Mehru yıllar sonra annesinin doktoru ile hocası olarak karşılaşırsa neler olur? Üstelik hocası temas sevmeyen az konuşan biri olsada Mehru onun aksine sevecen ve konuşkan dokunmayı seven bir kadınsa?...
Hoca ve öğrenci aşkı olabilir mi?
Yoksa birbi...
Mehru'nun doğum gününe özel olan bölümden herkese selamlar
Bu bölüm diğer bölümlere göre baya kısa oldu. Mehru'nun doğum gününe özel bir kısım yazmak istedim. Umarım beğenir ve severek okursunuz. Aslında bu bölüm daha çok Mehru'nun, anne ve babasını yazdım, diyebilirim. Kafanız biraz karışabilir ama gelecek bölümlerde daha çok karışmakla açığa kavuşacaksınız. Asdfghjkk
Bölümü aslında dün atacaktım ama dün tüm gün boyunca hastanedeydim. Sizlere sözüm olduğu için bugün de olsa paylaşmak istedim.
Ceren Gündoğdu - Gide Gide Bir Söğüde Dayandım
Ağlayarak uykuya daldınız mı? O geceleri unutmayın, O geceleri size yaşatanı da...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✨ Keyifli Okumalar ✨
21.06.2005
"Anne, çileklerin neden gözleri yok?" diyerek elindeki çileği ısırdı, küçük Mehru. "Burunları da yok. Onları yerken canı acımıyor, değil mi?" Kızının sözleriyle gülümsedi, Gülay. Gözleri ve burunları olmadığı için canlarının yanıp yanmadığını soruyordu. Ama yine de çileği yediğini görmek, bir çocuğun her şeyden habersiz, ne kadar saf ve temiz olduğunu gösteriyordu.
Elindeki bıçağı tahtaya koyup kızının tombul ve yumuşak yanağını okşadı. "Ay yüzlüm," dedi şefkat dolu bir sesle. "Meyvelerin olduğu dalları kesmezsek, canları acımaz. Böylelikle bize çilekler gibi güzel meyveler verirler."
Başını sallayarak, "Anladım," dedi. Aslında çokta anlamamıştı, Gülay da kızının anlamadığını biliyordu. Sadece, küçük yaştan itibaren bitkilere zarar vermemesi gerektiğini öğrenmesini istemişti.
"Aferin, benim güzel kızıma. Hani dedin ya çileklerin gözleri yok diye, istersen biz onlara göz yapabiliriz. Yapalım mı?" Annesinin dediğiyle hevesle ellerini çırpıp başını salladı. "Yapalım ama önce ablam gelsin. Üçümüz birlikte yapalım," dediğinde Gülay'ın yüzündeki gülümseme büyüdü.
"Tamam o zaman, biz çilekleri pastaya yerleştirelim. Ablan gelince de birlikte gözleri yaparız," diyerek kolundaki saate baktı. Okulun çıkış saati geçmişti, çoktan gelmesi gerekti. "Arkadaşlarını, kardeşinin doğum gününe çağırıyordur," diye mırıldanıp kestiği çilekleri pastanın üzerine yerleştirmeye başladı. Beyaz kremadan çileklerin üzerine iki küçük daire yapıp damla çikolataları küçük bir kaba koydu.
Damla çikolataları koyduğu küçük kabı Mehru'nun önüne bıraktığında mutfağa Lamia girdi. "Anne," dedi mutlu çıkan sesiyle. Gülay ve küçük Mehru'nun bakışları ona döndüğünde gülümsedi. "Dışarıda bir amca var, seni soruyor. Bana dedi ki, ben babanızı tanıyorum. Hatta bana ve kardeşime bu çikolatarı getirmiş." Elinde tuttuğu çikolataları gösterdiğinde Gülay'ın yüzündeki gülümseme dondu.
