His Unwanted Mate (REVISING)

Chapter 3.5

Recap:

"Fvck!" galit na sabi ko ng makita ang dalawang pasa sa braso niya. Napatingin naman ako sa leeg niya. Nagsisimula ng magmarka ang pagkakasakal na gawa ko kanina. Biglang naninikip ang puso ko. I caressed her angel face. Umiwas ako kaagad ng tingin at lumabas ng kwarto niya.

"L.A pumunta ka rito at gamutin mo ang mga pasa ni Anya" utos ko kay L.A. What have you done Marcus? What have you done?

Marcus P.O.V

"Is she alright?" tanong ko kay Michael. Nasa labas kami ng pack house, ako na nakasalampak sa damuhan habang siya naman ay nakatayo at nakacrossed arms.

"Yeah. My mate already put something to her bruises" he said. I looked at him and saw him smiling like an idiot. My brow creased.

"Why are you smiling? You look like a fvcking retard" sabi ko sa kanya. Tiningnan niya ako pero hindi parin mawala ang ngiti niya sa labi.

"Walang pakialaman dude. Naiisip ko lang ang mate ko" sabi niya. I sighed.

"You love her?" tanong ko sa kanya as I looked at the sky.

"Yes. I love her" walang pag-alinlangan niyang sagot. Napangiti ako ng mapait. Biglang tumahimik ang paligid. Tanging huni lang ng malilit na insekto ang maririnig.

"Why did you do that?" tanong niya. Napayuko ako.

"I don't know" tanging sagot ko sa kanya.

"Alam ko ang pinagdaanan mo Marcus pero hindi iyon rason para saktan mo ang mate mo. Let her in dude. Don't push her away" Michael said.

"I can't" mahinang sabi ko. Yumuko ako at ginulo ko ang buhok ko. I can't let her in. Kapag ginawa ko iyon mawawala rin siya saakin. Kukunin rin siya ni Moon Goddess.

"Dude. Kalimutan mo na ang nakaraan. Nana Mildred said that to you right? Hindi mo kasalanan ang nangyari sa kanila. You don't know anything about them kaya mo nagawa iyon. Mabuti kang tao Marcus. Learn to forgive yourself dude" he said.

"No-no. Its all my fault Michael. I can't forgive myself." sabi ko sa kanya. Everything that had happened to them is my fault. Dahil sa kagaguhan ko kaya sila namatay, dahil saakin kaya nawala ang pangalawang pamilya ko na lubos kong minahal.

Flashback

Its my 18th birthday today pero imbes na nasa bahay ako kasama sila nandito ako sa bar kasama ang kaibigan ko at umiinom. I sneaked out of the pack house dahil alam kong hindi papayag si Tata Samuel. He said it's dangerous to go and have fun dahil naglipana ang rouges sa paligid.Naghihintay lang sila ng tiyempo para umatake. I scoffed. Rouges? Kayang-kaya ko sila.

Kailangan kong magsaya ng todo-todo ngayong gabi dahil sa susunod na linggo magiging Alpha na ako. Pumunta ako sa counter at kaagad na kinuha ang isang alak. We were enjoying ourselves but interrupted by a howl. Isang howl ng naghihinagpis na werewolf. Hindi namin iyon pinansin at patuloy parin kami sa pagsasaya. But Rafe mind-linked me. Instantly I frozed.

"Marcus! Alpha S-samuel is d-dead!" he said, sounded pained. Mabilis na lumabas ako ng bar at bumalik ng pack house. Pagpasok sa loob nakita ko ang basag na kagamitan na nagkalat sa buong bahay.

"Rafe! Where is Tata?" I desperately asked. Rafe stood there, crying his heart out. Hinawakan ko siya sa collar at pilit na pinaharap saakin.

"Where is he!?" I demanded. Itinuro niya ang bakanteng kwarto. Tumakbo ako papunta roon at binuksan ito. Napaluhod ako sa nakita ko. Tata was lying in the cold cement, his blood was splattered everywhere. Lumapit ako sa kanya. My Tata is not moving, he is dead. I screamed. This can't be happening. Nawala na saakin ang tunay kong mga magulang pati ba naman sila kukunin saakin!? Anong bang kasalanan ko at pinarurusahan ako ng ganito!?

"Where is Nana?" tanong ko kay Rafe.

"We don't know. Wala na siya sa pack house ng makita namin si Alpha Samuel" sabi niya.

"We must find her! Tawagin mo lahat ng pack warriors! Hahanapin natin si Nana!" sigaw ko. Sinunod niya ang utos ko, tinipon niya lahat ng pack warriors. Pumunta kami sa kagubatan para hanapin si Nana. I divided the group into three.

"Nana!" sigaw ko.

"Nana where are you!?" tawag ko pang muli.

"M-m-marcus" mahinang sab ng isang boses. I stop walking and looked around. I saw Nana lying in the forest ground, naked and severely wounded.

"Nana!" sigaw ko at tumakbo palapit sa kanya. Kaagad kong kinuha ang damit na dala ko at ginawang balabal para takpan ang katawan ni Nana.

"Nana! Dadalhin kita sa clinic! Hang in there, okay?" sabi ko habang umiiyak. Pinigilan ni Nana ang kamay ko at ngumiti ito saakin.

"Nana kailangan mong magamot!" matigas na sabi ko. Umiling siya.

"N-n-nararamdaman ko anak, o-o-oras ko na. K-kukunin na ako ng M-moon Goddess at m-makakasama ko na ang T-tata mo" sabi niya. Umiling ako habang patuloy na umiiyak.

"Nana don't leave me please? Hindi ko kakayanin. Nana please wag mo akong iwan" pagmamakawa ko sa kanya.

"I love you Marcus. Samuel and I loves you very much" Nana said and my heart broke into pieces.

"N-nana please kailangan mong magamot. Nana I'm sorry, kasalanan ko ang lahat. Kung sana sinunod ko lang kayo ni Tata. Patawarin niyo ako" I hysterically said.

"D-don't blame yourself. W-wala kang k-kasalanan sa n-nangyari s-saamin anak. T-tandaan mo mahal na mahal ka namin ng T-tata mo. Live and be happy okay? Nana and Tata will always guide you" nanghihinang sabi ni Nana. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay niya.

"N-nana d-don't l-leave me" mahinang sabi ko abang patuloy na umiiyak. Nana smiled at me and slowly closed her eyes.

"Nana? Nana wake up" umiiyak na sabi ko. I cried and cried and cried pero hindi na sila babalik pa. Hindi na nila ako babalikan. This is reality. Kinuha narin sila saakin ni Moon Goddess katulad ng unang pamilya ko. Kinuha sila saakin at wala akong nagawa.

End of Flashback

I was devastated. Nalaman kong pagkatapos nilang patayin si Tata Samuel ay nirape nila si Nana Mildred sa kagubatan. Walang kapatawaran ang ginawa nila. I wanted to kill them. I hate rouges but I loathed myself. Dahil saakin nawala sila, dahil naging makasarili ako. Sana nakinig ako sa kanila, sana buhay pa sila ngayon, sana masaya pa kami ngayon. I've learned my lesson. Don't let people in dahil iiwan ka rin nila. That night I became cold, I became distant and worst I've turned into a heartless monster.

Vote. Comment. FollowMe

Marcus reason. Haaaaays kawawa naman si Bebe Marcus. </3 Enjoy reading guys! I love you!