Karina ellerini sanki sıcak bir tavaya değmiş gibi kendine çekerken endişeyle üstüne oturduğu Haruto'ya bakıyordu. Ona saldırırken biraz hırpani davranmış olacak ki kafasındaki kanayan yara ciddi duruyordu. Haruto'nun ellerine hatta Karina'nın eline bile biraz şakaklarından akan kan bulaşmıştı.
Karina "İyi misin?" derken Haruto'nun üstünden kalktı.
Haruto başını aşağı yukarı sallarken "Kısmen." diye mırıldandı. Yattığı yerden doğrulurken Karina da kalkmasına yardımcı oldu.
Yaptığı şeyi telafi etmek istese de olayın saçmalığına gülmemek için kendini kontrol etmeye çalışıyordu. Özellikle de Haruto'ya ondan hem yaş hem de cüsse olarak çok daha küçük birinin böyle saldırması komiğine gitmişti. Özellikle kendisine laf ettirmeyen kişiliği göz önünde olduğunda. Ancak bu duruma gülebilen tek kişi Karina'ydı.
"Neye sırıtıyorsun sen?"
Karina kendini daha fazla tutamayarak hem Haruto'nun suratındaki ifadeden dolayı hem de böyle huysuz göründüğü için bir kahkaha attıı. Bu onun daha da çok homurdanmasına neden olmuştu.
Haruto'nun yürümesine yardımcı olmak için onun tek kolunu aldı ve kendi omzuna attı. Ardından beraber yürümeye başladılar. Ancak "Kusura bakma." demesi Haruto'nun kırılan gururunu eski hâline getirmemişti.
"Harika! Şimdi benimle ölene kadar dalga geçersin sen."
"Ölene kadar değil de birkaç gün boyunca gülerim artık."
Haruto göz devirdikten sonra "Sana saldırmaya fırsatım olmadığı için şanslısın." diye mırıldandı.
"Ne kadar korktum şu an bir bilsen." Karina kıkırdadığında Haruto'nun omzunda duran elinin saçını çektiğini hissetti. Çok fazla acımamış olmasına rağmen yüzünü buruştururken "Acıdı ama." diye mırıldandı.
"Sadece kafamı kanatsan yine iyi, yere düştüğümüzde bacağımı da kırdın sanırım."
"Abartma!" derken bir kahkaha daha attı.
"Abartma mı? Ben senin tepene atlasam hoşuna gider mi?"
Karina düşünmek için birkaç saniyeliğine duraksadıktan sonra "Sanırım benim de hoşuma gitmez." diye cevap verdi.
Haruto kendisinin haklı olduğunu göstermek için "Aldın mı cevabını!" derken başını Karina'ya çevirdi.
"Ben seni dikizlesem ya da takip etsem hoşuna gider mi peki?"
Haruto şaşırırdı ve bakışlarını kaçırırken"Ne dikizlemesi?" diye homurdandı.
"Arkamdan gelen sen değil miydin?" diyen Karina meydan okurcasına ona bakıyordu.
"Bendim ama..."
"Yani?" Karina tek kaşını kaldırıp Haruto'ya bakarken Haruto en sonunda pes etti ve "Cedric gönderdi beni." diye mırıldandı.
"Cedric mi gönderdi?" Karina yürümeyi bırakıp Haruto'ya dönerken kaşlarını çatmıştı.
Çeteye katılma konusunda olanlardan sonda bir de hayatına mı karışacaktı şimdi de!
Karina çeteye alınmak için her ne yapması gerekiyorsa yapacaktı. Bu adamın onun üzerinde hak iddia eder gibi davranması yakında onu delirtecekti!
"Ben istemedim. Bana kalsa seni bırakırdım. Ancak buraya girdiğini görünce mecburen seni takip ettim."
Karina sanki Cedric'in evine gelmemiş gibi "Ne varmış burada?" diye sorarken Haruto'nun onun ne yapmaya çalıştığını anlamamasını diliyordu.
YOU ARE READING
Yaşayan Ölüler
Science Fiction{Bilim Kurgu, Romantik} Karina hatırlamadığı bir geçmişe sahipti. Ne ailesini ne de küçüklüğünün geçtiği ülkeyi hatırlıyordu. Ailesi savaştan kaçması için onu düşman ülke olan Tamsha'ya yolladığında tek bildiği onların varlığıydı. Zaten daha sonrası...
