Fake Ac S' | chanmin

Kişisel bir intihar

Ah Minho! İnan ben de ne derim bilmiyorum. Gelmeyi tabi isterim. Sahnede çalmayı, şarkı söylemeyi, arkadaşlarımın beni izlemesini, en önemlisi o atmosferi tatmayı bende çok isterim ama yine de düşünmem gerekiyordu. 1 ay sonraki öğrenme durumuma bağlıydı.

"Tamam peki ama kesin söylemiyorum. 1 ay içinde olan durumuma bağlı." dedim ellerimi cebime koyarak.

Başını salladığındaysa rahatlayıp gülümsedim.

"Ama dershane çıkışları akşama kadar çalışman gerekiyo Chan, elektro gitar akustik gitar kadar kolay değil. Ama... İnanıyorum, sen yaparsın!" dedi beni mutlu etmek ister bir şekilde.

Ben de şuan inanılmaz yükselmiştim ama belli etmiyordum. Yüzüme olabildiğince çok samimi bir gülümseme yer ettim.

"Görüşürüz o zaman, konuşuruz yarın. Ne kadar erken başlarsan kursa o kadar iyi olur senin için. Jisung çağırıyor beni, gideyim." dedikten sonra elini sallayıp gitti.

Ben de hâlâ gülüyordum. Bir anda sevincimle ne yapacağımı bilemediğim için Berry'e doğru koştum ve ona sıkıca sarıldım. Öpüp kokladım. Mutluluğumu her zamanki gibi onunla paylaştım.

"Bu çocuk harika şeyler başarıcak kızım!" diyerek tekrar öptükten sonra geri dönmek için gitarı kılıfına koydum. Tasmayı elime alıp Berry'e taktım ve gitarı omuzladım. Heyecanlı bir şekilde eve gidip şu Minhonun gösterdiği gitar kursuna başvuracaktım.

~

"Hyung ben geldim!"

"Hoşgeldin! Çabuk masaya gel sıcacık mis gibi yemekler yaptım."

Changwook hyungun bu cümlesine gülmüştüm biraz. Kapıdan girmeden Berry'nin tasmasını çıkardım. O içeri koşarken ben kapıyı kapattım ve mutfağa ilerledim.

"Senin yaptığına emin miyiz?" diyerek omzumdaki gitarı indirip koltuklardan birinin üzerine koydum.

"Yemin ederim! Tariflerden baktım." derken bana doğru döndü.
Üzerinde önlük, yüzüne un bulaşmıştı. Kendime hakim olamayarak güldüm ve ona doğru yürüdüm.

"Tatlı falan mı yaptın? Yüzün çok komik!" derken gülmeye devam ediyordum.

"Pankek yaptım senin için. Yemezsen bozuşuruz." deyip tencerelerın kapaklarını açtı ve önündeki tabaklara koymaya başladı. Ben de popomu koltuğa dayayıp onu izledim.

"Ben gitar kursuna katılıcam."

"NE!"

"Ne ne? Doğru duydun!" deyip omuz silktim. Eline aldığı tabakları masaya koyunca bana baktı.

"Bu iyi bir şey Chan. Yaparsın sen ama dershaneyi aksatma." derken ben çoktan başımı sallayıp onaylamıştım bile. Masaya oturduğumuzda yemeklere sırayla göz gezdirdim. En sevdiklerimden yapmıştı ve şuan inanılmaz mutluydum. Her ne kadar aç hissetmiyor olsam da biraz yiyecektim.

~

Yemekte gitar kursu ve dershane hakkında konuştuktan sonra yemeğimi bitirmiş odama çıkmıştım. Gitarı gözlerimi açtığımda görebileceğim yere koydum. Gece onu izlemek ve hayallere dalmak güzel olacaktı. Telefonu elime aldığımda ilk önce gitar kursuna başvurmak için "Nightnix" hesabına girdim. Şartları yoktu zaten, sadece kursun bilgileri vardı. Yıllık 400 won ödemem gerekiyordu sadece. Benim için sorun değildi para. Sonuçta zengin bir eniştem vardı.

Biyografideki linke basıp önüme çıkan formu doldurdum. İsmim soyismim yaşım ve hakkımdaki basit şeyler soruluydu. Hepsini doldurup gönderdim. Heyecanlıydım, mutluydum. Gitar çalmakta büyük bir başarı elde edecektim çünkü bu benim bundan sonraki tek hayalimdi.