KALP YARASI

BİR MASAL

Başladığım noktadan çok çok uzaktaydım. peki bu zamanda neler kazanmış neler kaybetmiştim. Gelin hep beraber bakalım. Ben Gül bu beim yolumun sizden önceki kısmı....

Uyandıgımda güneş çoktan doğmuştu. Üzerimdeki ince pikeyi yavaşça kenara çektim. Bu günde uyanmıştım. Mutlulukla gülümsedi. İçeride annemin sesi geliyordu. Ablam bu saate kalmazdı çoktan işe gitmişti.

Ablam ve annem ile küçük ama bize fazlaca yeten bi evde yaşıyorduk. Babam 10 yıl önce kanserden dolayı o güzel gözlerini kapatmıştı.  Ablam çalışıyor ve evi geçindiriyoru. Annem de benden önce hemşirelik yaptığı özel hastaneden bir yıl önce ayrılmıştı ayrılmak zorunda kalmıştı.

Durumumuz ne iyi ne de kötüydü. Bende ara ara destek ouyordum. Bu ablamın ve annemin hoşuna gidiyor ve gururlandırıyordu.

Daha fazla halıyı izlemek istemedğim için ufak adılar ile odamdaki ufak banyoya gitim.

Evdeki ebeveyin odasını bana vermişlerdi. Böylelik
ile acil durumlarda işimi kolaylaştırıyordu.

İşlerimi halledip mutfağa doğru adımlarım yavaşça. Tam kapı pervazina gelmişken içeride hafif telaş ile kahvaltı hazırlayan annemi izledim. Onlar benim herseyim Di.

Benana doğru dönünce kaşlarını hafifçe çalmış elindeki işi bırakmıştı. "Yavrum niye kapıda dikiliyorsun. Otursana masaya."
Gözlerimi yarısı hazırlanmış masada gezdirdim."olur sultanım oturayım. Yardım edilecek birsey varmı?"

Olsa bile yaptırmayacağız bilerek soruyordum. İçim rahat etmiyordu. "Yok kuzum az kaldı zaten. Bekle biraz hazır oluyor yumurtalar." Gülümseyerek kafamı salladım. Fazla ayakta dikilmeden oturdum hemen boş sandalyelerden birine.

Dışarıdan top oynayan çocukların bağırma sesi geliyordu. Havalar oldukça ısınmış güneş kendini belli etmekten geri durmuyordu. Bir an bu huzurlu anın tadını çıkardım. Derin çok derin bir nefes aldım. Sanki son kez bu kadar huzurluyum gibi.

Annem de nihayet işlerini bitirip masaya oturdu. Beraber gülüşerek kahvaltımızı yaptık. Seviyordum annem ile sohbet etmeyi. Pek arkadaşım yok diyemezdim ama aralarından en çok annem ve ablam ile sohbet etmeyi seviyordum.

Ben dalmış düşünürken annem bulaşıkları halledip masayı çoktan toplamıştı. İlk Yardım etmek istesem de terlikle tehdit edince el mahkum yanında beklemiştim.