"Tarihin zaten iyiydi senin ama, anlatayım yine de..." Gözlerime baktı, karşımızda uçsuz bucaksız, can verdiğim ve can aldığım dağlar vardı ama o bana öyle bir bakıyordu ki yaşam da ölüm de onun gözlerindeydi. "Yani demem o ki; Pirus Zaferi, yıkıcı...
Pirus Gecesi hemencecik 200 okunma olmuş bile, ben böyle minik ilerlemeleri çok seviyorum🥺
Biz biraz giriş yapıyor gibiyiz, biraz da sinirliyiz sanki ama halledeceğiz!!!!
Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyin, bölüm sonrası #pirusgecesi etiketiyle görüşmeyi de çok isterim.
İyi okumalar!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🌑🌑🌑
8 yıl önce, Ankara
Üstüme dikilen bakıştan haberdardım, yerimde kıpırdanmamak için çok zor tutuyordum kendimi. Kafeteryanın en uç köşesinde tek başıma oturuyordum. Az önce sınav notları açıklanmıştı, bu yüzden sadece onun değil birçok kişinin bakışı üstümdeydi.
Çağdaş Dünya ve Türkiye Tarihi sınavı sonuçlarının panoya asıldığının haberi yatakhaneye geldiğinde herkes heyecanla kalkıp koşarken olağanca sakinlikle ilerlemiştim çünkü artık eskisi gibi heyecanla karşılamıyordum bu haberi. Heyecan yerine daha can sıkıcı bir işle meşguldüm; bir süredir kinci bir bakışla baş etmeye çalışıyordum.
1. Burçin Elvi – 98
2. Göktuğ Tunay – 97
3. Ali Kılıç – 90
4. Gökce Tırmıkçı – 90
5. Levent Dü...
Halbuki bazen de o birinci oluyordu, çoğunluk bende olsa da aramızda sadece bir puan varken bu tavrı hak ettiğimi düşünmüyordum. İlkokulda mıydık yahu, 97 aldı diye bir insan ağlar mıydı bu kadar?
Söz konusu Göktuğ'un hırsı olunca ağlıyordu ama. İkimiz de lisans tercihini tesadüfen aynı yapmıştık, neredeyse hepsinde ondan öndeydim ve...
Bir insandan hiç bu kadar nefret edebileceğimi bilmiyordum.
Kendinden emin tavrı, arkadaşlarıyla konuşurken sürekli dudaklarının kıvrılışı, yüz hatları, yakışıklılığının farkında oluşu, komutanların gözdesi olduğu için rahatlığı, sosyal becerisinin bu kadar yüksek olması... Hepsi bende onu boğma isteği yaratıyordu.
Ama yine de bana gelince o gülen yüz bir anda çatık kaşlara dönüşüyor, her zamanki muzip tavrı kayboluyordu ve ben bu düşmanlıktan çok sıkılmıştım. Onun havasını yakın dövüş dersinde yerdim de işte, denk gelmiyorduk...
