DALYA•

3. Bölüm

Bebeklerimm

Keyifli Okumalar <3

__________

Anneannemin odasına girmek üzereyken odadan çıkan o odadaki çocuklardan biriyle burun buruna geldim. Üstünde ki beyaz önlükle doktor olduğunu düşünmek çok zor değil. Bana bakmaya devam etse de bugün ki kotamı doldurmuş gibi hissettim bu yüzden kafamı sallayıp içeri girmek için harekete geçtim kafamda geçen şey ise bu ailenin üyelerine ne yedirip ne içirdiğiydi, üzerine birde yakışıklılar.

O kadar yorulmuştum ki sadece anneannemi görmek için geldiğim yerde anneannem haricindeki herkesle muhattap olmak zorunda kaldım resmen, evet eğlenceliydi sorun şu ki burda kocaman bir ama geliyor saat yedide geldiğim hastanede daha amacıma ulaşmadan saati on yapmıştım bile hemde bir ülke değişikliği üzerine anneannemlerle konuştuktan sonra hemen eve gidip öğlene kadar yatmak istiyorum.

Odada girdiğimde anneannemin uyandığını gördüm, annemle anneannem sohbet ediyordu babamda dışarıyı izliyordu biraz dalgın gözüküyordu.

"Günaydınn Gül sultan." Suratında oluşan sıcak gülümsemeyle beni karşıladı.

"Asıl sen hoş geldin sarı şekerim."

"Sarı şekerin yesin senin!" Kollarında huzur bulmamak imkansız gibiydi hep pozitif enejisi yayan bir kadın anneannem bu kadından annem nasıl çıktı diyerek kendimi cevabını bilmediğim sorulara sürüklüyorum.

"Dalya!" Babamın sert sesi kulağıma ulaştığında kaşlarım çatıldı bu adamın neyi var? Konuşmama izin vermeden tekrar konuşmaya başladı.

"Kalk bir işimiz var sonra tekrar anneannenle hasret giderirsin."

"Nereye gidiyoruz?"

"Küçük bir rutin kontrol hastanedeyken halledelim hem anneannen de çıkışını yapıcaz." Birşeyler olduğunun farkında olsam da sesimi çıkartmadım hem aç bile değildim hiçbir değerim doğru çıkmayacak. Odadan çıktığımız gibi konuşmaya başladım.

"Baba rutin kontrol olucak diyorsun ama aç değilim değerler doğru çıkm-"

"Dalya önemli değil aç olup olmaman." Gerçekten canının sıkkın olduğu belliydi bunu açık açık söylemese de hareketleriyle çok belliydi.

"Neyin var?" Cevap almayınca daha fazla sesimi çıkartmadım babam kolay kolay sinirlenen bir insan değildi o yüzden mesele neyse onun fazla canının sıkıldığına eminim.

Geldiğimiz oda bir muayene odası değildi bir doktorun odasıydı ne kadar içinde hastanın bakılması için bir alan olsa da kan alınan odaların daha farklı olduğunu biliyorum Türkiye de bir kaç kere muayene olmuştum. Odanın içerisi boştu etraf genel olarak beyaz yerine daha yumuşak bir tonlar tercih edilmişti krem ve daha ağır kahve odayı biraz daha sıcak bir alana dönüştürmüştü. Daha odayı süzmem bitmeden kapıdan anneannemin odasından çıkan sarışın adamı gördüm Kuzeyle Güney bahsetmişlerdi adını hatırlamasam da onların abisi olduğunu biliyorum.

"Merhaba Dalya daha tanışma fırsatımız olmadı ben Enis Akar." Evet Enis türkçe isimlerde hatırlamakta hala zorluk çekiyorum tabi Kuzey ve Güneye biraz istisna gibi olmuştu ikizler için gerçekten güzel ve uyumlu isimlere sahipler.

"Merhaba." Tatlı bir adamdı enerjiside çok güzel yüksek birine benziyor.

"Enis bey biz kan vermek için geldik hemen halledelim. Bugün annemin çıkış işlemini gerçekleştiriyoruz gitmeden halledelim." Enis bey cevap vermeden eliyle bize koltuklara yönlendirdi.

Babamın telefonunun çalmasıyla odadan ayrılması bir oldu. Arkasından bakmayı bırakıp koltuğa yerleştim sorununu pek paylaşmak istermiş gibi durmuyor o yüzden darlamak istemiyorum.