LIZA'S POV..
Until now nag iisip ako anong nangyari kagabi, wala naman akong maramdaman na kakaiba, masakit lang talaga ulo ko.
" Boo!! Mahal ko!" Biglang gulat sa akin ni Jeff. Actually cool off naman talaga kami, ako lang itong tanga sa pag-ibig.
"Mahal ko! I miss you so much." I said. Kahit na di ko alam kung may nangyari ba sa amin nung lalaking na-meet ko.
"Aysus, miss na miss din kita mahal ko." He said, but feeling ko pinag taksilan ko na Sya. I'll never forget, of what happened.
And I will never forget Jeff, my first love. Pero gusto ko mag sabi sa kanya. Kaya lang baka hiwalayan na nya ako nang tuluyan.
"Oum, Mahal ko? I decided to go to New York . Para mag -aral doon and mag try mag work." I said.
Actually it's my segway,para naman makapag isip isip sa nangyari kagabi. Hindi ko naman talaga sinasadya Yun.
"Eh bakit hindi na lang dito sa Pilipinas? Mas maraming nangangailangan na katulad mo dito." He said.
"Kaso mahal may ticket na ako eh."
"mahal naman!? Dito ka na lang, diba sabi mo bubuo tayo ng pamilya ng sabay pag abugado na tayo parehas?" hindi naman ako makatingin sa kanya ng diretso. Kasi alam kong kahit di ko pa nasasabi yun , kagabi na mali mali na rin nagawa ko, nasasaktan ko na sya.
"Hintayin mo na lang ako mahal. Sa pag babalik ko , wala na makakahadlang sa atin. Magiging pamilya na tayo. Basta mag trust ka lang sa akin. OK ba yun?" I said. Kahit guilty na guilty na ako.
"Mahal naman eh?Ayoko dito ka lang."
"Jeff, mahal please naman. Babalik nga ako." Hindi ko na alam anong gagawin ko.
Umalis na lang ako sa silid , para mag punta sa dean at mga professor, tho professor na din naman ako , nag-aaral lang ulit. For my masterals, at bar exam.
"MAHALLLLL!!! MAHAL NAMAN!! MAHAL KO.." Mga huling salita na naririnig ko habang papalayo.
Actually mag papabook pa lang ako wala pa akong ticket , kelangan ko muna mag paalam sa school.
Sa sobrang ka mamadali ko di ko namalayan na may bigla akong naramdaman...
BONGBONG'S POV..
Bigla ko naman nakabanggaan yung babae, Hindi naman ako galit, pero feeling ko may problem din naman sya.
"Sorry, mister. Sorry talaga."She said, nang tignan ko yung mukha nya familiar.
"It's ok miss, I know naman na may aayusin eh. Ingat ka na lang next time."
"W-wait? Diba ikaw yung sa b--??" Saad nito agad ko naman , nilapat yung isang daliri ko sa bibig nya.
"Shh! baka marinig ka niila, oo ako nga. Bakit kaba kasi nag mamadali? May humahabol ba sayo?" Sunod sunod ko na sabi at tanong.
"Hah? wala ano lang, may pupuntahan lang ako. Ikaw ang ano ang ginagawa dito?" Tanong din nito sa akin.
"Ako? ano yung bunso ko kasing kapatid hinahanap ko na din, naka pasa kasi sya sa admission eh. By the way Bongbong nga pala. You can call me Bong or Bonget. And you are?" I said and asked her again and again.
"Ay ganun? ang cute naman ehehe! Anong year na ba? Ay hello Bong, I'm Louise, Marie Louise you can call me , Liza or bahala ka na Louise ba or Liza wag lang Marie, babawasan ko pagka lalaki mo, pag tinawag mo pa akong Marie kidding." She said, ang ganda ng pangalan nya, swerte ng makakasama nito sa buhay.
" Ang ganda naman Marie Louise, ay ganun? Mga kapatid ko nga mga Maria eh. " I replied. " Actually , first year high school. Mahabang panahon pa." I added.
"I see , di bale mabilis lang ang panahon Bong. Di mo namamalayan, may asawa na din kapatid mo. Speaking of asawa, may asawa ka na ba Bong?" Louise asked me.
"Wala pa, actually girilfriend. Soon to be wife, pero matagal pa yun, eh ikaw may asawa ka na ba?" Tanong ko rin sa kanya. Oh diba ganti ganti lang yan eme.
"Boyfriend, kaso mukhang , di na kami magtatagal." She said. And I don't know how can help her.
"Hah? Bakit naman?"
"Iiwan ko na kasi sya, for my career, masama na ba ako nun? But of course I'll never forget him. Kasi alam ko naman na di nya na ako mahihintay sa aking pagbabalik. I chose to let him go."
"Sorry miss, sorry talaga. " Sabi ko na lang, ang hirap kasi mag comfort, lalo na pag bagong kilala mo pa lang.
"Bakit ka naman nag so- sorry?"
"Wala lang, sorry kasi narinig ko pa yan sa'yo na alam ko na it's private." Sagot ko na lang.
"Ok lang ano ka ba naman." Bigla naman ako niyakap nya, parang may kakaiba.
"E-ehem! Miss Louise, daming nakatingin miss." Di ko naman sya maitulak baka ma evict ako lalo na yung kapatid ko.
"Ay sorry, sige na, see you soon ulit." She said.
" Actually, pwede ba bago ka umalis, pwede ko ba mahingi number mo? Wala lang as your friend, and alam ko nahihiya ka lang tawagin akong kuya hahahhahah! Sanay naman na ako." Sabi ko, na bigla naman nya ikinatawa .
"Here oh. Text text na lang Bong. Ingat ka ha?" She said bago umalis.
" Ingat ka sa flight mo ha? Text na lang din kita, basta ganun. Ingat ka palagi, may makikilala ka pa naman,tingin tingin ka lang sa paligid." Huli kong sabi sa kanya at tuluyan na syang umalis.
Iba yung nararamdaman ko sa kanya, parang may spark, parang feeling ko may naka connect sa aming dalawa, para mag bond kami together. Pero hindi ko maintindihan.
May isang bagay na dapat, lagi kaming mag uugnayan at di dapat pinapalagpas.
Hays miss Louise, ang ganda mo masyado. Para masaktan, at ang panget naman ng ugali ko kung mamahalin din kita. Isa lang dapat ang laman nito, walang iba kundi si Lyndsay.
Hays Bonget Hibang. "But I WILL NEVER FORGET THAT SMALL AND TERRIBLE WOMAN , WHO'S STAND IN FRONT OF ME. AND SAYS HER FEELINGS TO ME."
>>>>TC........
Ano na kaya mangyayari sa kanila? Anong bagay ang dapat mag uugnay sa kanila?
