Var Olmamış

7. Gün

12.12.2022

Sevgili Günlük;

Gece boyu doğru dürüst uyuyamamıştım aklım Pars'ta kalmıştı sabah'a doğru gözlerim uykusuzluktan artık isyan ediyordu daha fazla dayanamayıp kalkıp elimi yüzümü yıkayıp biraz olsun kendime gelmeye çalıştım daha kimse uyanmamıştı odama tekrar geçip günlerdir elime almadığım telefonumu alıp kulaklığımı takıp sevdiğim eski şarkıları açtım ve günlüğümü yazmaya başladım bir iki sayfa yazıp günlüğümü kapatıp yerine koydum ve odamı toplamaya başladım odayı toplamam bitince camı açıp odayı havalandırdım gözüm sandalyeye çarpınca Pars'ın hırkasının orda olmadığını gördüm oysa çıkarıp kendim oraya koymuştum hızlıca kullaklığımı çıkarıp üstümü değiştirip aşağıya indim mutfaktan gülüşme sesleri geliyordu merakla içeriye girdim ama keşke girmez olsaydım Pars ve Başak beraber gülüşerek kahvaltı hazırlıyordu ve Pars'ın dün bana verdiği hırkası üstündeydi Başak beni görünce yanıma geldi ''günaydın pamuğum'' gülümseyerek karşılık verdim Başak evde ki herkese güzel lakaplar takardı ''günaydın ne yapıyorsunuz?'' Pars dönüp ensesini kaşıyarak cevap verdi ''şey hep sen hazırlıyorsun bugün de biz hazırlıyalım dedik'' ''teşekkürler ama hiç gerek yoktu'' Başak koluma girerek mutfaktan çıkarıp salona getirdi ''olur mu canım hiç öyle sen otur biz Parsla çok güzel hazırlarız şimdi'' bir şey dememe izin vermeden mutfağa Pars'ın yanına geçmişti çoktan içeriden gelen gülüşme sesleri sinir ediyordu beni Başak'ın bir suçu yoktu nedensizce Pars'ın Başakla yakın olması beni aşırı sinir ediyordu.

Bir kaç dakika sonra Derin ve Çağla aşağıya inmişti Derin salona girer girmez kendini koltuğa atıp uyumaya devam etti Çağla da yalandan sinirlenmiş gibi yapıp Derin'in başındaki yatığı alıp kafasına fırlattı ''hem yeni uyanıyorsun hemde halla mı uykun var kalk şurdan'' ''yaa Çağla senin benimle derdin ne bırak uyuyayım işte'' onların bu hali bozuk olan moralimi bir nebze de olsa düzeltmişti tom ve jery gibiydiler sürekli didişirlerdi Pusat da hızlıca merdivenleri inip salona gelip Derin'in yanına yattı peşinden de Oğuz içeriye girdi ''iki uykucu bulmuş birbirini yalnız iki uykucu fazla bu eve haberiniz olsun'' Pusat Derin'e taraf dönüp kollarını dolayıp sarıldı bu hareketine Derin de dahil hepimiz ağzımız açık bakmıştık ''bizde Derin'le başka eve çıkarız demi?'' Derin şaşkınlıktan Pusat'ın ne dediğini anlamamıştı ''evet evet'' sofranın hazır olduğunu düşündüğüm için ayağa laktım ''evet bu kadar yeter hadi sofraya'' hep beraber mutfağa geçtik Çağla sofrayı görünce ''lütfen bunları Pars ve Başak hazırladı demeyin zehirlenip ölmek için çok gencim'' Başak göz devirip ''merak etme test ettik kimse zehirlenmez ayrıca Pars o kadar emek verdi'' Pars başak'a bakıp gülümsemişti sinirlenmiştim ''bende her sabah emek veriyorum ama kimse bundan söz etmiyor'' Pars şaşkınlıkla bana bakmıştı ayağa kalktım ''size afiyet olsun ben tokum'' mutfaktan çıkıp odama geçtim bir kaç dakika sonra kızlar da peşimden gelmişti Başak yanıma gelip kollarını etrafıma sarıp sıkıca sarıldı ''öyle demek istemediğimi biliyorsun çocuk kırk yılın başı bir şey yapmış ondan öyle dedim kırdıysam özür dilerim'' ''tamam tamam özrünü kabul ediyorum yeter daha fazla sıkma nefes alamıyorum'' Başak güllerek kollarını etrafımdan çekti.

Çağla yalandan kendini yatağa atıp ''aşk olsun boncuk gözlüm ben hep sana ellerine sağlık demiyor muyum?'' kollarını da bağlamış küsmüş rolü yapıyordu ''demez olur musun sarı papatyam hep diyorsun'' Çağla sarı saçlarından dolayı ona sarı papatyam dememi çok seviyordu ki bu lakabı Oğuz da sık sık kullanırdı yerimden kalkıp kızları da kaldırdım ''tamam yeter bu kadar gidip kahvaltımızı yapalım Başak'ın da dediği gibi çocuk o kadar emek verdi'' hep beraber odadan çıkıp mutfağa geçtik herkes yerine oturunca yemeğe başladık Pars birden kendi tabağındaki omletini benim tabağıma bıraktı ve kimsenin duyamayacağı bir şekilde ''kahvaltıdan sonra bahçede buluşalım'' dedi neden böyle bir şey dediğini anlamasam da kafamla onayladım kahvaltıdan sonra kızlarla sofrayı toplayıp bulaşıkları yıkadık mutfaktaki işimiz bitince bahçeye çıktım tahmin ettiğim gibi Pars her zamanki yerinde oturuyordu beni görünce gülümsemişti yanına gidip oturdum bir kaç dakika öylece konuşmadan orda oturduk birden ikimiz de aynı anda konuşmaya başladık ''önce sen söyle'' ''yok önce sen söyle seninki önemli gibi duruyor'' ''peki'' Pars biden ciddileşmişti bana taraf dönüp gözlerimin içine bakmaya başladı ''hani hatırlıyor musun dün gece sana eğer anlatırsam benden uzaklaşmandan korkuyorum diye'' ''evet hatırlıyorum'' ''işte keşke anlatmasaydım sabahtan beri benden uzak duruyorsun ve ben buna dayanamıyorum'' ''hayır senden uzak falan durmuyorum herkese nasılsam sana da öyleyim'' Pars birden sinirlenip ayağa kalktı ''sorunda bu ya zaten bana herkese davrandığın gibi davranmanı istemiyorum'' bende Pars gibi ayağa kalktım ''sebep neden sana farklı davranmamı istiyorsun?'' Pars biden kollarımdan tutup sarsmaya başladı ''görmüyor musun yoksa görmek mi istemiyorsun?'' korku dolu gözlerle Pars'a bakmaya başlamıştım benim tanıdığım Pars bu değildi ''anlamıyorum neden böyle davranıyorsun?'' ''anlamıyor musun? peki bundan sonra bana herkese davrandığın gibi davranma mümkünse beni görmezden gel'' beni hafifce itip içeriye girdi arkasından şaşkınlıkla öylece bakakaldım bir kaç dakika sonra bende içeriye girdim Oğuz ve Pusat her zamanki gibi bilgisayar oyunları oynuyordu rahatsız etmeden kızların yanına çıktım Çağlanın yanına gidip oturdum kolumu koluna dolayıp başımı omzuna yasladım Derin endişeyle yattığı yerden doğrulup bana döndü ''iyi misin?'' ''evet iyiyim'' Başak gözlerini kısarak bakmaya başladı ''pek öyle gelmiyor ama neyse'' yarım saat falan kızların yanında oturup sohbet ettik Pars ne zamandır ortalarda gözükmüyordu ''kızlar Pars'ın nerde olduğunu biliyor musunuz?'' çağla ağzına jelibon atıp yanıtlamıştı ''Anıl'a konuşmaya gitti gelir birazdan'' başımı sallayıp onayladım ki tam o sırada da kapı çaldı kızlar koşarak aşağıya indi bende peşlerinden sakin adımlarla indim.