Only fools believe it [Nomin]

🧚‍♂️

[Lee Jeno]

Gece tuvalet ihtiyacıyla uyanıp çadırdan çıkıp Renjun'un kaldığı karavana ilerledim. Karavanda işlerimi halledip çıktım. Esneyerek çadırıma ilerlerken bir çığlık duydum. Karşı ormandan geliyordu.

Tam omuz silkip çadırıma girecekken adımla haykıran birini duydum. "LEE JENO!" sonra bir hıçkırık sesi yankılandı ormanda. Yağmur çiselemeye başlamıştı.

Merakla çadırıma gidip bir kaç malzemelik bir çanta hazırladım. Yanıma bir kaç kesici alet almayıda unutmadım. Üzerime yağmurluğumu giyip çadırdan çıktım.

Ses kesilmeden devam ediyor ben ilerledikçe çığlıklar artıyordu ama bu çığlıklar önceki gibi değil daha acı doluydu. Benim her adımında inlemeler ve çığlıklar artıyordu.

İçimden bir ses daha hızlı hareket etmem konusunda beni uyarırken adımlarımı hızlandırdım.

Etraf karanlık, göz gözü görmüyordu. Sese yaklaştıkça ormanın içinden ışık çıkan bir nokta farkettim. O tarafa doğru ilerledim. Gördüğüm manzara karşısında resmen dilim tutuldu.

Karşımda kanatlı biri vardı... Bir an kafayı yediğimi düşünüp kendime tokat attım. Hayır hepsi gerçekti. Bu gerçeklik içimi ürpertsede karşımdaki kişinin çığlığıyla kendime geldim.

Kolları bağlı, kanatları sarmaşıklarla sarılmış, ağaca bağlanmış beden aklını almıştı adeta.   Hızla ona doğru ilerleyip eğdiği kafasını çenesinden tutarak kaldırdı.

Yeşilin en güzel tonu olan gözleri yorgunluktan kapanmak üzereydi ama çektiği acı yüzünden dinlenemiyor gibi görünüyordu. İçim acımıştı. Onu tanımıyordum ama sanki onu kurtarıp her şeyden korumam gerekmiş gibi hissediyordum.

Uzun bakışmamızın ardından sonunda konuşabilmiştim. "Ne yapıyorsun burada? Neden buradasın? Adımı nereden biliyorsun?" Sorduğum sorulara cevap verecek gücü olduğunu sanmıyordum. Bir şeyler söylüyordu onu anlamak için kulağımı yaklaştırdım.

"Mark *öhm& Mark'ın hikayesi" Diyip öksürmeye başladı. Aklıma bugün anlattığı hikaye gelince hızla ondan uzaklaştım. Hayır periler gerçek değildi. Bir peri bana nasıl aşık olmuştu o halde?!

Ondan uzaklaşmamla çığlık atmaya başlaması bir oldu. " LÜTFEN! NE İSTERSEN YAPARIM! LÜTFEN YARDIM ET JENO!" Ardından hıçkırmaya başladı tekrar. Kanatları büzüldü aşağı doğru. Ayakları yerden kesildi. Onu ağaca sabitleyen sarmaşıklar daha sıkı sarmaladı küçük bedenini.

Onu öyle görünce sol yanımda bir sıkışma hissettim. Bir adım attım ona doğru. Sarmaşıklar onu daha çok ağaca yaslarken gözündeki yaşlar kendini bıraktı.

"J-jeno... şimdi y-yapmazsan gözünün *öksürük* önünde ö-öleceğim!" Öksürmeye devam etti.

Ne yapacağımı bilemeden ona daha da yaklaştım. Alt tarafı bir öpücüktü. Neden bu kadar sorun ediyordum ki?

Ona yaklaşıp elimi yanağına koydum. Dudaklarına eğilip iki et parçasını birbirine değdirdim.

Pekala kabul edeyim onun dudakları şu zamana kadarki yediğim tüm tatlılardan daha güzeldi. Daha fazla düşünemedim çünkü ondan ayrılmamla sarmaşıklar yavaş yavaş geri çekilmiş, kanatları serbest kalmıştı.  Tam yere düşecekken belinden yakaladım. Eğilip onu doğrulttum. Elindeki ipleri cebimdeki küçük bıçakla kesip bileklerini serbest bıraktım. Kafasını göğüsüme yaslayıp kendini toparlamasını bekledim.

Aklıma hazırladığım çanta geldi. İçinden su çıkarıp dudaklarına götürdüm ve içmesine yardım ettim. Bir kaç yudumdan sonra gözlerini açtı. Güzel dudaklarına bir gülücük yerleştirdi. "İyi misin?" Diye sorduğumda hafifçe kafa salladı. Aklımdaki soruları sormaya kalkarsam buradan kalkamazdık sanırım. O yüzden sadece adını sordum.

"Adın ne?" Diye sorduğumda kucağımdan kalkıp kanatlarını çırptı bir kaç defa. Gülümsemesi genişlerken elini uzattı bana.

"Jaemin, adım Na Jaemin!" Derken etrafa saçtığı ışık ve güzelliği yüzünden ağzım açık kaldı. Zoraki elini sıktığımda tekrar konuştu. "Memnun oldum Lee Jeno!"

•Bölüm Sonu •

B

unu da saldım bismillah

Bundan sonra hafta içi 2 gün (büyük ihtimal salı perşembe) Bölüm atacağım çünkü ben bir korecanım 😎

Neyse yorum yapın lütfen ağlarım PB'daki okuyucular gibi sizi de ağlatırım bunu tehdit olarak algılamayın ufak bir rica gibi düşünün 🥺🤏

Anywayss~

Umarım güzel gidiyordur. Sürç-ü Lisan ettiysek affola! İyi geceler aşklarım