Bu aralar çok fazla gülüyorum,
Ama nedenini anlayamıyorum.
Deliriyor muyum,
Yoksa gerçekten mutluluktan bu kahkahalar?
İkisi de kötü gerçi...
Delirirsem mutluyum zannederim,
Mutluysam delirdim diye avuturum kendimi.
Gülüşlerin hala çınlıyor kulağımda,
Bakışların film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden.
Korkutuyor hatta, biliyor musun?
Zehir gibi içime işliyorlar.
Umudumu sömürüyor,
Geriye senden kalan anılarımı yakıyor.
Sonrasında sol camı kırık gözlüğümü takıyorum,
O an görüyorum;
Hala duvarlarım var sapasağlam.
Yaklaşıyorum hafifçe,
Biraz da çatlaklarım.
