"ယံရေ ဒေါ်လေး ဈေးသွားတော့မယ်နော်။ သားဦးလေးကို နှိုးလိုက်ပါဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ ဒေါ်လေး"
အဒေါ်ဖြစ်သူထွက်သွားသည်နှင့် ယံ တံခါးသေချာပိတ်ကာ ဦးလေးဖြစ်သူရှိရာ အခန်းထဲဝင်သွားလိုက်သည်။ ကုတင်ပေါ်တွင် ညဝတ်အင်္ကျီ ရင်ဘက်ဟပြဲနဲ့ အိပ်နေသူသည် ယောက်ျားဆန်လွန်းလှသည်။ စောင်မဖုံးသည့် ပေါင်တံကြီးတွေကအစ အမွှေအမျှင်တို့ဖြင့်ဖြစ်၏။
ဒေါ်လေးနဲ့ယူပြီး၃ရက်လောက်နေမှ ကျောင်းတက်ဖို့အဒေါ်ဖြစ်သူနဲ့ အတူလာနေသည့်ယံနဲ့ တွေ့ဖူးခဲ့တာဖြစ်သည်။ weddingတုန်းက စာမေးပွဲကြောင့် ယံမလာဖြစ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် စတွေ့သည့်နေ့ကတည်းက ဦးကို ယံစိတ်ဝင်စားနေခြင်းဖြစ်သည်။
ဒေါ်လေးယောက်ျားဟု အမြဲတွေးသော်လည်း သူသည်အဖုတ်ပါသည့်သူလေးဖြစ်ပြီး ဦးကိုမှန်း၍ အာသာဖြေတိုင်း စောက်ရည်တွေရွှဲအောင်ပြီးတတ်သည်။
ထိုသို့တစ်လလောက်နေပြီးသည့်အခါတွင်တော့ ကျောင်းပိတ်ရက်နှင့် ဒေါ်လေးဈေးသွားသည့်အချိန်တိုက်ကာ ယနေ့ သူနှင့်ဦးသာကျန်ခဲ့သည်။ ယခုတောင် ဦးကိုမြင်ရုံနှင့် သူ့အဖုတ်လေးကယားလာပြီး စောက်စိလေးကအစထောင်ချင်လာသည်။
သူ ဦးအနားတိုးသွားကာ
"ဦး.. ထတော့လေ"
"..."
"ဦး"
နိုးမလာသည်ကြောင့် ယံ စောင်ကိုဆွဲလိုက်ရာ ညဝတ်ဘောင်းဘီသာဝတ်ထားသော ဦး၏အောက်ပိုင်းကအထုပ်အထည်ကြီးကြောင့် သူ့စောက်ပက်လေးတောင် တုန်ချင်သွားသည်။
"အလိုးခံချင်လိုက်တာ"
ခပ်တိုးတိုးရေရွတ်ရင်း ဦး၏ဘောင်းဘီကိုမရဲတရဲဖြင့်ဆွဲချရင်း လီးကိုထုတ်ကြည့်မိသည်။ ၉လက်မလောက်ရှိသည့် လီးကြီးသည် လုံးပတ်လည်းကြီးသည့်အပြင် အရင်းပိုင်းကအစ အမွှေးအမျှင်တို့ဖြင့် မဲနက်နေတော့၏။
လီးကိုကြည့်ကာ ယံ အရမ်းထန်လာပြီး ကုတင်ပေါ် ဒူးထောက်၍ ဖွဖွတက်ပြီး ဦးကိုတစ်ချက်လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ငြိမ်သက်လျက်ရှိနေသေးတာ သေချာသည်နှင့် ယံ ဦးရဲ့လီးကို ကုန်းယက်လိုက်သည်။ အဖျားပိုင်းကနေ အရင်းပိုင်းထိ တောက်လျောက်ယက်လာပြီးနောက် သူ့ပါစပ်ထဲဆွဲငုံလိုက်၏။
