umudun tükenişi

bırakamamak

sonrasında babama birdaha bırakmak istemezcesine sarıldım evet o günü yarılamıştık saat 6 bilemedim 7 ye geliyordu o ana kadar defalarca salanmıştık sonrası için bizi uykusuz bi gece bekliyordu babam bizim için arabayı çalıştırdı ve ısınmamızı sağladı saatler geçti sabah oldu o gece hiç uyumadan beklediik eve giirmeden dışarıdaa 24 saat olmuştu ama ağzıma aldığım tek şey 1 parça helvadan ibaretti yiyemedim bir ölü gibi kenara kıvrılmış hiç birşey yapmıyordum telefonum şarjı yoktu işin kötü tarafı içeri girecek ve telefonumu şarja takacak cesaretimin de olmamasıydı dakikada bir sallanan yer ve etrafta dolanan insanlar 1 gün daha öylece geçip gitti ben bı 24 saat için oradaki henüz 6aylık olan metehanla oynuyordum herşeyw inat yaşananlardan birhaber gülümseyen o bebeğe bakıyordum o kadar tatlıydıki akşam dayım geldi bahçe dışındaki küçük bir kulubeyi hılalar yardımıyla kapatıp içinde oturmuştuk o da yabımıza geldi oturdu cayır cayır yanan soba bizi ısıtırken konuşmaya başladı

- orhan abi bize bursada bir çiftlik evi ayarlamış illa buraya gelin diyor iki katlı müstakil kimsenin olmadığı bir yer mesude, sedef, çocukları, biz gidelim sonra erkekler geri döner sizde birşeyler toparlanana kadar orada kalırsınız olur mu?

dedi annem, gökçe teyzem, eda teyzem, mesude teyzem bu gmrüşe olumlu bakarken ahsen teyzem, elif teyzem, annanem, bilal amcam sa bu görüşe olumsuz bakan taraftı olay o gece epey tartışıldı öylemi olsa böylemi olsa ertesi gün dayımlar çadır bulmak için gittiler geldiklerinde 2 tane çadır getiemişlerdi birini kurdular diğeri pakette kaldı malatyaya götürüp bahçeye kuracak ve ne yapacağımız kesinleşene kadar orada kalacaktık o gece annemin dayısı kızları ve eşi kurulan çadırda kaldı teyzemler biz rabiyalar sa etrafını hıla ile kapattığımız o yerde sabah olur olmaz gitme planları yapmaya başlamıştık orada bizden başka kimsenin olmaması bizi ürkütüyor aynı zamanda gergin ve kasvetli bir hava - ortam yaratıyordu aşamalı şekilde malatyaya gitme kararı aldık ilk ömce ben, eda teyzem, gökçe teyzem, elif teyzem, dayım, babam gittik gelirken gördüğüm manzara içimi iki misli yakarak küle çevirmeye devam ederken sesiz kalıyordum her zamanki gibi yıldız abla gilin oraya gelip çadır kurmaya başladık o sırada annem ler de geldi çadır kumasına kurulmuştu ama yer olmamıştı bizde ani bir karar ile çadırı arka bahçeye kurmaya karar verdik bitti bitmesine ama arka bahçedeki karı temizleyip çadırı tekrar kurup içine oturmak ooohh ki ne ohh fazla yorucuydu kurduk içine oturduk mesude teyzemlerde geldi kaç gün sonra gerçekten yemek yemiştik ardından aynı gün içinde eda teyzemin çalıştığı yerin müdürleri yanımıza geldi ve bize çorap birkaç parça giyecek verdi normalde asla ihtiyacımız olmayan şeylerdi ama o kadar şeyi bırakıp üzerinizdeki kıyafetler ile çıkınca hiçbişeyimiz olmadan öylece kalakalmıştık akşam üzeri çöktü ben yine uyuyamadım gözlerim kapalı öyle duruyordum en yer açılınca rabiayla yan yana uzanıp birbirimize sarılarak uyumuşuz ki bu ne kadar sürdü derseniz deprem olana kadar alltan öyle bir vurduki rabia bana ben rabiya basarak annelerinizin yanına uçtuk adeta her deprem olduktan iki dakika sonra yakınımızdaki tanıdklar birleşip bizim çadıra geldiği için uyuyacak yeri bırak oturacak yer dahi kalmıyordu sağolsun onlarda aman aman uyuyup asla uyanmadıkları için soba nöbeti tutmak bize düşüyordu aradan 2 gün bu şekilde geçti ve gitti dayım 3.gün yanımıza gelerek tekrar bursa konusunu açınca artık kimsenin bi bahanesi kalöadı ve tamam dedik akşam 6 da bir otobüs gelicek ve bizi alıcaktı mesude teyzemlerse ankaraya görümcesiinin yanına gidiyordu minübüs gelene kadar biz yanımızda geleceklere almaya başladık minübüse binmiştik.