umudun tükenişi

inanamamak

türkiyee savaş alanına dönmüş heryer yıkılıyor insanlar yemek, su, kalacak yer, ısınacak odun bulamıyor ve çockları için son çare şehri ter ediyor biz de o insanların içindyiz şuan kırşehir e yaklaştık 6,5 saatir yoldayız bursaya gidiyorz memleketimizi bırakmak zorunda kalarak babam ve dayım geri dönücekler kısa süreli onlar oradayken rahat uyku yemek yenmez yani hiçbiirmiz rahat değiliz omuzlarına binmiş yük bizi daha fazla taşımasın akılları bizde kalmasın diye gidiyoruz iyilermi diye düşünmesinler iyi olduğumızu bilsinler iki gün yanımızda kalıcaklar bizim artık bir evimiz öyle rahat bir yaşamımız süslü kıyafetlerimiz yok üzerimizde olan kıyaftler ike idare edecek ve halimize şükredeceğiz canımız sağ ve sevdiklerimiz hayatta sonrası malmış mülkmüş umurumuzda dahi olmuyor Allah enkaz altında olup hayata tutunmaya çalıanlara, onları kurtaran asker, polis, afad ekipleri, sağlık çalışanları vedaha nice insana bol sabır güç kuvvet ve enerji versin biz bursaya gidemedik yani gittik ama evin ıssızlığı bizi korkuttuğu kadar dayım ve babamıda rahatsız etmiş olmalıki 50km kala geri döndük hani şu klasik yaz dizilerinin vazgeçilmezi olan kuşbakışı gösterilen deniz varya işte şuan tamda oranın üzerindeyim
martıları izlerken deniizin ve huzurun miis kokusunu iiçiime çekiyorum babamın askerden bir arkadşı aynı zman da nafizin kirvesi olan lütfü amca var o bize 2+1 bir ev ayarladı buranın tuzla şehrinde bir ev hem çok çok güzel hemde rahat ve ferah günler sonra o kabustan çıkıp bu denli rahat ve huzur dolu bir yere gelmek çok raharlattı bir taraftan içimiz hala buruk tabi o kadar çok insan enkazın altındaki kimisi yardım beklerken kimisi ölü bedenlerini o enkazda barındırıyorlar
kimisi kızını kimisi babasını kimisi eşini kimisi annesini kimisi oğlunu kimisi kardeşini vs. vs. bekliyor yada çoktan kaybetti Allah hepsine yardım edip bizi bu sonunu göremediğimiz bataklıktan çıkarıncaya kadar bu serüvern devaö edecek kimisi ailesi ve sevdikleriyle çıkmışken ı enkazdan kimisi kimsesiz devam etmek zorunda kalacak hayata Allah her birinin kaderinde yazana göre yönlendirecek onları mesela benim ailem amcamlar artık tokattalar bir halam ankaraya gitti bir teyzem de ankarada diğer halam da oğlunun okuduğu yere yerleşecekmiş bizde istanbulda kalmayı düşünüyoruz hiçbirşey sonuçlanmamışken bile darmadağın olmuşuz babam bugün malatyaya döndü yani dönemk zorundaydı onu göndermek gitmesine razı gelmek o kadar zorki ama hastanede ysrdım bekleyen insanların ona ve onun gibi nice insana ihtiyacı var o benim güç kaynağım en zor anımda bile ona sığınmam yetiyor kokusu yetiyor umarım Allah onu korur çünkü onu emanet edebileceğim tek güç Allah Allahtan başka kimsemiz yok oba sığındık ona inandık inanmaya devam edeceğiz son nefesimize kadar 10 deprem ili var taö 23.000 vefat 60.000 yaralı bu ülke kendini badıl toparlayacak bilmiyorum toparlayabilirmi o da şüpheli tek bildiğim sın nefese kadar umut olduğu umut hep var ve olurda tükenirse inadımıza sığınacağız bir şekilde nefes almaya devam edeceğiz Allahım bize verdiği son şansı hala nefes alabiliyorsak ona borçluyuz ibadet edecek ona sığınacağız bu durımdan geriye bitsede Allah korusun devam etsede geride bırakılan şey yarım kalan hayatlar , hayaller, nefesler, umutlar, sevdiklerimiz vb. daha neler neler insanların kendşne jurdukları küçük de olsa yaşam şekkileri evleri yok oldu emekler yok oldu babalarımızın tırnağını dişine takarak oluşturduğu yuvalar yerle bir oldu o kadar alınan kıyafet arasından alabildiğimiz dadece üzerimizdekiker oldu değdimi peki kendimizi heba ederek aldıklarımıza değmedi geriye sadece canımız varsa sevdiklerimiz ve gözyaşlarımız kaldı Allaha inanmayan zabani insanlar ise gördüler ya i umarım görmüşlerdir o isterse herşeyin yok olacağını umarım alınması gereken dersler alınmıştır lütfü abi az önce bize birşeyler getirdi Allah gerçekten razı olsun neye ihtiyacımız varsa iki katını almış evett iatanbulda 3.gün bugün kahvaltıdan sonra biraz evi toparladık sonra lütfü amca bize birşeyler getirdi yazmıştım zaten onları yerleştirdik gerçekten Allah o adamdan razı olsun sonra yemek hazırladık birleyler yedik ardından yediklerimizi toprlayıp biraz dışarı çıktık gerçekten bşraz hava alıp martıları izlemek denizi dinelemek o kadar iyi geldiki ruhum iyleşiyor gibi ama itraf etmeliyim bı şehir bu ev hala bana çok yabancı kendi evimin yerini hiçbirleyin tutmayacağını anladım ama sanırım heton geç düştü buraya yeleşme ihtimalimiz var mesude teyzemler de Ankarada kalabilirler ee emcamlar tokata yerleşiyormul zaten darmadağın olduk hikayenin başında da dedğim gibi burada nasıl bir hayatım olur sonraki yaşlarım nasıl geçer bilmiyorum ben 18.yaş günümğ hep salondaki yemek masamıza güzel bir sofra kurar salonu süsler püsler ve musmutlu geçiririz diye hayal ettim ama artık bşr evim yok kader beni buraya sürükledi ve sürüklemeye de devam ediyor nereye götürür bilmem ha gmtüreceği kadar yaşarmıyım yoksa şuan ölürmüyüm onuda bilemem...