Müşteri Temsilcisi

5.1 👨‍❤‍💋‍👨 📈

gec gelen bolum icin ozur dilerim 😔🌈💖💕

su hikayeyi yakinda bitirecegim gercegini kabullenemiyorum. neyse aglicam bahsetmeyelim 😔😔🤹‍♀💞

simdi
bitmeye yakin zaten, (bu arada bitince mal mal seyler yazdigim icin duzenleme yapabilirim) bu yuzden olaylari falan yasaticam bitsin. ✊

😖 😭➡ su ikisi cok sey durmuyor mu? sanki ilki kendini aglamak icin tutuyor, ikinci emojide de patliyor artik. ayni ben.

(emojiyi degistim fark etmezseniz diye not yaziyorum)

(azicik yorum)

🌈

"Kıs şu müziği!" sesi arttırıp şarkıya eşlik etmeye başladım. "Gelsen ne güzel, görsen ne güzel! Bak yollarına gül serdim!"*¹ ben ve Cem müthiş seslerimizle şarkıyı söylerken Özgür de bize bağırarak eşlik ediyordu. "Geleceğim, geleceğim bekle şimdi! Bak bakalım o hoparlör kırılmıyor mu!" salondan içeri gelerek hızla bana atıldı. Bense ortadaki masanın arkasına geçtim.

"Hâlâ dans ediyor ya, binayı başımıza mı toplayacaksın sen? Bizi atmaya yer arıyorlar farkındaysan!" haklıydı ama sevgili komşularımızın bugün evde olmama günüydü. Evet bir ay boyunca hepsinin tek tek evlerine giderek ortak bir boş gün bulmuştum. Yaklaşık 1 yıl 5 aydır bu şekildeydi. Tabi aramıza yeni insanlar taşındı. Özgür ise büyük ihtimalle ölse cenazelerinin evlerinde olmasını isteyecek iki komşumuzdan bahsediyordu.

"En üst kattalar onlar, duymaz bizi." dedim. Şarkı ise sonlara geliyordu. Elimdeki telefondan şarkıyı değiştirdim. Rastgele açtığım şarkıyla BTS - Home çıkmıştı.

Anında aklıma Feza ve ona yazdığım şarkının sözleri geldi. Ben varya ben, Feza'ya aşık olmuşum.

"Para, gel oğlum. Gel gel." gözlerim bugünlük bizde kalacak köpeğe takıldı. "Para, koş hoparlöre atla oğlum." tamam. Para'yla sabah ufak bir tartışma yaşadık. Ve şuan bana kızgın olduğu için hoparlöre atlama olasılığı yüksekti. "Oğlum olmaz! Cız lan o. Patlarsa sende yanarsın. Özgür ayıp oluyor ama!" Özgür eline geçen kozla sırıtmaya başladı.

"Yola geleceksin sen." demesiyle zil çalmıştı. Bense şarkıyı başa sarıyordum. Çünkü Jimin ve Jungkook'un kısmına kadar ilerlemişti ve ben o sırada Özgür ve Para'dan kendimi kurtarmaya çalışıyordum. Şarkıyı ikisinin partının sonuna aldım.

"Al işte, geldiler. Kıs şunu, başa sarıyorsun bir de!" diyerek salondan çıktı. Para ise yavaş yavaş bana yaklaşıp hırlamaya başladı. "Ne hırlıyorsun amına koyayım!" dememle tekrar hırladı. Bende gözlerimi kısarak koridora doğru bir bakış attım. Masanın üstünden atlayarak kapıya ilerledim. Tekrar gelen hırlamayla, bende bu kez hırladım. Semeyim falan.

"Hırmış. Sana da hrr!" diyerek dış kapıya ilerledim. Köpekse arkamdan havlayarak gelmeye başladı. Bense kapının önüne gidip hâlâ söven Özgür'ün arkasına geçtim.

"Kır amına koyayım kır! Tapulu malın çünkü, ama daha sert vur kırıl-" kapıyı açınca karşımızda benim bile beklemediğim kişi çıktı karşımıza. Müzik ise hâlâ çalıyordu.