𝙰șī𝚁𝙴𝚃 𝙰ī𝙻𝙴𝙼 (DÜZENLENİYOR)

🦋6.BÖLÜM🦋

Odama girip kapıyı kilitlemiştim yatağıma uzanıp ağlamaya başladım ağladığım duyulmasın diye kafamı yastığa bastırıyordum kapımın tıkanması ile sustum cevap vermedim Koray abim

"Mira abicim orda mısın hadi kapıyı aç da konuşalım güzelim hadi bak endişeleniyoruz senin için lütfen abicim aç kapıyı " dedi açmak istemiyordum kimseyi görmek istemiyordum o yüzden ses bile vermedim

" abicim hadi kapıyı aç lütfen " diyen doğaya bile aldırış etmedim

"Yok abi bu böyle olmayacak kapıyı kıralım ses de vermiyor kendine zarar vermiş olmasın" dedi Yalın Koraya ben manyak mıyım da kendime zarar vereyim mal Koray

" salak bu ya kız kendine niye zarar verirsin yalın bey senden de anca bu çıkardı zaten " dedi uraz

" yine salak ben oldum ya görüyor mu işi bir salak varsa şuradaki gerizekali kardeşimizdir kızı bu hale getiren o dimi" dedi Yalın ne yani aren de mi ordaydı hangi yüzle oradaydı anlamıyorum ki hem ağzına geleni saysın ara bozucu desin sonra kapıda beklesin bak şuan ya

" durun birde ben konuşayım "  diyen bera ile kendimi toparladım

" üçüzüm kapıyı acarmısın seninle konuşalım sadece ikimiz olur mu hadi aç kapıyı bak sadece ben giricem odaya tamam mı hadi kırma beni yoksa kıracak mısın? " demesi ile kalkıp kapıya yöneldim  büyük ihtimalle gözlerim kıpkırmızı olmuş yüzümdeki kapatıcılar ise gitmişti yani yanağımdaki ve dudağımın kenarındaki yarada belli oluyordu ve derin bir nefes alarak kapıyı açtım  herkes bana bakıyordu çünkü yüzümdekileri görmemişlerdi gözlerim bi an arkaya kaydı en arkada duvara yaşlanmış olan areni gördüm hemen gözlerini kaçırdı ve gitti abimler odaya gireceği sıra

" sadece bera gelsin başka kimseyi istemiyorum lütfen " dedim ve beranın kolundan tutup odaya girdim kapıyı kapatım beraya sarıldım ağlamaya başladım

" bak bakalım bana ağlıyor musun sen yoksa aaa saçmalama canım anlat bakalım ne oldu ama önce ağlama tamam mı " diyip göz yaşlarımı sildi  yatağa oturttu sonra anlatmaya başladım herşeyi anlattım bera dolmuş gözlerle bana baktı ve sarıldı o sarılınca ağlamaya başladım bir süre yanımda durdu ve dışarı çıktı abilerim hala kapının önünde bekliyordu
Dora ise duvarın yanına oturmuştu ağlamış gibiydi ve çok sinirliydi kapı açılınca odaya baktı beni görünce daha çok sinirlendi ve

" AREN SEN BİTTİN ÇOCUK " diye bağırarak yerinden fırladı herkes hızla onun peşinden koştu bende odadan koşarak doranın peşinden koştum büyük ihtimalle aren ile kavga edecekti yukarı çıktığımda dora arenin yakasına yapışmıştı ve küfür ediyordu ve bor anda yumruk attı aren ise tepkisizdi herkes bir anda sustu ve dorayı arenden ayırmaya çalışıyorlardı ama yapamıyorlardı saat 9 buçukta ve annemler  yemekten sonra bir yere gitmişti evde bizden başka kimse yoktu arenin dayak yemesi canımı yakıyordu ne kadar kavga etmiş olsak da böylece izleyemezdim doranın yanına koştum ve ayırmaya çalıştım ama olmadı ne dersem diyeyim yine de ayrılmadı