5

141 5 0
                                    

My heart sank as Luke's words sunk in. I couldn't believe that he was willing to lock me up just to prevent his father from taking away the company. Tears streamed down my race as Luke grabbed me by the arm and dragged me towards the bedroom.

“Cynthia, please listen to me. I don't want to do this, but I have no choice. My father will take everything away from me if we get divorced. You have to understand that I have no other options,” Luke pleaded as he pushed me inside the room and slammed the door shut.

Umiyak ako nang umiyak dahil ikinulong na niya ako sa kwarto. Wala akong magawa kundi ang umiyak dahil hindi ko mabuksan ang pinto.

Nagsimulang sumikat ang araw at ako ay nandito pa rin sa kwartong madilim. Sinilip ko ang bintana at saktong may nakita akong mga pulis na nasa tapat lang ng bahay.

Binuksan ko ang bintana at sumigaw.

“Tulong! Help me, please! My husband locked me here!” I yelled.

Nang makuha ko ang atensyon ng mga pulis ay kumatok sila sa pintuan ng bahay, binuksan ni Luke ang pintuan at binangga ko siya at dali-daling bumaba papunta sa mga pulis.

Idinala nila ako sa police station at nakinig sila sa mga sinabi ko. Nangako sila na tutulungan nila ako at proteksyon na kailangan ko.

I finally felt a sense of relief wash over me. I knew that I had a long road ahead of me, but I was determined to start a new life.

Tahimik lang ako buong maghapon at nagiisip ng mga gagawin ko kapag nakalaya na ako kay Luke. Ilang oras ang lumipas at tinawag ako ng mga pulis para dalhin sa bahay. Hindi ako makapaniwala sa mga sinabi nila...

Sana ay makalaya na ako sa buhay na mayroon ako. Sana ay maging maayos na ito, dahil kung hindi, tatanungin ko nang tatanungin ang sarili ko. Ano bang nagawa kong mali para danasin ang mga hirap na ito?

Masked JoyWhere stories live. Discover now