တစ်ကိုယ်လုံးနာကျင်ခြင်းတွေနဲ့အတူနိုးထလာပြီးသူမျက်လုံးကိုတစ်ဖြေးဖြေးချင်းဖွင့်နေရတယ်
သူဖောက်ထားတဲ့အပေါက်ကနေ အပြင်ဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့အချိန်အားဖြင့်တော်တော်နောက်ကျနေပုံ
ဒါမဲ့သူသတိထားမိလိုက်တာက သူ့မျက်နှာပေါ်ကဆေးလိမ်းထားတဲ့အနံ့အသက်တစ်ချို့ရယ် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပေနေခဲ့တဲ့သွေးတွေလည်းမရှိတော့တာကိုတွေ့လိုက်ရတယ်
"သူမ လာသွားခဲ့တာလား''lisa
lisaတစ်ယောက်မနည်းကုန်းရုံးထပြီး အပေါက်ရဲ့အဝေးတစ်နေရာကိုရွှေ့ထိုင်လိုက်တယ် ညအချိန်ဖြစ်တော့ နွေရာသီဆိုပေမဲ့လည်းဒီလေတိုက်နှုန်းနဲ့အိပ်ရင်မဖြစ်နိုင်
"သူမတော့ မဖြစ်နိုင် sujinဘဲနေမှာ"lisa
lisaသူ့ဟာသူပြောနေပြီး အပြင်ကိုတစ်ချက်ငေးကြည့်ကာ အတိတ်သို့
Flashback
''jane မွေးနေ့မှာဘာလိုချင်လဲ''lisa
''အမ်...."jennie
သူမတစ်ခုခုကိုတွေးနေသည်ပြီးတော့ သူမlisaမျက်နှာကိုကြည့်ပြီး
''janeဘာမှမလိုချင်ဘူးမောင် ဒါမဲ့ မွေးနေ့ကျရင် မောင်နဲ့ဘဲတူတူရှိချင်တယ်ပြီးတော့janeမောင်နဲ့လုပ်ချင်တဲ့ အရာတွေလည်းလုပ်ချင်သေးတယ်
"jennie
''ဟုတ်ပါပြီဗျာ ဒါမဲ့ မွေးနေ့ဆိုရင်အမှတ်တရလက်ဆောင်ဆိုတာပေးရတယ်janeရဲ့..''lisa
''janeမောင့်အချစ်တွေကလွဲရင်ဘာမှမလိုချင်ဘူး"jennie
''မောင့်janeလေးကမောင့်ကိုအပြောတွေနဲ့ပြုစားနေတာဘဲ ပြောပါအုံးအဲ့လိုစကားတွေဘယ်သူသင်ပေးလိုက်တာလဲ"lisa
''မောင်နဲ့နေတာများသွားလို့ထင်တယ်အဲ့ဒါ"jennie
YOU ARE READING
Heavy Heart
Random''မင်းကိုအဲ့လိုလူတန်းစားမှန်းသိရင်အစကတည်းကမပတ်သတ်ခဲ့ပါဘူးခုတော့မှတ်ထားမင်းအခုလိုလုပ်ခဲ့တာတွေအတွက်သေချာပေါက်ပြန်ပေးဆပ်ရမယ် အေ အဲ့လိုပြန်ပေးဆပ်ရအောင်လည်းငါကိုယ်တိုင်ဘဲလုပ်မှာ''
