အခ်စ္ဟူသည္မွာ...။
မည္သို႔ပုံစံပင္ျဖစ္ေစ...
မည္သည့္ေနရာပင္ျဖစ္ေစ...
ေပၚေပါက္လာတတ္သည့္အရာတစ္ခုပင္...။
************************************
စပါးပင္တို႔ေလယူရာယိမ္းႏြဲ႕ေနၿပီးလတ္ဆတ္တဲ့ညေလခင္းက ပုထိုး႐ြာ ရဲ႕ေစတီပြဲေတာ္ကို ပံ့ပိုးကူညီေပးေနၾကသည္။အနီးအနားရွိေက်း႐ြာမ်ားမွ လွည္းျဖင့္ ပြဲေတာ္စီ လာေနၾကစဥ္ အၿငိမ့္ထြက္ရန္အတြက္ အိုးစည္၊ႏွဲ၊ေမာင္းသံတို႔မွာ ဆူညံလွသည္။တစ္ႏွစ္ မွတစ္ခါသာက်င္းပသည့္ပြဲေတာ္မို႔ မိန္းကေလးမ်ားမွာ ခ်ပ္လ်က္ေနတဲ့ျမန္မာ့ရင္ဖုံးလုံခ်ည္ေလး ႏွင့္ မႏၱေလးၿမိဳ႕ထိတက္ဝယ္ထားရသည့္ ေအာက္ခံမိတ္ကပ္ပါးပါးေလးအားလိမ္းျခယ္ကာ သူ႕ထက္ငါ အၿပိဳင္လွပေနၾကသည္။ထိုေက်း႐ြာအမ်ိဳးသမီးမ်ား၏အလွမွာ ၿမိဳ႕ေပၚမွ ဟိုေပၚဒီေပၚမ်ား ထက္ေတာင္ပို၍လွပေသးသည္။ ကာလသားမ်ားမွာလည္းလည္ေစ့ေကာ္လံလက္ရွည္ေရာင္စုံမ်ားႏွင့္ေယာပုဆိုးတို႔ကိုဝတ္ဆင္ထားၾကသည္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕မွ ေလးမိုင္ခန့္ေဝးသည့္ ပုထိုး႐ြာေလးရွိလူမ်ားမွာ အသားညိုၾကသည္။
"ေဟ့ေကာင္!ငါ ဒါႀကီးနဲ႕မျဖစ္ဘူးေနာ္ ဒီဟာႀကီးဖယ္ေပးစမ္းပါ ေခြးေကာင္ရ!"
ရာသီဦး စိတ္ရႈပ္စြာၿငီးၫူမိသည္။ဘယ္ႏွယ့္ ႐ြာကလူေတြအကုန္က မင္း ပြဲေတာ္မွာအၿငိမ့္မင္းသမီးလိုကရမယ္ ဆိုၿပီးဝိုင္းေျပာၾကလို႔ ေယာက္်ားႀကီးတန္မဲ့ ခါးေတာင္အကၤ်ီ နဲ႕ထိုင္မသိမ္းလုံခ်ည္ႀကီးအားဝတ္ထားရတဲ့အျပင္ ရင္ဘက္မွာလဲေပါက္စီႏွစ္လုံးအား ထည့္ေပးေသးသည္။ထိုေပါက္စီႏွစ္လုံးအားဖယ္ေပးဖို႔ေျပာေနေသာ္လည္း သူ႕အားဘယ္သူမွပင္ဂ႐ုစိုက္နားမတင္ဘဲ မင္းသမီးအားအမဲဝိုင္းဖ်က္ၾကမယ့္အၾကည့္မ်ားနဲ႕သာ သားရည္တမွ်မွ်ၾကည့္ေနၾကသည္။
"ငါလိုး!!!ေက်ာက္ခဲ ငါေျပာတာၾကာလား!!!"
ေက်ာက္ခဲဆိုတာ က်ဳပ္တို႔သူငယ္ခ်င္းတစ္စုနာမည္ဖ်က္ထားၾကတဲ့ မင္းယံ ရဲ႕နာမည္ပင္။ က်ဳပ္တို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားတြင္ ေဂြးတို က ခန့္ေမာင္၊ ေရျမင္း က စိုးဈာန္ ပင္။က်ဳပ္ နာမည္ေျပာင္က.....။
YOU ARE READING
အချစ်ဟူသည်....။
Romance"ဒီမယ်! အမိ မင်းက မိန်းကလေးလား?" ပြည့်လင်းဟန် "ဘာဗျ!!!ခင်ဗျား စောက်လုံးကန်းနေလား? ဟမ်! အထီးဗျ အထီး!" ရာသီဦး
