I love you Jeon Jungkook

Y

Maç artık başlamak üzereydi, Taehyung   ve arkadaşları ilk sıralarda yerlerini almışlardı, Jiminse ekiple birlikte son kez ortalığı kontrol ediyorlardı. Taehyung telefonuna gelen aramayla ayaklandı , telefonu açıp hızlı bir şekilde dışarı çıktı, 

Taehyung: Ah tamam geldinizmi ? Hemen geliyorum .

İşinin cok yoğun olduğunu söylese de Sana oğlunu desteklemek için önemli hastasınınn randevusu  ileri bir  güne ertelemişti.  Oğlundan önemli değildir diye düşünmüştü. Sana kapıda Taehyung bekliyordu okula çok fazla gelen bir Evebeyin değildi , en son kayıt için gelmişti okula  , Sana Taehyungu beklerken gözü , duvara yaşlanmış ellerinde havlular olan bir sarı saçlı  çocuğa denk geldi ,  elindeki havlulardan boşta kalan elini kalbinin üstüne  koymuş  derin nefes alıp veriyordu . Sana tüm dikkatini sarı çocuğa verdi mesleyi gereyi daha ilk bakıştan çocuğun iyi olmadığını göre biliyordu . Sana sarı çocuğa doğru ilerledi,  çocuğun karşısında durdu ve eyik kafasını eliyle kaldırdı. 

Sana : Çocuğum iyimisin ? Birşey mi oldu?

Sarı çocuk kafasını kaldırıp güzel yüzlü kadına kocaman gözlerle baktı,  bir yerden tanıdık geliyordu , yada birine benzetmiş ola bilirdi . Jimin maç hazırlıklarından çok yorulmuştu,  son dakikalarda koşturma başlamıştı herkes hızlıca ortalıkta olanları toparlıyordu . Jimin elinden geleni yapsa da sürekli ona çabuk olmasını söylüyorlardı, o da elinden geldikçe koşturuyordu amma çok yorulmuştu,  aslında normal biri bunu yapsa yorulmazdı, amma Jimin ilaçlarını bile almayı unutmuştu Jungkookun maçını kaçırır korkusuyla evden hızla çıkmış  ilaçlarını almadan okula gelmişti. Şimdi bu aptallığı ona pahalıya patlıyordu , yine o lanet olası acı tam göğsünün üstünde ve geçmek bilmiyordu . Jimin duvara yaslanıp kendine gelmeyi düşündü , daha sonra yine işe devam ederdi nasıl olsa . Jimin karşısında duran kadınla göz göze geldi , ilk önce ne diyeceğini düşündü kalbi ağrıdığını söyleyemedi, sonuçta kadını tanımıyordu, öğretmen ola bilirdi , Jiminse en korktuğu şey hastalığının birinin öğrenmesiydi , hastalığını hayatının sonuna kadar saklamayı düşünüyordu, birilerinin ona acımasını istemiyordu . Jimin kadına bakıp

Jimin : Iyiyim  efendim merak etmeyin

Sana sarı çocuğun yüzünü inceledi. yalan söylediği gözlerini kaçırmasından belliydi zaten

Sana : Emin misin ? Senin adın ne ? Derin nefes alıyorsun kalp sorunun mu var ?

Jimin gözlerini kocaman açarak duvarda dikildi , nasıl anlamıştı? o kadar mı berbat gözüküyordu? ,

Jimin : Hayır ~ B ~ Ben çok iyiyim sadece koştum diye yoruldum soluklanıyordum sadece ,
Jimin konuşmakta bile zorlanıyordu artık   kalbi deli gibi çarpıyordu,  acil ilaç  almalıydı yoksa düşüp bayıla bilirdi

Sana : Gözlerini kapa ve  derin nefes al üçten geri sayıyorum tamam mı?

Jimin kadının ne yapmak istediğini anlamıyordur,  amma şu  anda başka çaresi yoktu gözlerini kapatıp kadının sayıma başlamasını belkedi

Sana: bir , iki , ........... Sana nefes alış verişlerini  Jiminle birlikte yapıyordu

~Üc gözlerini aça bilirsin , dedi ve çantasından ilaç ve su aldı , çocuğun hasta olduğunu daha onun duvara yaslanırken anlamıştı,  ne de olsa yıllardı bu hastalıklarla uğraşıyordu.  Elindeki ilaç ve suyu çocuğa uzattı  .jimin gözlerini açıp nefes alışını normale dönmesini bekledi .

Sana: Bunu iç birazdan kendine gelirsin

Jimin : Benim ilaçlarımı var
Şey yani sakinleştirici olarak