Hij is mijn reden tot geluk

Hoofdstuk 21

Vandaag is het de diploma uitreiking van Ruben, de tijd vliegt voorbij en wij zijn nu meer dan een jaar samen. In dit jaar hebben wij veel leuke dingen gedaan zoals : naar Blijdorp gaan, naar de bioscoop, op bezoek gaan bij familie en vrienden. We hebben ook veel Disney films gekeken en volgen nu de serie "once upon a time". We hebben gelukkig geen heftige ruzie meer gehad, maar wel echt misverstanden en dat hebben wij gelijk uitgesproken met elkaar. Toch kan ik niet geloven hoe stabiel en oprecht onze relatie is. Hij is mijn zielsverwant en gewoon de mannelijke versie van mij. Wij hebben veel dingen gemeen en hebben precies hetzelfde toekomstbeeld wat we in het kort hadden besproken. Zijn diploma uitreiking is pas om 3 uur, daarvoor hebben wij nog even tijd samen en dat komt goed van pas. Ruben kijkt mij aan en dat betekent vaak dat hij iets wilt zeggen 'vandaag ben ik eindelijk klaar met school en kan ik gaan werken in de management sector wat ik jou al heb verteld. Ik had jou nog niet gezegd dat ik bij "puur genieten" vast mag blijven en de tijden zijn verschillend , of 12 tot 5 of 5 tot 1 . De reden dat ik het nog niet verteld is, omdat ik het eerst op mij wilde inwerken en nadenken of ik het wel wil doen. Ik wil dit graag doenmaar nu vraag ik mij wel af wat het voor ons betekent. Ik heb zitten denken en het is gewoon niet handig om gescheiden te wonen, terwijl we wel zo goed als samenwonen'. Ik laat zijn woorden even tot mij doordringen en besef dat hij wilt samen wonen. 'Fijn dat je het nu wel wilt delen en ook dat je daar
kan blijven. Leuk dat wij nu allebei de horeca in gaan met verschillende functies, maar wel beter dat we niet in hetzelfde bedrijf zitten en daarin tegen zou ik graag met jou willen samenwonen. We zien elkaar dagelijks en hebben intussen wel genoeg vertrouwen in elkaar opgebouwd om die stap te zetten of niet?'. 'Dat is ook waarom ik het wil, we kunnen nog steeds onze eigen dingen blijven doen en elkaar elke dag knuffelen. Maar als ik het van de andere kant bekijk, is het eigenlijk heel snel als wij pas een jaar samen zijn' zegt hij met een twijfelende blik. 'Daar heb je gelijk in, maar wij hebben samen uitgesproken dat niets te snel is als het goed voelt en het universum heeft erg duidelijk gemaakt dat wij bij elkaar horen. Wat boeit het wat andere vinden, zolang wij er zelf maar gelukkig van worden toch' en zo neem ik zijn twijfel weg. Hij geeft me een kus en zegt 'wat ben ik toch onwijs gelukkig met jou'. 'Jij maakt mij gelukkig, ik wil jou als mijn man en de vader van mijn kinderen'. Hij moet blozen en die woorden laten hem zijn lach vergroten. Hij pakt mijn hand en lopen zo hand in hand naar de universiteit voor de diploma uitreiking. Hij draagt speciaal een groene bloes die ik voor hem heb uitgekozen en hij koos die dag voor mij een oranje bloes uit. Vlak voor de ingang staan zijn ouders en broertje op ons te wachten. Wij geven elkaar een knuffel en lopen met zijn vijven de school binnen en de docenten begeleiden ons naar het lokaal. Aangekomen bij het lokaal staat er koffie en thee klaar, we nemen plaats op de voorste stoelen en de docenten beginnen met de inleiding. Ze spreken uit hoe trots zij op de studenten zijn hoe zij gestreden hebben voor dit moment om de diploma te mogen ontvangen. Ruben word geroepen om zijn diploma te ondertekenen en ik heb net een foto van hem gemaakt als herinnering aan deze dag. Ik vertel hem hoe trots ik op hem ben en geef hem een kus. Er word nog een groepsfoto met de klas gemaakt en dan is zijn opleiding afgerond. Zijn ouders stellen voor om ergens uit eten te gaan en Ruben kiest voor de Mexicaan. We komen aan bij een gezellig restaurant in de Mexicaanse sferen en er is genoeg plek op dit vroege tijdstip. We gaan zitten , bestellen eerst iets te drinken en ik bestel de kersen cola. Als voorgerecht neemt iedereen nachos, als hoofdgerecht neem ik een burrito met kip en als nagerecht neem ik de dame blanche. Alle gangen zijn erg lekker en het is super gezellig met elkaar. Als wij klaar zijn met eten, maken we bij het water nog een leuke groepsfoto en maakt zijn moeder suzan ook nog een hele, leuke foto van ons. We nemen nu afscheid van elkaar en lopen naar onze woning. Als wij weer terug bij ons huis zijn, gaan we op zoek naar een rijtjeshuis waar wij een toekomstig gezin kunnen vormen en houden die in gedachte voor als wij onze studio woningen hebben verkocht.

Een week later hebben wij contact opgenomen met de makelaar die foto's heeft gemaakt van de woningen en zal plaatsen op funda. In dezelfde week zijn er al een paar mensen wezen kijken en waren erg enthousiast. Ik hoop dat we snel kunnen gaan samen wonen. Een maand later belt de makelaar ons om het goede nieuws te vertellen, allebei onze woningen zijn verkocht en dat betekent dat wij kunnen reageren op het rijtjeshuis in dezelfde wijk waar mijn zus Indy woont en zijn ouders. Wij mogen daar aankomende donderdag samen gaan kijken en ik kijk er naar uit om weer een nieuwe stap in mijn leven te zetten samen met mijn soulmate. Veel mensen vinden het te snel, wat ik kan begrijpen alleen bij ons voelt alles gelijk al zo vertrouwd en goed. Allebei onze ouders steunen ons in deze keuze en ook dat wij later in de toekomst een gezin willen beginnen. Zij zeggen ook het is onze keuze en vinden ons heel leuk samen. Het is vandaag donderdag, de dag dat wij mogen gaan kijken in het rijtjeshuis en ik heb mij voorgenomen om geen verwachtingen van het huis te hebben. Vaak is het met een woning dat je veel er aan moet doen om het helemaal je eigen smaak te maken, maar dat komt met twee mensen die stijl hebben wel goed. Bij binnenkomst ziet het er niet al te groot of the luxe uit, precies goed voor twee personen en een kind. Ruben en ik zijn gelijk met de inrichting bezig van elke kamer, de woonkamer willen wij donkerder groen verven dan die ik al had en de slaapkamer op zolder word dan wel blauw. De keuken laten we zwart en in de kleine tuin willen we graag een loungeset met mooie bloemen. De twee slaapkamers hebben wij nog even open gelaten en de badkamer word hout met wit. Overal willen we decoratie dingetjes hebben en in de woonkamer ook veel foto's. De komende tijd zullen wij hiermee aan de slag gaan en echt ons plekje creëren. Wij gaan veel naar de Ikea en kringloop. Ruben is ook creatief en gaat ook dingen van hout zelf maken. Zijn nicht Olivia is dol op schilderen en hebben wij haar gevraagd om iets te schilderen wat bij ons past. De rest van onze families helpen ook met verbouwen en inrichten. In een van de slaapkamers hebben wij een werkplek gemaakt voor Ruben en zit er een hoekje waar je kan relaxen en in de andere slaapkamer hebben we opengelaten voor een eerste kind. Rubens werkplek zouden wij altijd nog kunnen verplaatsen, zodat er ruimte is voor een eventueel tweede kind.