Alef | Texting

7. Bölüm

7. Bölüm | Tehdit

Okulun önünde Mert'in dik dik bana baktığını fark ettiğimde adımlarım duraksadı.

Hoşnutsuz bir şekilde ona en uzak köşeden çıkmak istedim ama laf atmadan durmadı. "Sildirmişsin ?"

Başımı omzumun üstünden çevirip "Herhalde yani" dedim düz bir sesle. "Saçma salak şeyler..."

"Aldatma meselesinin ne olduğunu söylemedim kimseye. Merak etme."

Niye merak edecektim?

"Yalan zaten, ne diyeceksin ?"

"Bilmem" Genişçe gülümsedi. "Belki yüzüme bile bakmadığın için sana kızmaya hakkım vardır ve başını ağrıtmaya karar veririm."

Öfkeyle tamamen ona döndüm. "Ne saçmalıyorsun sen ?"

"Hiç, sadece şu piç yüzüme yumruk attı diye sinirliyim. Doğru karar vermek zor..."

Tehdit ediyordu.

Gerçekten tehdit ediyordu.

Aylarca benimle tatlı tatlı flört eden, söylediğim şeyleri unutmayan, her fırsatta yanıma gelen, beni mutlu etmek için etrafımda dört dönen çocuk çok değil bir ay içinde bambaşka birisine dönüşmüştü.

Sert, kaba, zorla yolumu kesip konuşmaya çalışan ve şimdi de beni tehdit eden birisine...

Kalbimde sahici bir endişe hissediyordum. Herkes bu kadar kötü müydü? Belli ki öyleydi ve benim aptal olduğumda kesindi.

"Ne diyorsun Mert?"

"Açık açık söyleyeyim güzelim." Bir adım attı ve elini uzatarak üzerimdeki ceketin fermuarıyla oynamaya başladı. "Senin hakkında böyle bir söylenti hoşuna gitmez biliyorum. Sende benim hoşuma gitmeyen şeyler yapıyorsun. Haksız mıyım?"

"Seni aldattığımı mı söyleyeceksin ?"

"Bilmem," Başını geriye atarak göz kırptı. "Belki buna gerek yoktur. "

"Ne istiyorsun?"

Hayır Ela, ağlama. Gözlerin dolmasın. Sakın!

"İkinci bir şans " Fermuarımda gezinen eli çenemi okşadı yavaşça. "Sadece bir şans daha istiyorum."

Dalga mı geçiyordu ?

Buruk bir tebessümle elimi yakasına uzattım. Gömleğinin kıvrılan yakasını çekip dikleştirdiğim sıra beklentiye giren bakışlarıyla başını eğdi. Aramızdaki birkaç santimi kullanarak gözlerinin içine bakarken "İkinci şans mı istiyorsun?" diye sordum. Gözlerini kapatarak onayladı. Tekrar gözlerimle buluştuğunda ise en alaycı gülümsemem yüzümde yer etmişti. "Sen ne yap biliyor musun Mert....siktir git. "

Onu itekleyerek uzaklaştım hızlıca. Alay yerini öfkeye bıraktı ve buz gibi bir sesle soludum. "Beni sakın tehdit etmek gibi bir aptallık yapma bir daha!."

Çantamı gövdesine çarpıp kapıdan çıktım.

Kendimi berbat hissediyordum. Nasıl aptaldım ? Bir an için beni sevdiğine bile inanmıştım.