Yelkovan ve akrep hala birbirlerini kovalarken,
Son nefeslerim ciğerlerimi acıtıyordu.
Dakikalar geçerken,
Bu acı bana bir ömür bitmiş gibi hissettiriyordu.
Hiçbir şeyden korkmam derken,
Korkularım gün yüzüne çıkmıştı.
İlk önce bulutların üzerine uçmuş,
Sonra hızlıca yere çakılmıştım.
Hiç bilmediğim bir yolda yürüyorum.
Yürüdükçe uzuyor yol önümde,
Bilinmezlikler gün geçtikçe deliyor kalbimi.
Gözlerim dayanamıyor kapanıyor geceye.
Saat gece ikiyi vurdu,
Bense kanadı kırık bir kuş gibi yatıyorum yatağımda.
Sevindiğim tek bir şey var,
Sonunda yelkovan akrebi yakaladı,
Ve bir ömür son buldu...
- - -
Umarım beğenmişsinizdir. Diğer şiirde görüşmek üzeree! 💕
