𝙰șī𝚁𝙴𝚃 𝙰ī𝙻𝙴𝙼 (DÜZENLENİYOR)

🦋 27. BÖLÜM 🦋

Bugün abi gelecekti o yüzden erken kalkıp her sabah yaptığım şeyleri yaptıktan sonra ne giyeceğime bakıyorum ama bulamıyorum.

Üstüme siyah bir şort, siyah crop ve yeşil gömlek giymeye karar vermiştim

( Temsili )

Kahvaltı için aşağıya inmeye karar verdim.

Annelerim sultan ablaya kahvaltı masasını hazırlanmasına yardım ediyorlardı

" günaydın çiçeklerim "

&" günaydın kızım "

" günaydın sultanım "

" günaydın mira kızım, yine melek gibisin" dedi sultan abla

Herkes uyanmıştı. Yarım saat önce abim ile konuştum tahminen 5 dk sonra burda olacaktı. Babamın " afiyet olsun " demesi ile kahvaltıya başladık tahminen 10 dk sonra kapı çaldı sultan abla konağın kapısını açtı ilk şoku geçirdi çünkü tam karşısında yaman abimin kopyası vardı.

Koşarak abimin yanına gittim ve sarıldım.
Özlemişim keratayı yaaa, şimdi kerata dediğimi duymasın.

" Hoşgeldin abi"

" Hoşbulduk güzelim "

" mira burda noluyor ve bu kim " diye sordu yaman abim

Şimdi geldi açıkla neyse neyse ben şu olayı halledip geliyorum
.
.
.
.
.
.
.
.

Evetttt yaman abimin sorusundan sonra demir abim herseyi bir bir anlatmış sonra 4 yıl boyunca onun yanında yaşadığımı falan herseyi anlatmıştık demir abim annem ve babamla hasret gidermiş annem bi ara bayılmıştı ama ural abim halletmişti.

Sonra biz terasa çıkmış. Abimler oturdukları için bize yer kalmamış bizde yere minderlere oturmuştuk. Ben kafamı beranın dizine koymuş gökyüzünü izliyordum kii konağın içini cemin sesi doldurdu bu çocuk hiç değişmemiş ya.