𝗙𝗼𝘂𝗻𝗱 𝗶𝗻 𝗛𝗔𝗡𝗬𝗔𝗡𝗚

အခန်း (၆)

Unicode

​နောက်ဆုံးအကြိမ်အထိ လက်လျော့မပေးသည့် အမတ်မင်းများက မိဖုရားတင်မြှောက်ရေးကို မဖြစ်ဖြစ်တဲ့နည်းနဲ့ အကောင်အထည်ဖော်လာသည်။

ထိမ်းမြားပွဲချက်ချင်းမလုပ်သေးသော်ငြား မင်နိုင်ငံကိုသွားဖို့အကြောင်းတရားကလည်း ရှိသေးသည်မို့ ထယ်ယောင်းခေါင်းမာစွာငြင်းပယ်လို့လည်း မဖြစ်တော့ပေ။

ထိုအဖိုးအိုကြီးများ၏ ကောက်ကျစ်မှုဟာ ဘယ်အတိုင်းအတာအထိ ရှိနေနိုင်မည်မသိရသည်မို့ မိဖုရားတင်မြှောက်ရေးကို လက်ခံရတော့မည်။

မိမိအဖြေအားစောင့်မျှော်နေကြသည့် အမတ်မင်းများ၏ မျက်နှာမှာ ခြိမ်းခြောက်မှုတွေပါဝင်နေသယောင် ။ မသိမသာ သက်ပြင်းချရင်း

''ကောင်းပြီ...။ ကိုယ်တော်လက်ခံမယ် ။ ''

''မင်နိုင်ငံကိုသွားရောက်ပြီးတာနဲ့ ဒီအရေးကိုအကောင်အထည်ဖော်သင့်ပါတယ် မင်းကြီး''

အကြံပေးသလိုနဲ့ ခိုင်းစေနေသည့် စကားများအပေါ် ဒေါသထွက်မိနေလည်း စိတ်ကိုထိန်းကာနေရသည်။ အာဏာတစ်ခုသာရှိပြီး လက်နက်အင်အား၊လူအင်အားနည်းနေသေးသည့် သူ့အတွက် ထိုလူများနဲ့ထိပ်တိုက်မဖြစ်စေဖို့ ရှောင်ရှားရပေမည်။

လက်ဝဲအမတ်ကြီးကတော့ မျက်ခုံးနှစ်ဖက်စုကျုံ့ကာ အလိုမကျဖြစ်နေသည့် မင်းကြီးကိုကြည့်ရင်း ခနဲ့ပြုံးပြုံးနေ၏

ထိုရိုင်းစိုင်းသည့်အပြုအမူအပေါ် လက်သီးတင်းတင်းဆုပ်လိုက်ရင်းသာ ဒေါသကိုထိန်းထားရသည်။

''မောင်မင်းတို့ စီစဥ်ထားလိုက်ပါ။
ရုံးတော်ဒီလောက်နဲ့ အဆုံးသတ်မယ်။''

သည်နေရာကနေ အမြန်ဆုံးထွက်ခွာရန် လိုအပ်နေသည်မို့ ထယ်ယောင်းခပ်မြန်မြန်ပင် ထွက်ခဲ့လိုက်ပါသည်။

ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်မှ အထိန်းတော် မိန်းမစိုးတို့အား စောင့်ဆိုင်းရင်း ရုံးတော်ရှေ့မှအမတ်အိုကြီးများကို ကြည့်လိုက်မိသည်။

ပြုံးနေသည့် ထိုမျက်နှာများအား ဓားဖြင့်မွှန်းပစ်ချင်သည့်စိတ်ကို ချိုးနှိမ်ရင်း ဒေါသတွေကို လေပူအဖြစ်သာ မှုတ်ထုတ်လိုက်ရသည်။