Ertesi sabah o kadar mutlu uyanmıştım ki kendime ben bile şaşırdım. Sanki güneş bir farklı doğmuştu bugün, kuşlar daha bir güzel ötüyordu. Yanımda hâla uyuyor olan baba adayına baktım. Gözlerim dolmuştu yine kafamda canlanan karelerle. Melih hep istediği gibi baba olacaktı. Ben de anne! Elim istemsizce karnıma gidince gülümsedim. İçimde dolup taşan duygular mutluluktan bile olsa fazla geliyordu. Yani belki de hayatımda hiç bu kadar huzurlu olmadığım için yadırgamıştım durumu, bilmiyorum. Ama bu duyguları bir yere yansıtmam gerekiyordu. Liseden beri çok sevdiğim gibi yazabilirdim mesela. Hem böylece ilerde bebeğimiz büyüdüğünde okuyabilir ve onunla ilk iletişimlerimizi, haberini aldığımız ilk günden itibaren onu ne kadar çok sevdiğimizi anlayabilirdi. Heyecanla çekmecedeki yeşil kaplı defteri çıkardım. Yeni sayılırdı ve kullanmaya fırsat bulamamıştım. Şimdi bir sahibi vardı bile. Hemen masaya oturdum ve ilk sayfayı açıp yazmaya koyuldum.
'Bebeğim, annesinin bir tanesi, Haberini aldığım ilk andan beri mutluluktan bulutların üzerinde gibiyim anneciğim. Sanki hiç uyanmak istemediğim bir rüyadayım. O kadar kuvvetli bir sevgiyle bağlandım ki sana bu kadar kısa bir zamanda, ben bile kendime hayret ediyorum. Baban da öğrendiğinde sevinçten ne yapacağını şaşırdı biliyor musun? İlk patiklerini alıp ona gösterdiğimde mutluluktan ağladı. Çok iyi bir baba olacağına o kadar eminim ki... Dünyanın en iyi babasına sahipsin meleğim. Seni o kadar çok seviyoruz ki kelimelerle anlatabilmem mümkün değil bir tanem. Biliyorum daha gelmene çok var. Önümüzde uzun bir süreç de var. Ama biz seni her saniye heyecanla bekliyor olacağız. Ve sana söz veriyorum küçüğüm, ne pahasına olursa olsun seni herkesten ve her şeyden koruyacağım. Seni çok seven annen.'
Defteri kapatıp yanaklarımdan süzülen gözyaşlarımı sildim. Sonra da çekmeceme geri bırakıp üzerimi değiştirmek için dolabı açtım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Giyindikten sonra saçım ve makyajımı halletmek için banyoya girdim. Melih hâla uyuyordu. Zaten ben biraz erken kalkmıştım bugün. Banyodaki işim bitince yatakta yanına oturdum ve eğilip yanağından öptüm.
"Sevgilim..." Diye fısıldadım kulağına.
"Artık uyanman gerek." Dediğimde gözlerini araladı ve beni görür görmez gülümsedi.
"Günaydın dünyanın en iyi babası." Dediğimde gülümsemesi daha da büyüdü.
"Günaydın dünyanın en güzel annesi." Diye mırıldandı.
"Sadece güzel mi?" Dedim gülerek. Yatakta doğrulup yanağıma düşen bir tutam saçı kulağımın arkasına itti yavaşça.
"Dünyanın en iyi, en güzel, en güçlü, en eğlenceli, en düşünceli, en tatlı annesi sensin. Ve daha fazlası..." Dedi ve yanağımdan öptü. Gülümsedim söyledikleriyle.
"Nasılmış bakalım babasının bir tanesi?" Dedi elini karnıma götürüp.
"İyiymiş." Dedim bu haline gülerek. O da gülümsedi.
