Bizimkilerle yaptığımız kahvaltının ardından odama çıktım. Beraber dışarı çıkıp dolanacaktık biraz. Tabi ben salal gibi telefonumu unuttuğumdan tekrar odama çıkmak zorundaydım. Harika değil mi(!) Koridorda yürürken bir hıçkırık sesi duydum. Odamın kapısına yaklaşınca seslerin arttığını fark ettim. Kapıyı açar açmaz yere oturmuş, telaşla gözlerini silmeye çalışan Seungmin ile karşılaştım.
"Seungmin, iyi misin?"
Yanına çöktüm, sarıldım ona sıkı sıkı. Kollarını bana sardı, titriyordu. Sırtını sıvazlarken yerde duran telefonuma kaydı gözlerim.
'Açıklanan her sınavınla daha da şoka giriyorum
Hepsi birbirinden kötü
Şu notlarını toparlayacak mısın yoksa seni tekrar yurda mı vermeliyim???
Orada derslerin çok daha iyiydi '
Daha sıkı sarıldım Seungmin'e, diğer elimi saçlarına daldırdım. Onu rahatlatmak için elimden geleni yapıyordum.
"Geçti.. Buradayım ben.. Yanındayım.."
"Yanımdasın.. Gerçekten yanımda mısın peki.?"
Ayrıldım yavaşça. Ellerimi yanaklarına koydum, dikkatlice gözyaşlarını sildim. Gülümsedim.
"Gerçekten yanındayım. Bugün beraber vakit geçirelim, ister misin?"
"Ne yapacağız ki?"
Telefonumu aldım, bizimkilere gelmeyeceğimi söyleyip telefonu kapattım.
"Ne istersen, bugün tamamen seninleyim. Dışarı çıkabiliriz beraber, ya da odada kalıp film izleyebiliriz. Ne istersen, aklına ne gelirse yapabiliriz."
8 bölüm oldu bari az yakınlaşsınlar artık nxldjdls
YOU ARE READING
Perfect Smile -Hyunmin-
Fanfiction"Bana söz ver, bir daha asla gülüşünü kapatmayacaksın"
