Son Bir Defa | Texting

Final

Salıncağın zincirlerini sıkıca kavrayıp kafamı geriye attım rüzgarda savrulan bedenimle ruhumun özgürce uçup uzaklara gittiğini hissettim..

Her şey uyuşturucu kullanmamdan çok önce başlamıştı. Bir gün hiç beklenmedik bir anda ölümcül hastalığımın olduğunu öğrenmemle.. Beyincik dejenerasyonum vardı ve bir süre sonra hareket edememeyip yavaş yavaş ölecektim. Bu haber hepimize ağır gelmişti ama en çokta babama. Kalbi buna dayanamamıştı.. Onun ölümünden kendimi suçluyordum ve bu suçluluk duygusu bir süre sonra daha da arttı kendime bir kurtuluş yolu aradım. Sonra gittiğim bir partide insanların eğlenmek için aldıkları uyuşturucudan aldım. Bu sadece bir kerelikti ama bana her şeyi unutturmasını sevmiştim ve defalarca tekrarladı. Bir zaman sonra kendimi kaybetmiştim her şeye, herkese saldırıyordum. Hep aklımda şu vardı sonunda öleceksem niye şimdi yaşıyorum?

Ege'ye bilerek kötü davranmaya başladım ve canını yakacağını bildiğim sözleri söyledim. Çünkü o bana hayatı sevdiriyordu ve ben zaten sonunda gideceğim yeri sevmek istemiyordum. Ya da o gelecek hakkında planlar yaparken ben aptal gibi donup kalmak istemiyordum. Bu hastalığın tedavisi vardı ama yurt dışındaydı hem oldukça düşük bir ihtimaldi iyileşmem.
Sonra içimde bir umut ışığı yandı diğer insanlar yaşamak için bu kadar savaşırken benim böyle kolayca gitmem korkaklıktı bende savaşmaya karar verdim.

Bir daha uyuşturucu kullanmayacaktım ve tedavi olmak için yurt dışına gidecektim ama sadece tek bir şeye ihtiyacım vardı o da birinin bana her şeyin düzeleceğine dair cesaret vermesi. Ege'ye yani aşık olduğum adama mesaj attım ama onun kalbini ne kadar kırdığımın farkında değildim. Beni seviyor, beni affeder diye bekledim ama bunun yerine kısasa kısas diyerek kalbimi defalarca kez kırdı. Sana bu hastalıktan hiç bahsetmedim Ege ama yine seni düşündüğümden söylemedim. Ne kadar üzüleceğini bildiğim için.

Kafamı sonunda kaldırıp salıncaktan indim. Çınar bunu bekliyormuş gibi elini uzattı. "Küçük tatlı vedanı bölmek istemem ama artık gitme vakti." onun yeşil gözlerine bakıp cesaretle başımı salladım. Çınar beni tedavi olmaya ikna etmişti ve şimdi Amerika'ya gitmek için uçağa yetişmemiz gerekiyordu.

Arabanın kapısını açıp içeri girmeme yardım etti ve kendi de bindiğinde bana döndü. "Seni hiç yalnız bırakmayacağım." gözlerime tereddütle bakıyordu beni bir daha görememe korkusuyla. "Sen çok güçlüsün bunu atlatacağız birlikte." elimi tuttuğunda bende bunu bekliyor gibi sıkıca tuttum. "Birlikte.." diye fısıldadım ama daha çok dilek diler gibi.

2 ay sonra

Zaman çok hızlı geçmişti tedavim gayet iyi gidiyordu.

Ege'yi hala unutamamıştım olan tüm bunlardan haberi olsa ne olacağını merak ettim. Ama bunu kimsenin öğrenmesini istememiştim yaz tatiline girdiğimiz için herkes ikimizi de tatilde sanıyordu. Çınar bir gün ona aşık olacağımı düşünüyordu ve hatta emindi. Bu arada anonim de Çınar'mış bir gün fark etmeden ağzından kaçırdı.

Çınar her zaman yanımda bana destek oluyordu ve Çınar artık efsanelere inanıyordu.

Gökyüzünde yıldız kayarken dilek tutmuştu ve dilediğinin gerçekleştiğini söyledi.

son

_________

Bitti..

Final bölümünü nasıl buldunuz? Böyle bir son bekliyor muydunuz?

Kitap hakkında ne düşünüyorsunuz? Sevdiniz mi?

Kitabı okuyan, oy verip destekleyen herkese teşekkür ederim umarım beğenmişsinizdir.