Üvey Babam - GAY

19

Oy sayısı 1k olmuşşşş. Oy atan yada atmayan herkese teşekkür ederim. Yanımda olmanız beni çok mutlu ediyor. Umarım birlikte daha güzel kitaplarımız olur.

İyi okumalaarr 🤍

Gözlerimi araladığımda beni sımsıkı tutan kollarla karşılaştım. O kadar fazla sarmışlardı ki nefes alamıyordum. Ayrıca terlemiştim de.

Biraz hareket etmeye çalışınca belime giren sızı ile kollar daha da sıkılaştı. Onun bu haline küçük bir kahkaha attım. Ama kahkaha devam eden ağrı ile yarım kaldı. Yinede ona belli etmeyecektim. Zaten kaçacakmışım gibi davranıyordu.

"Hakan nefes alamıyorum." diye mırıldandığım da yanımdaki beden irkilerek gözlerini açtı. Sanırım yanlış anlamıştı.

"Bir yerine bir şey mi oldu?" diye hızlıca sordu.

Tekrar güldüm ve yanağından öptüm. O kadar güzeldi ki ağlamak istiyordum.

"Yok bir şeyim. Çok sıkmıştın."

Bu sefer o gülümsedi. "Pardon." diye mırıldandı.

Etrafa göz gezdirirken yerde olan kıyafetlere gözüm takıldı. Aklıma dünkü olanlar gelmişti. Ben kızarırken Hakan nereye baktığımı anlamıştı ki gülmeye başladı. Gıcık.

Bana gülerken dayanamadım ve bende gülmeye başladım.

Yanağıma sıkı bir öpücük bıraktı ve yataktan çıktı. Örtünün altından kalkınca yapılı vücudu gözlerimin önüne serilmişti. Ve bu görüntü ağzımı sulandırıyordu.

Kafamı iki yana sallayıp aklımda ki arsız şeylerden uzaklaşmaya çalıştım.

"Kahvaltımızı yapıp çıkalım. Annende endişelenmiştir."

Histerik bir gülüş bıraktım.

"Hiç sanmıyorum."

"Eder eder" dedi. Ardından devam edecekken telefonu çaldı.

Yanımdaki komidinin üstünde olduğu için Şermin yazısını görüyordum. Yanıma geldi ve telefonu aldı. Çok beklemeden açtı.

"Efendim."

Ona ağzımı oynatarak hoparlöre al dedim. Ya sabır dedi ve aldı.

"Ne zaman geleceksin diye soracaktım."

Cilveli konuşuyordu. Resmen kur yapıyordu Hakan'a. İşin tuhaf yanı ise bunun annem olmasıydı. Ve tabiki kur yaptığı kişinin sevgilim olması. Yani heralde sevgilimdi.

"Bir kaç saate geliyorum yoldayım."

Şermin onayladı ve "Orda sorun çıkacak diye çok korktum. Sonuçta-" diye devam etti ama sözünü bitiremeden Hakan konuştu.

"Eve gelince konuşuruz."

Kaşlarımı çattım. Benden bir şey saklıyordu.

Kaşlarımı çattığımı görünce telefonu kapattı ve yanıma adımladı.

"Ben anladım seni. Ama sabret ilk Şermin'den ayrılmalıyım sonra sana her şeyi anlatacağım."

Bir şey demek yerine kafamı salladım. Gülümsedi ve yanağıma öpücük kondurdu. Ardından tekrar mutfağa gitti.

Büyük ihtimalle kahvaltı hazırlayacaktı. Ona yardım etmek istiyordum ama ilk önce telefonumu bir kontrol etmeliydim.

3 cevapsız çağrı ikide mesaj gelmişti. Aramaların üçü de Koray'a aitti. Belki önemli bir şeydir diye onu geri aradım.