollie ။ ။ ဘာလုပ္တာလဲ

Woohyun ။ ။ တံဆိပ္ခတ္တာ ခုခ်ိန္ကစျပီးေတာ့ မင္းက ငါ့ အပိုင္ပဲ