" Ik Wil Het Alleen Met Hem "

-131-

11 augustus, 13:39

Ik sta samen met Matthy te douchen. Hij heeft zijn handen op mijn buik, terwijl ik met mijn rug tegen hem aan sta. Ik hem mijn hoofd ook op hem gelegd, tilt mijn buik omhoog, zodat ik een gedeelte gewicht kwijt ben en dat is lekker. Zo blijft hij dit voor eventjes doen. Ik vind het echt heerlijk. Na eventjes laat hij me dan heel langzaam los. Hij geeft me dan een kus in me nek en zegt:" Je moet het zeggen hè, als je wil dat ik dit vaker doe." Ik knik en geef hem dan een zoen door mijn hoofd naar boven te doen.

Na eventjes stappen we dan uit de douche. Matthy pakt een handdoek en begint mij weer af te drogen. Hij vindt dit zo leuk om te doen en ik vind dat helemaal niet erg. Mij scheelt het veel. Matthy geniet er intens van, dus waarom zou ik het niet toelaten. Mijn buik is weer eens heel erg gegroeid en dat is nu ook te zien aan de buitenkant. Ik heb natuurlijk al even een striae bij mijn navel tot aan mijn onderbuik.

Alleen nu heb ik ook spataderen op mijn buik staan. Is niet het mooiste, maar kom op. Mijn buik is helemaal uitgerekt, en weet je ik vind het helemaal niet erg. Mijn uiterlijk boeit me op dit moment ook gewoon niet meer. Nou goed, uiteindelijk zijn we dan beide weer omgekleed en zitten we beneden aan tafel.

Ik ben weer bezig aan het boek over onze zwangerschapsreis. Matthy is bezig met werk, zo zijn we samen gezellig aan het werk. Ik vind het echt leuk om te doen. Ik plak zo de foto van de groeiecho erin. Niet de echte, maar de gekopieerde. De echte ga ik niet mee stuntelen. De groeiecho hebben we ook al weer gehad, alles ziet er gewoon keurig uit en daar ben ik echt blij mee.

Met mezelf gaat het namelijk niet echt perfect. Ik ben nog steeds zo ziek en heb overal last van. Ik ben heel veel kilo's kwijtgeraakt en nu door het gewicht van die twee in mijn buik is het weer iets beter, alleen als die eruit zijn, heb ik waarschijnlijk weer ondergewicht. Maar hier had ik me al op voorbereid, voordat ik zwanger was. Dit had ik al verwacht. De twee kindjes, gebruiken al mijn reserves, dus je moet je voorstellen hoe mijn lichaam nu in verhouding is...

We hebben lekkere rustige muziek aan staan en zo zijn we samen wel eventjes lekker bezig. Het is echt fijn zo dat hij meer thuis is. Ik vind het zo fijn met Matthy om me heen. Ik voel me gewoon vele male beter. Hij heeft het allemaal passend kunnen maken met zijn medewerkers en vrienden. Dus daar is hij blij mee. Vanavond heeft hij alleen wel weer een optreden, maar goed. Ik lig waarschijnlijk toch al vroeg te slapen, dus zal het niet heel erg merken. Nou goed, zo zijn we dus lekker bezig.

~ eventjes later

Ik ben buiten een rondje aan het lopen met Anouk. Ze is Lievie aan het uitlaten. Samen kletsen we heerlijk. Buiten is het nu ook zo lekker. Heb me net wel weer goed ingesmeerd. Anouk vraagt dan:" Maar Cél, bevalling. Mag ik wel wat oefenen met die camera van Matthy. Ik wil wel dat je mooie foto's krijgt en niet van die slappe niet scherpe foto's." Ik moet zachtjes lachen en zeg:" Moet ik een fotoshoot met je houden, zeg je dat nou goed?" Anouk zegt met een lachje:" Vind ik goed hoor!" Ik moet lachen en zeg:" Nou morgen?" Ze zegt lachend:" Goed! Deal hoeveel krijg ik ervoor."

Ik zeg lachend:" Een glas drinken?" Ze zegt hierop gierend van het lachen:" Dan te minste twee." Ik pak haar vrije hand vast en zeg:" Deal." Zo moeten we dan beide hard lachen. Het is echt gezellig. Ik mis deze tijdens soms, maar ik moet gewoon veel rust houden en wandelen is voor mij echt zwaar. Matthy is al blij, als ik een aantal keer de trap af en op loop. Mijn buik is zo zwaar, het is niet normaal.

Maar goed, een tweeling is niet gemakkelijk. En het lukt me gewoon, het is alleen moeilijk, maar wel te doen. Nou goed, na eventjes zijn we weer in mijn straat. Ik geef haar een voorzichtige knuffel en zeg:" Ik vond het heel gezellig!" Ze knikt en zo nemen we dan na eventjes afscheid. We moesten elkaar toch nog iets vertellen. Ik loop dan naar mijn huis, waar ik dan de voordeur open maak met de sleutel.

Ik loop naar binnen en hoor Matthy dan bellen. Daarom loop ik zo stil mogelijk naar binnen en ga ik op de bank zitten. Ik pak mijn telefoon en kijk hoe laat het is. Hierna doe ik hem weer weg. Matthy hangt vrij snel op en zegt:" Han, hij vroeg voor vanavond wat." Ik knik en vraag:" Zin in?" Hij zegt hierop:" Ja! Vind het alleen kut dat ik F1 mis en jou natuurlijk." Ik moet lachen om dat laatste stukje. Hier begin ik hem dan mee te plagen. Uiteindelijk probeert hij sorry te zeggen met allemaal kusjes, wat trouwens echt fantastisch goed gaat. Not, want ik kan natuurlijk niet bepaald meer tegenwerken.

Matthy komt uiteindelijk naast me zitten en begint te vertellen over wat hij nu weer heeft gevonden over baby's. Weer een feitje. Ik kan er wel om lachen. Hij vindt dit nog steeds heel leuk om te doen, feitjes opzoeken en dat aan iemand anders te vertellen. Het zijn wel altijd leuke feitjes die je niet verwacht. Na eventjes geef ik hem dan een zoen en zeg ik:" Maar lieverd, ik wilde eigenlijk ook nog ergens over praten.."

Matthy knikt en zegt:" Is er iets ergs?" Ik zeg hierop:" Het spijt me gewoon dat we minder sek-." Matthy onderbreekt me en zegt:" Daar hoef je helemaal niet je excuses voor aan te bieden. Lieverd, ik weet doordat je ziek bent, geen zin meer in dat hebt. En dat is toch volkomen logisch. Als ik koppijn of buikpijn heb, dan heb ik daar ook geen behoefte aan. En wat denk je val al die aanpassing van je lichaam, ik weet dat je jezelf niet meer sexy vind. Maar ik wil wel dat je weet, ook al ben je zwanger. Ik blijf vinden dat je een prachtig, goddelijk en heerlijk lijf hebt. En dat verandert niet. Dus alsjeblieft het is volkomen logisch en je hormonen zijn ook allemaal verandert, dus het is niet gek. En we doen het nog steeds hè, maar minder en ik kan mezelf ook verwennen daaronder en jij kan dat ook bij jezelf. Dus maak je alsjeblieft niet druk schatje."

Uiteindelijk liggen we te knuffelen op de bank. Ik heb het eventjes moeilijk. Hij wrijft over me rug en zegt:" We zijn intiem op allerlei andere manieren dat moet je ook niet vergeten." Ik knik en zeg dan met trillende stembanden:" Maar toch.." Matthy zegt dan:" Ik kan echt wel eventjes zonder dat weet jij ook. Al zeg je dat je het helemaal niet meer wil tot aan de bevalling en die weken daarna, dan zal ik dat helemaal prima vinden hè."

Ik knik en veeg dan de tranen weg die opkomen. Matthy gaat er ook nog een keer met zijn duimen overheen. Hij zegt dan:" Schat, ik wil dat je je zoveel mogelijk focust op jezelf en wat andere zeggen, waaronder ik boeit niet, oké?" Ik zucht knikkend en krijg de laatste grote knuffel. Hierna praten we dan nog wel, maar wel gewoon over luchtigere dingen.

~ tijdje later

Ik lig in bed te lezen in mijn boek. Ik lig op de dekens met de ventilator aan. Matthy is in Alkmaar aan het optreden. Die verwacht ik vannacht pas thuis. Hij had er te minste zin in en daar ben ik blij mee. Het gaat weer met me. Ik had gewoon weer stemmingswisselingen. Mijn hormonen zijn gewoon helemaal in de was wat volkomen logisch is.

Pas rond twaalf uur stop ik met lezen. Ik ben alleen tijdens het lezen al vier keer naar de wc geweest om te plassen. De baby's drukken op mijn blaas en dat is vervelend! Ah soms als ik dan net ben geweest, moet ik er gewoon weer door, maar dan hele kleine beetjes weet je wel. Na eventjes ga ik dan onder de dekens liggen in mijn onderbroek. Het is echt warm, dus kleding ga ik niet aan doen. Na nog wat na te denken val ik lekker in slaap~