" Ik Wil Het Alleen Met Hem "

-57-

26 juni, 15:39

Ik sta in de supermarkt, boodschappen te doen. Sta nu op de zuivelafdeling. We hebben met nodig, dus ja daarom sta ik daar. Opeens word ik dan aangetikt op mijn rug, ik draai dan mijn rug. Dan sta ik oog in oog met een persoon die ik niet heel graag wilde zien, Bjorn. Hij zegt dan:" Hey Céline!" Ik verstijf half en zeg zachtjes:" Bjorn.." Hij zegt dan:" Hoe is het?" Dit zegt hij best vrolijk? Is hij vergeten dat hij me fucking veel pijn heeft gedaan en mij een angst heeft gegeven ofzo?

Ik zeg dan:" Ja dat hoef jij niet te weten." Ik pak wat ik nodig heb en wil weglopen. Hij pakt dan mijn arm vast, waardoor ik nu wel helemaal verstijf." Hij zegt dan:" Céline, het spijt me zo wat er is gebeurt en ik had het nooit mogen doen, maar ook nooit. Alsjeblieft vergeef m-." Ik onderbreek hem en zeg:" Weet dat ik je nooit ga vergeven lul!" Hij verschiet en zegt dan:" Alsjeblieft, we zijn nu toch familie!" Ik zeg dan gelijk:" En ja, daar ben ik echt niet blij mee en het boeit me geen ene reet. Bjorn, besef dat je me echt iets héél verschrikkelijks hebt aan gedaan, waarmee je vier jaar van mijn fucking leven heb verpest. En ben je nog verlieft op me, heb ik dat goed begrepen!?"

Hij zegt hierop:" Wie heeft dat jou vertelt.." Ik zeg daarop:" Dat gaat jou geen zak aan, maar laat me met rust." Hij pakt dan weer mijn arm vast, waarna ik boos zeg:" Laat mij los." Hij vraagt dan op een gebroken toon:" Ben je weer terug met Matthyas?" Ik kijk hem aan en zeg:" Waarom zou ik daar een antwoord op geven? Wat wil je doen?" Hij zegt daarop:" Kom op, is het waar wat mijn ouders hebben vertelt." Ik zeg daarop:" Laat het los, je krijgt mij toch niet meer!"

Ik haal mij dan los en loop naar de andere kant van de winkel, waar ik nog iets anders moet halen. Daar loopt er een traan over mijn wang. Ik haal deze snel weer weg. Ik ga dan door, ik wil hier zo snel mogelijk weg. Bij de kassa, leg ik alles op de loopband en betaal ik. Achter mij, gaat dan precies Bjorn staan. Gelukkig ben ik gelijk aan de beurt en kan ik zo weer gaan.

Buiten doe ik de tas om mijn schouder en loop ik richting huis. Alleen weer word ik lastig gevallen door die ene malloot. Ik zeg dan echt boos en gebroken:" Laat mij met rust!" Hij zegt dan:" Ik wil gewoon praten." Ik zeg dan:" Je hebt het al verpest!" Er beginnen dan van allerlei emoties, tranen over mijn wangen te lopen. Hij zegt dan:" Céline, alsjeblieft. Kies niet voor die mongool. Hij heeft ook dingen gedaan, beide zijn we fout geweest." Ik roep tegen hem:" Hij heeft mij niet verkracht!?"

Bjorn zegt hierop:" Maar wel gebroken! Hoe kan je terug gaan met hem! Hoe heb je hem überhaupt weer ontmoet?!" Ik zeg hierop:" Door jou! Waar denk jij dat ik naartoe ga, als ik kapot ben. Naar Manon en wie was daar!? Matthy!" Hij zegt dan:" Fuck.." Ik zeg gelijk:" Ja, alsjeblieft laat mij nu fucking met rust en ik hoef die fucking liefdesbrieven niet!" Hij zegt dan gelijk:" Van wie heb je dat gehoord! Zeg de naam, alsjeblieft." Ik zeg hierop:" Zoek dat zelf maar uit, doei Bjorn."

Ik loop dan weer weg. Ik pak dan mijn telefoon en bel trillend Matthy. Hij neemt dan alleen niet op. Hij is ook op werk, dus ik kan hem dat niet kwalijk nemen. Maar ik kan je zeggen, ik voel me nu zo slecht. En dat is echt niet oké. Ik bel dan Anouk, ze neemt wel op.

Anouk: Hey lieverd, waarom bel je?

Ik (met een trillende stem): Ben je thuis?

Anouk: Schat, wat is er? En ja!

Ik: Bjorn kwam ik net tegen en, en-

(ik stotter helemaal)

Anouk: Waar ben je nu?

Ik: net voorbij de supermarkt..

Anouk: Ik kom eraan gelopen, lieverd! Ja?

Ik: Dankjewel!"