Sabah yavaş yavaş gözlerimi araladım. Soluma döndüğümde Luna hanımı gördüm. Uyuyordu. Dudağımın bir tarafı hafifce hareket etti. Onun bu tatlılığı karşısında gülümsemeden duramıyorum.
Akşam beni bir şekilde ikna etmişti, masumluğuyla ve onun evine gelmiştik. Yavaşca yataktan kalktım. Alt kata inip mutfağa gittim.
Bir yandan ona kahvaltı hazırlıyor, bir yandanda dün gece söylediklerini düşünüyordum.
Ben dalmış gitmişken,belimin iki yanından eller hissettim. Luna hanım arkamdan belime sarılıyordu. Aslında bu hayali hep bir erkekle kurmuştum. Bu hissi kendi cinsinden biriyle hissetmek azda olsa garipti. Güzel sesiyle konuştu.
Ona doğru döndüm. Ellerimle yanaklarını okşadım.
"Sen bana kahvaltımı hazırlıyorsun? "
Dudağıma bir öpücük kondurdu. Gülümsedim ve başımı aşağı yukarı salladım. Bir kez daha yanağımdan öptü. Bana yardım etmeye başladı.
...
Üstümden tren geçmiş gibi yorgundum. Kahvaltıyı yapmış mutfağı toplamış oturuyordum. Luna ise ortalarda yoktu. Meraklanıp ayağa kalktım.
"Lunaa, sevgilim neredesin? "
Etrafa bakarak onu arıyordum. Yatak odasına çıktığımda gözlerim yerinden çıkacaktı. Onu gördüğüm anda gözümden bir damla yaş süzüldü.
Yerde kanlar içerisinde yatıyordu. Yanına koşup diz çöktüm. Deli gibi bağırarak ağlamaya başladı. Elime hemen telefonumu alıp ambulans çağırdım. Ve ağlamaya devam ettim. Onu bu halde görmek asla hissetmediğim duyguları yaşatıyordu.
...
Ertesi sabah olmuştu. Hastanedeki oturma kısımlarında sızmış kalmıştım. Ağlamaktan gözlerim şişmiş ve morarmıştı. Sesim bile kısılmıştı.
Baygın baygın kafamı yaslamış, ağlarken doktor geldi. Hemen ayağa kalktım. Kısık sesimle konuştum.
"Doktor bey, Luna m nasıl"
"İçeri gireb-"
Doktor bey daha cümlesini bitirmeden hemen içeri girmiştim Luna nın hemen yanına çöküp elini öpmeye başladım. Luna elini çekti. Ve sanki ilk tanıştığımız güne dönmüşüm gibi bir ses tonuyla konuştu.
"Elimi öpmeyi kes, sen kimsin de bana yaklaşıyorsun"
Şaşkın a ona bakarken doktor bey tekrar geldi. Ben yerde otura kalmıştım. Olanları sindirmeye çalışırken doktor bey konuşmaya başladı.
" Size söylemeye çalıştım ama beni dinlemediniz, Luna hanım hafıza kaybı geçiriyor. "
Kısık titreyen sesimle sorular sordum.
"Ne? A-ama nasıl, beni hiç hatırlamayacak mı? "
"Hafıza kaybının ne kadar süreceği henüz belli değil, geçmiş olsun"
Dedi. Çıktı, ben hala yerdeydim. Luna yine aynı ses tonuyla konuşmaya başladı.
"Her kimsen, odamdan defol"
Belki hatırlayabileceğini düşünüp yanına tekrar vardım. Umutlu bir sesle konuştum, tekrar elinden tuttum.
"Lu-Luna ben Ella sevgilini hatırla beni, dün beraber kahvaltı ettik sen hastayd-"
Elini sertçe çekti. Sinirli bir şekilde bağarmaya başladı.
"ODAMDAN DEFOLMANI EMRETMİŞTİM.SENİDE HATIRLAMIYORUM ZATEN İNANMIYORUMDA ŞİMDİ GİT, BEN ASLA BİR KIZLA ÇIKMAM APTAL"
...
Evde yatağımdan oturuyordum. Deliler gibi ağlıyordum. Son sözleri aklımda yankılanıyordu. Olduğum yerde uyuya kalmıştım.
Ertesi gün Laura geldi. Ona olan herşeyi anlattım. Şaşkınlıkla beni izliyordu. Kucağını açtı ve ona yaslandım. Sarıldık ve bir sürede orada ağladım. Artık onun karşısına bidaha çıkmayacaktım.
....
Bölüm sonu arkadaşlar merak etmeyin hikaye daha bitmicek uzaticam.
Yorum yaparsanız sevinirim arkadaşlarr
İyi okumalarr:))
YOU ARE READING
Luna And Ella
RomanceLuna herkese sert siyahı temsil eden ciddi bir iş kadınıydı. Zevkli beyaz renginin temsili olan, Ella ise onun tek ve ilk zaafıydı. "Neden geç kaldın!" diye bağırarak elini sert bir şekilde masaya vurdu.İrkildim ve sesim titreyerek cevap vermeye çal...
