"အ့ အ့ အင်း ဟင်း"
"Shit! ဖြောင်း ဖြောင်း! ကော့ထားစမ်း အားဟားး"
"အင့် ဦး.. ဦးရယ် အဟင့် ယံ့အဖုတ်လေးပြဲနေပြီ အင့်ဟင့်"
"ပြဲအောင်လိုးနေတာပဲလေ ရှီးးး ဖာသည်မ ငါ့လီးကို ဆွဲညှစ်ထားတာ ဖြောင်း!"
'ဖက်!! ဖက်!! ဖုန်း!! ဗျစ်!! ဖောင်း!!! ဖောင်း!!'
ကုတင်ပေါ်တင် ဒူးထောက်ကာ ယံ့မှာ နံရံအားလက်ထောက်မှီပေးထားရပြီး ဦးက အနောက်မှ ဆောင့်လိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။
နှစ်ယောက်လုံး၏ကိုယ်ပေါ်တွင် အဝတ်အစားဟူ၍မရှိဘဲ တဖြောင်းဖြောင်းဖင်ရိုက်သံနဲ့ တဖုန်းဖုန်းဖင်လိုးသံတို့ကလည်း အခန်းတွင်း ဆူညံနေတော့၏။
"အ့ နက်တယ် အဲ့နားက အားး အရမ်းမဆောင့်ပါနဲ့ အင့် အာ့"
ယံပြောကာမှ ဦးက ယံ့ကို ဆွဲလှည့်ပစ်၍ နံရံကိုကျောပေးမှီစေပြီး ပေါင်တစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းတင်ကာ လက်တစ်ဖက်ကိုမူ ယံ့ခါးသွယ်တွင် ဖိညှစ်ချုပ်ကိုင်၍ အားနဲ့မာန်နဲ့ အတင်းဆောင့်ဆောင့်ထိုးနေတော့၏။
ဦးရဲ့ဆီးခုံနှင့် ယံ့စောက်ပက်လေးတို့ ရိုက်ခတ်သံမှာလည်း နားရှက်ဖွယ်ကောင်းအောင် မြည်ဟီးနေတော့သည်။ ဦးကတော့ ယံ့စဖုတ်လေးကို အရသာရှိစွာ စားသုံးနေတော့၏။
ဦး၏အလုပ်ပိတ်ရက်နှင့်တိုက်ကာ ဦး၏ယောက္ခမ တစ်နည်းအားဖြင့် ယံ့၏ဖိုးဖိုးနှင့်ဖွားဖွားအိမ်သို့ အလည်ရောက်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ အောက်ထပ်တွင် နေ့လယ်စာအတွက် ဖွားဖွားနှင့်ဒေါ်လေးက ပြင်ဆင်နေမည်ဖြစ်ပြီး ဖိုးဖိုးကတော့ ထုံးစံအတိုင်း ဧည့်ခန်းတွက် သတင်းစာဖတ်၍ ရှိနေပေလိမ့်မယ်။
ဦးနဲ့သူကတော့ ရောက်ကတည်းက အနားယူဦးမယ်ဆိုသော အကြောင်းပြချက်ဖြင့် ဒေါ်လေး၏အခန်းထဲတွင် ခိုးစားနေကြခြင်းဖြစ်သည်။
"ဦး ဟင်းးး ယံ့ စဖုတ်လေးက ကောင်းလားဟင်"
"ကောင်းတာပေါ့ကွာ ကျပ်သိပ်ပြီး စုပ်ထားလိုက်တာများ shitt!!"
"အင့် အာ့ဆို များများလိုးပေးပါနော် အာ့ အာ့ ဟင့် ယံ့အဖုတ်လေးက ယားတယ်အရမ်းပဲ ဟင့် ဦးလိုးပေးပါနော်"
