Şeytan vazgeçtiği ruhu için pişman olur muydu? Alıştığı ruhsuzluk, başkasının gözlerindeki ruha imrenmiyordu ama o çoktan vazgeçmişti.
Dönüşü yoktu, pişman olmak için çok geçti. Kuyruksuz tilkileri vardı ve ona ruhlarla oynarken yardım ediyorlardı...
Aylar sonra biz geldik. Uzun zaman sonra buraya gelmek terk ettiğim yere dönmek gibi oldu ve bu his çok yoğun. Genelde buraları okumuyorsunuz ama bölüm sonunda bölüm ve gelecek bölüm hakkında konuşmayı sevdiğim için başta söyleyeceğim.
Aylardır yoktum ama neden? Durdum ve ilerleyen bölümleri düşündüm. Kendi kafamda bir sıra oluşturup tek tek olayları çözdüm ve sıra finale geldiğine hiç hoşuma gitmeyen şeyler oldu. Her şeyin başında finali düşünmek mantıksız belki ama Ruh Cambazı benim için kesinlikle spontane yazılabilecek bir kitap değil o yüzden şimdiden düşünmek bana göre bir zorunluluktu. Düşündükten ve finalin ilk halini bulduktan sonra bir anda kitaptan ve onlardan koptum. Öyle bir kopukluk durumunda da haliyle yazamadım. Onlara yeniden ulaşmak ise aylarımı aldı.
Kimisi kitabı bıraktı, kimisi bana kızdı, bazıları unuttu ama zaman gerçekten de ilaç oldu. Eğer onlardan kopuk şekilde devam etseydim ne siz ne de ben gerçekten hisserdik onları. Bomboş okuyup geçerdiniz. Bunca zaman bekleyen herkese teşekkür ederim, bu bölümü sabırla bekleyen Ruh Cambazı okurların ithaf ediyorum. En çokta her zaman beni ve onları anlayan Sena kuşama.
Keyifli okumalar.
🦊
Kaçmaya çalıştığın gerçeklerden ancak onlar izin verdiği kadar kaçabilirsin. Gün gelir, kaçtım sandığın gerçeklee kuyruğuna basar Ve görürsün, gerçekler hep ensende, bir nefes uzağında.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Coldplay - Sparks You Are a Memory - Message To Bears
17. GEÇMİŞİN SONU GELECEĞİN BAŞI
Güzel bir çocukluk geçirmediğimi hep bilmiştim. Belki hayatımı kıyaslayacak arkadaşlarım olmamıştı ama görmüştüm, aileler çocuklarını severdi. Benim babam ise bir gün olsun bana etraftaki ailelerin çocuklarına baktığı gibi bakmamıştı. Gözlerinde her daim diri bir nefret vardı.
